رضا زنگوئی*
هدف بزرگ آدم را هم بزرگ میکند
هدفِ که شیرین و بزرگ شد، نه تلخی های روزگار، حلاوت کُش میشود و نه کوچکی سنگاندازان میتواند آدمی را به خود مشغول کند.
هدف که بزرگ باشد، آدم را هم بزرگ می کند تا گام های بلند بردارد. به همین خاطر است که بر تعیین اهداف کلان و طراحی افق های بلند در مسیر توسعه تاکید و برنامه های بلندمدت تحریر می شود.
بی هدف اگر کسی به راه بزند جز خستگی حاصلی برداشت نخواهد کرد. خدا درجات استاد صفائی حائری را متعالی سازد که در صفحه ۱۶۰ کتاب "تحلیلی نو از حکومت دینی" نوشت؛" کسى که از هدفش بگذرد، همه چارچوبها و مبانىاش به هم مىریزد؛ زیرا مقاصد با مبانى ارتباط دارد.
مبانى و مقاصد، نظام فکرى و نظام رفتارى و دادوستدها را تعیین مىکنند و تغییر و تحول در این قسمت، همه چیز را متحول خواهد کرد. باید نظام سازی فکری را جدی گرفت. باید هدف را، مقصد را پر حلاوت طراحی کرد.
اگر هدف براى ما شیرین شد، سختى راه و ملامت همراه، برایمان سبک مىشود و دیگر رنجى نمىبریم. همه تجربه کرده ایم که وقتی هدف بزرگ داریم. وقتی کعبه مقصود فراراه است، زخم برمی داریم اما از سرزنشِ خارهای مقیلان نمی هراسیم. انگار در نگاه ما ترازویی است که هزینه و دستاورد را می سنجد و چون دستاورد سنگین تر است از سنگ پرانی دیگران هم ابایی ندارد.
به گفته استاد، اگر مبانى محکم بود، اگر ما را دعوت کردند و دعوت را اجابت کردیم، خارِ مغیلان باعث نمىشود که از راه برگردیم. که عزم ما را هم جزم تر می کند. این را در رفتار بزرگان هم دیده ایم که بلایای بزرگ هم نمی تواند کوچکشان کند. همان طور که استاد می گوید قدرت و صلابت اولیاى خدا در برخوردها از احاطه آنها سرچشمه مىگیرد که براى همهچیز حساب باز کرده، آماده هستند و در این فکرند که چگونه کسانى را که در کنارشان هستند، بارور کنند و حتى در آخرین لحظه آنها را به حجت برسانند. آنان که به حجت می رسند نیز خود به برهان قاطعی تبدیل می شوند که قرن ها هم اگر بر آنان بگذرد باز خود دلیل راهند برای فراوان مردمی که در ادوار و اعصار گوناگون می آیند. به آنان اقتدا کنیم. هدف خود را با اهل عصمت تراز کنیم. به برکت آنان بزرگ خواهیم شد چنان که هیچ قدرتی نتواند کوچکمان کند.
*کارشناس رسانه
ارسال دیدگاه