افزایش حقوق از طریق مالیات بر ارزش‌افزوده نوعی جابه‌جایی رفاه است

سیاوش‌‌غیبی‌پور، کارشناس مسائل اقتصادی در گفت‌وگو با پانا اظهار کرد: «کمک‌های بلاعوض در تعریف اقتصاد کلان و در تولید ناخالص داخلی جایی ندارد که مستمری صندوق‌های بازنشستگی جز همین دسته به حساب می‌آید زیرا این حقوق بلاعوض است. به دلیل ساختار صندوق‌های بازنشستگی هم کشوری وهم لشکری منابع این صندوق‌ها تکاپوی پرداخت حقوق بازنشستگان را ندارد و این صندوق‌ها به بیان عامیانه در مرز ورشکستگی هستند.»

وی ادامه داد: « یا باید حقوق بازنشستگان و مستمری آن‌ها را پرداخت نکرد یا توسط دولت به آن‌ها کمک شود. اگر دولت تمام بودجه خود را هم برای صندوق‌ها بگذارد، بازهم تکاپو لازم را نمی‌کند. همچنین اگر بخواهند به نسبت افزایش تورم حقوق بازنشستگان را بالا ببرند، این کار با شرایط فعلی تعادل را در جامعه ایجاد نمی‌کند و باید منبع پایداری ایجاد شود.»

این کارشناس گفت: «افزایش حقوق از طریق مالیات بر ارزش‌افزوده، به نوعی جابه‌جایی رفاه است زیرا رفاه عده‌ای را به طور نامحسوی کم و رفاه عده‌ای دیگر را اضافه می‌کند. به طورمثال شخصی که با رفتن به رستوران یک درصد به مبلغ غذا اضافه شده از طرف دیگر هم یک درصد به حقوق آن اضافه شده است.»

غیبی‌پور تاکید کرد: «اگر این کار صورت نگیرد، دولت باید منابع مناسب را برای این افزایش فراهم کند. ریشه این موضوع به مدیریت صندوق‌های بازنشستگی برمی‌گردد که اگر عملکرد و حسابرسی آن‌ها روشن شود، بسیاری از مسائل حل خواهد شد.»

وی ادامه داد: «این منبع برای افزایش حقوق، رفاه عده‌ای را کم و رفاه عده‌ای دیگر را افزایش می‌دهد. مالیات بر ارزش‌افزوده برای کسانی است که بیشتر مصرف می‌کنند. به لحاظ کارشناسی این کار خوبی است ولی اگر این کار صورت نگیرد، دولت باید منابع لازم برای افزایش را فراهم کند.»

این کارشناس افزود: «افزایش حقوق به معنای جبران رفاهی است که به دلیل تورم موجود در جامعه کاهش یافته است. به طور کلی افزایش حقوق بازنشستگان کار خوبی است اما موضوع بسیار مهم این است که در کنار این افزایش حقوق منابع نیز فراهم شود.

غیبی‌پور خاطر نشان کرد: «در غیر این صورت اگر افزایش از طریق استقراض از بانک مرکزی صورت گیرد، این تزریق پول تورم را در جامعه بالا می‌برد. افزایش حقوق از طریق مالیات، درون‌زا بوده و اثر تورمی و مالیاتی کمتری دارد.»