تهیه‌کننده نمایش آلزایمر در گفت‌وگو با پانا:
معجزه اهالی تئاتر را در صحنه نگه نداشته است
پروژه یک‌ساله من در تئاتر، ارج نهادن به سرمایه‌های هنری کشور است/ سالن‌های تئاتر متعددی داریم که بخشی از آن‌ها طی سال‌های گذشته و با کاهش مخاطبان تئاتر رو به تعطیلی رفته‌اند
تهران (پانا) - عنوان تهیه‌کننده در تئاتر ایران چند سالی ست که کنار دیگر عوامل ساخت یک اثر به چشم می‌خورد. مسعود والا یکی از تهیه‌کنندگان جوان تئاتر کشور است که در سال‌های اخیر سعی بر این داشته است با حمایت از جوانان خون تازه‌ای را در تئاتر کشور پدید آورد. وی می‌گوید برای سودجویی و چرتکه‌اندازی به تئاتر نیامده و در انتخاب آثاری که تولید می‌کند و تنوع ژانر از اهمیت بسیاری برخوردار است و متون ایرانی با تکیه بر مضامین و محتوای تربیتی و متناسب با سبک زندگی ایرانی اسلامی برایش از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
درست از زمانی که تماشاخانه‌های خصوصی یکی از پس دیگری پدید آمدند کم‌کم عنوان تهیه‌کننده در تئاتر نیز شکل گرفت. گرچه این عنوان در بدنه تئاتر امروز کشورمان بسیار پرکاربرد و مهم جلوه می‌کند، اما هنوز به شکل مشخص و معین کارکردهای آن تعریف و تبیین نشده و حتی بار حقوقی آن به‌مثابه مالک مادی اثر کارکرد قانونی پیدا نکرده است. تا جایی که اهالی تئاتر نیز خود تعریف مشخصی از این عنوان و مقام ندارند و بعضاً به اشکال مختلف نیز مورد استثمار و سودجویی قرار می‌گیرند.
اما به‌واقع تهیه‌کنندگی در تئاتر به چه معناست و فرد تهیه‌کننده عهده‌دار چیست؟
تهیه‌کننده تئاتر شخصی ست که بر تمام جوانب راه‌اندازی یک تئاتر نظارت دارد. تهیه‌کننده مسئول کلیه وظایف مالی و مدیریتی یک تولید یا محل برگزاری، افزایش یا حمایت مالی و استخدام پرسنل برای موقعیت‌های خلاقانه (نویسنده، کارگردان، طراح، آهنگساز، طراح فرم و در برخی موارد اجراگر) است.
صرف‌نظر از کارکردهای حقوقی و قانونی این سمت، طی سال‌های اخیر افراد و اشخاص متعددی تحت این عنوان مدت‌زمانی وارد تئاتر شدند و یا برحسب عدم بازگشت سرمایه و یا با بی‌مهری و در برخی موارد نیز عدم مطالعه لازم بر مدیوم نمایش، از این جرگه محو شدند.
اما مدتی است، نام مسعود والا به‌عنوان تهیه‌کننده در ژانرهای مختلف تئاتر دیده می‌شود.
او به‌مثابه یک تولیدکننده پای‌کار است و بر تمام جزئیات نظارت دارد. مسعود والا هم‌اکنون چند نمایش در دست تولید دارد آن‌هم در شرایطی که تهیه و تولید نمایش میرزا کشون وی در پردیس تئاتر شهرزاد تمام‌شده و واپسین روزهای اجرای نمایش پرمخاطب آلزایمر او به نویسندگی و کارگردانی حامد رحیمی نصر در عمارت نوفل‌لوشاتو و همچنین نمایش آخرین سه‌شنبه سال به کارگردانی الهام شعبانی در تماشاخانه ایرانشهر سپری می‌شود.
