عضو هیأت علمی دانشگاه تهران در گفت‌وگو با پانا:
مشارکت ذی‌نفعان معیاری برای اندازه گیری میزان بهره‌وری است
بهارستان یک (پانا) - عضو هیات علمی دانشگاه تهران مشارکت ذی‌نفعان را معیاری برای اندازه‌گیری میزان بهره‌وری در عرصه‌هایی اعم از آموزش و پرورش دانست.
ابراهیم مزاری عضو هیأت علمی دانشگاه تهران در گفت‌وگو با پانا در راستای اشاره به ساحت حکمرانی عمومی عنوان کرد: «واژه‌ها حامل معنا هستند و معنا حامل علم است و علم کاربرد اثر است؛ اگر در مکانی پدیده‌ای رخ دهد که تمامی مردم درگیر آن هستند آن پدیده حکمرانی نامیده می‌شود جایی که تجربه‌ای صورت می‌گیرد و فعلی انجام می‌گیرد، شاخص اول واژه حکمرانی یعنی اگر در موقعیتی قرار گرفتیم که ذی‌نفعان برایمان محترم و صاحب‌نظر بودند و تصمیم نهایی فرآیند تمام تصمیم‌گیران بود در تمام سطوح، فعلی که صورت می‌گیرد حکمرانی نامیده می‌شود از این رو مشارکت ذی‌نفعان متری برای اندازه گیری میزان بهره‌وری است.»
مزاری همچنین در پی تشریح حکمرانی و عناصر آن اذعان کرد:«اگر درگیر پدیده‌ای در آموزش و پرورش بوده‌ایم که در تمام جوانب آن پدیده نیاز به تفکر و تأمل داشته و یا نه شخصی معاف و یا محروم از آن فعل و عمل است بدان عمل فعل حکمرانی گفته می‌شود؛ در واقع حکمرانی یک برداشت، تفکر و طرز تلقی است که یک معلم می‌تواند حکمران بسیار خوبی درکلاس باشد، زمانی که عوامل و عناصر آموزشی را در هم می‌آمیزد تا اثری بیابد؛ و یا حکمران می‌تواند مدیر مدرسه‌ای باشد که تمامی عوامل یک ماجرا و پدیده را با لحاظ کردن تمام جوانب در کنار یکدیگر برای تحقق آموزش بچیند.»
عضو هیأت علمی دانشگاه تهران همچنین ضمن اشاره به زمان پدیدار شدن حکمرانی و مصداق‌های آن در آموزش و پرورش تصریح کرد:«اگر در مکانی ذهن قادر به، به تصویر کشیدن مسئله نباشد حکمرانی دچار نوسان می‌شود و اثری ناکار آمد و نابهره‌ور را در پی خواهد داشت، ادراک از پیچیدگی سیستم آموزشی به معنی تامل در سطح و راستای حکمرانی است، بنابراین حکمرانی در تعلیم و تربیت زمانی پدیدار می‌شود که تمام ذی‌نفعان در تمام عرصه‌های مرتبط و با دیدگاهی پیچیده به نسبت رخ داد مسئله مشارکت داشته باشند، چنین زبانی را زبان حکمرانی می‌نامیم؛ اما درون قلمروهای گفت‌و‌گویی باید در بدنه‌های آموزشی دغدغه چیده شده باشد، بااین وجود حکمرانی پدیده راحت‌الاستنباط نیست و زمانی حکمرانی رخ می‌دهد که شیوه‌نامه‌ها به صورت جمعی نگاشته شده و جمعاً به کار گرفته شود؛ از این رو مصداق حکمرانی در آموزش و پرورش اسناد سیاستی، شیوه‌نامه‌ها، قوانین و در نهایت مدل به‌هم رسانی ذی‌نفعان آموزش و پرورش را در بر می‌گیرد.»
وی در راستای اشاره به کشورهای ورود کرده به بهره‌وری اظهار کرد: «در نهاد علم از سال‌های گذشته ۳۸کشور به‌طور مداوم در مسئله بهره‌وری ورود کرده و تولید صنعت و راهکار کرده‌اند، حکمرانی یک علم است و هر شخصی که سودای حکمرانی دارد باید بداند همچنان که پزشکی و مهندسی یک علم است و قابل ارزیابی، تصور و پیش‌بینی است عمل حکمرانی نیز قابل برسی، پیش‌بینی و توصیه است، بطوری که بایستی اشخاص را جوری به حکمرانی دعوت کرد که تعرض منافع به‌وجود نیاید، اما بااین حال این علم وجود دارد و علم‌باوری وجود ندارد و بی‌اعتنایی صورت می‌گیرد نسبت به علم و عالم؛ علم‌باوری چالش کشورها است.»
مزاری در پی اشاره به نظارت و پاسخگویی که اساس کارآمد و بهره‌وری را شکل می‌دهند یادآور شد: «اعتماد و پاسخگویی دو بال برابر هستند. ما در هر عرصه اعم از سیستم آموزشی اعتمادسازی را انجام می‌دهیم، اما پاسخگو نیستیم و سیستم پاسخگویی متقاعد و همراه کننده وجود ندارد، به‌طوری که ایجاد اعتماد نیمی از وظیفه هر سیستم را تشکیل داده و برای کارآمدی است و نیم دیگر را پاسخگویی نسبت به تمام ذی‌نفعان شکل می‌دهد. بنابراین هنگامی که سخن از نظارت و پاسخگویی در میان می‌آید افراد واکنش خوبی نسبت بدان بروز نمی‌دهند، اما باید در نظر داشت که اساس کارآمدی و بهره‌وری، در نظارت و همچنین پاسخگویی خلاصه می‌شود.»
خبرنگار دانش‌آموز: رقیه جوادی
ارسال دیدگاه