حسین مسافر آستانه*
نگاهی به بازی بازیگر نقش اصلی فیلم آهو
بازی تاثیرگذار و تحسین برانگیز آرمان و بازی روان و بدون اغراق آهو روایتگر عشق است، عشقی نامکرر و غیر تکراری. روایتی ساده و دلچسب. اما رسیدن به این روایت ساده، ساده نیست، کوله باری از تجربه می‌خواهد تا به این سادگی دستیابی. طبعاً از هوشنگ گلمکانی و تیم حرفه‌ای و با تجربه‌اش همین انتظار می‌رفت.
نکته‌ای که بیش از هر چیز توجه برانگیز است بازی روان و بدون اغراق «سپید آرمان» است. آرمان را در مقام نویسنده و بازیگر تئاتر می‌شناختم و با دیدن بازی تاثیرگذارش در آهو شوکه شدم.
ظاهری آرام و باطنی خروشان از عشق، بدون هیچ رفتار گزافه‌ای، این جنس از بازی نیازمند سال‌ها تجربه است و آرمان گویی سال‌ها تجربه بازیگری داشته که توانسته است چنین تاثیرگذار و تحسین برانگیز ظاهر شود. آهو؛ فیلمی قصه گو نیست و آنچه رسیدن به این فیلم را لذت بخش کرده، موقعیت آدم‌هایی است که هر یک گرفتار عشقی هستند که در گذشته و حالشان پدیدار می‌شود.
در این فیلم با موقعیت‌هایی از عشق روبرو هستیم که هیچ یک را گریزی از آن نیست و آرمان در کنار بازیگرانی چون رضا کیانیان، علی مصفا و حامد کمیلی و هم اندازه و به دلیل موقعیت محوریش بی‌اغراق گاه درخشان‌تر ظاهر می‌شود.
کارگردان، بازیگر سینما و تئاتر
ارسال دیدگاه