وی می‌گوید: برای سودجویی و چرتکه‌اندازی به تئاتر نیامده و در انتخاب آثاری که تولید می‌کند؛ تنوع ژانر از اهمیت بسیاری برخوردار است و متون ایرانی با تکیه‌بر مضامین و محتوای تربیتی و متناسب با سبک زندگی ایرانی اسلامی برایش از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، نگاه ویژه مسعود والا به تولید آثار نمایشی با مضامین تربیتی، بهانه‌ای شد تا با او گفت‌وگویی ترتیب دهیم:
مسعود والا تهیه‌کننده پرکار این روزهای تئاتر کشور در گفت‌وگو پانا با اشاره به این مهم که هنر نمایش در کشور ما دارای پتانسیل و سرمایه‌های علمی و عملی قابل‌ملاحظه‌ای است، گفت: «در حال حاضر تولید و تهیه نمایش آلزایمر به کارگردانی حامد رحیمی نصر را که در عمارت نوفل‌لوشاتو در تیرماه ۱۴۰۲ به روی صحنه می‌رود را عهده‌دارم. این نمایش سبک متفاوتی با دیگر آثاری است که تهیه‌کنندگی کردم. درست برعکس میرزا کشون که نمایشی آیینی و سنتی بود این‌یک درام خانوادگی و جامعه‌شناسانه است که با رویکردهای کاملاً علمی و بهره‌مندی از بازیگران سرشناس تئاتر پرداخت بدیعی به بیماری نسیان یا آلزایمر دارد.»
تهیه‌کننده نمایش آلزایمر توضیح داد: «فرم، قالب و شاکله اصلی این نمایش، به‌ظاهر اثر اجتماعی است اما با فکت‌های علمی که نویسنده در زیر متن اثر گنجانده، به‌نوعی مخاطب را تحت تأثیر قرار می‌دهد تا عمق فاجعه در خصوص بیماری را درک کند. سختی و جذابیت این کار استفاده از بازیگران کاربلد تئاتر در کنار یکدیگر است.»
والا ضمن اشاره به استقبال پُرشور مخاطبین از نمایش آلزایمر به‌عنوان پرفروش‌ترین نمایش هفته تصریح کرد:«تمام مبالغی که به‌عنوان حقوق بازیگران و عوامل هر اجرا به آن‌ها پرداخته می‌شود به‌قدری ناچیز است که با یک تحقیق مختصر متوجه خواهید شد چیزی به‌جز معجزه تئاتر، اهالی این رشته را درصحنه نگه نداشته است. من در هیچ حرفه هنری و غیرهنری این میزان از همکاری پرشور را ندیده ام و فکر می‌کنم در بدنه تئاتر کشور هنرمندان بااستعدادی وجود دارند که سرمایه‌های اصلی هنر و فرهنگ ایران محسوب می‌شوند لازم است هم سیاست‌گذاران کلان و دولتی کشور و هم بخش خصوصی راه بروز خلاقیت و مسیر خلق آثاری با مضامین تربیتی متناسب با نسل جدید کشور را هموار کنند. اگر جنین حمایت‌های حداقلی اتفاق نیفتد بی‌شک این سرمایه‌ها مسیر خود را از تئاتر جدا خواهند کرد.»
این تهیه‌کننده تئاتر در خصوص کیفیت کنونی سالن‌های نمایش کشور، گفت:«ما سالن‌های تئاتر متعددی داریم که بخشی از آن‌ها متأسفانه طی سال‌های گذشته به دلایل مختلف مدیریتی یا حمایتی و یا به علت کاهش مخاطبان تئاتر رو به تعطیلی رفته‌اند. خب شاید دلیل اصلی تمام این معضلات به‌قول‌معروف نخواندن خرج و دخل است. البته به‌شخصه در همه این سالن‌ها اجرای نمایش نداشته‌ام تا بتوان در خصوص کیفیت آن‌ها اظهارنظر کنم اما به جرات می‌توان گفت که در بخش خصوص سالن‌های باکیفیت بسیار داریم و امیدوارم این سالن‌ها با تعقل و تدبیر مدیریت شوند، هرچند به نظر می‌رسد در برخی موارد مدیریت اقتصادی بر مدیریت فرهنگی چیره شده و آن‌ها به سمت‌وسوی یک بنگاه اقتصادی سوق داده می‌شوند که این مهم نیز مستلزم تشریک‌مساعی و حمایت سیاست‌گذاران اصلی فرهنگ و هنر کشور و ارگان‌های ذی‌ربط و متولی است.»
این تهیه‌کننده تئاتر در خصوص کیفیت کنونی سالن‌های نمایش کشور، گفت:«ما سالن‌های تئاتر متعددی داریم که بخشی از آن‌ها متأسفانه طی سال‌های گذشته و با کاهش مخاطبان تئاتر رو به تعطیلی رفته‌اند. البته به‌شخصه در همه این سالن‌ها اجرای نمایش نداشته‌ام تا بتوان در خصوص کیفیت آن‌ها اظهارنظر کنم. در بخش خصوص سالن‌های باکیفیت بسیار داریم و امیدوارم این سالن‌ها با تعقل مالکانشان مدیریت شوند، هرچند به نظر می‌رسد در برخی موارد مدیریت فرهنگی بر مدیریت اقتصادی چیره شده و آن‌ها به سمت‌وسوی یک بنگاه اقتصادی سوق داده می‌شوند که این مهم نیز مستلزم تشریک‌مساعی و حمایت سیاست‌گذاران اصلی فرهنگ و هنر کشور و ارگان‌های ذی‌ربط و متولی است. این درست که در بخش خصوصی اداره می‌شوند اما به‌هرروی تابع موازین و چارچوب‌های کشور هستند و درنهایت بخشی از زیرساخت‌ها و سخت‌افزارهای تئاتر محسوب می‌شوند، لازم است بخش خصوصی دل‌زده نشود، سرمایه آن‌ها حفظ و گسترش داده شوند.»
مسعود والا همچنین تأکید کرد:«تولید نمایشی آیینی و سنتی در سبد گوناگونی آثارم نبود و با میرزا کشون میسر شد. در نمایش آلزایمر جمعی از بازیگران باسابقه تئاتر و نویسنده و کارگردانی که کمدی سیاه امضاء شخصی اوست نیز به سبد آثاری که تهیه‌کنندگی کرده‌ام افزوده شد و به‌زودی تجربه همکاری با هنرمندان حرفه‌ای در نمایشی اجتماعی را در تماشاخانه ایرانشهر تولید خواهم کرد.. تولید، تهیه و بازگشت سرمایه در اقتصاد بیمار تئاتر کشور امری است بسیار مشکل اما من با مهندسی و مدیریت دقیق و درستی امور را پیش می‌برم در این کار سختی وجود دارد اما عشق آن، همه سختی‌ها را به لذت تبدیل می‌کند، برای من خیلی عجیب است که آثار مذهبی و دفاع مقدسی تنها توسط مراکز خاص دولتی در سالن‌های خاص دولتی و توسط افراد خاصی هم تولید می‌شوند! مگر این مضامین فقط برای دولتی‌هاست؟ از همین طریق جا دارد که اعلام کنم، این انحصار باید شکسته شود و برای قشر جوان و نوجوان همه توان فرهنگی و هنری کشور بسیج شود. باید برای دختران و پسرانمان آثاری تولید کنیم که متناسب بافرهنگ ما باشد. ما بسیار غنی هستیم .
مسائل تربیتی و آنچه در سند تحول بنیادین آموزش‌وپرورش سال‌های سال معطل‌مانده در دستور کار قرار دهیم. اوقات فراغت نوجوانان ما باید در سالن‌های تئاتر و سینمای متناسب با سن و فرهنگ و تربیت ایرانی اسلامی صرف شود. همراه و هم‌راستا با نظام تعلیم و تربیت کشور بخش خصوصی نیز وارد گود شده و با تولید محصولات فرهنگی به‌ویژه تئاتر بر پایه مباحث تربیتی از التقاط فرهنگی و گسست نسلی ایمن بمانیم.»
ارسال دیدگاه