انسان خلاق می تواند با ذهن خلاقش به یک تکه پارچه روح و جان ببخشد

وقتی انسانی می خواهد صنایع دستی تولید کند انگار رنگ ها و نقش هایی که روی صنایع است لب به سخن می گشایند و داستانی شنیدنی را روایت می کنند؛ کافیست گوش جان داشته و به این روایت دل بسپارید.به آثار و صنایعی که تمام مراحل ساخت آنها توسط دست و ابزارهای دستی انجام می‌شود و برگرفته از فرهنگ و هنر و بینش و ذوق مردم هر منطقه است که به آن صنایع دستی می‌گویند.

در ساخت این صنایع از مواد اولیه بومی استفاده می‌شود و همه، آن را کالایی برای معرفی ویژگی‌های قومی و فرهنگی هر منطقه می‌دانند. مبادله این صنایع، موجب نوعی ارتباط فرهنگی میان جوامع گوناگون می شود و روابط میان آنها را بهبود می‌بخشد. صنایع دستی ملت ها به صورت سینه به سینه از نسل های پیشین به نسل های امروزی منتقل شده اند و در صورت حفظ این آثار و آموزش شیوه ساخت آنها به نسل های بعدی نیز منتقل خواهند شد. برای این صنعت، نمی شود قدمتی در نظر گرفت. چرا که از زمانی که انسان بوده، ابزارهای دست ساز او هم بوده است. با گذشت زمان این صنایع شکل زیباتر و پیچیده تری به خود گرفته اند و امروزه به عنوان ارزشمندترین آثار هنری در دنیا شناخته می شوند.

آدم مجالی برای بازدید و شناختن تمام فرهنگ‌ها و اقوام ندارد، اما روح و ذهن کنجکاوش هر روز آرزوی دیدار و شناخت فرهنگی جدید را در سر می‌پروراند. دیدن صنایع دستی و هنرهای کاربردی را می توان یکی از جذاب‌ترین راه‌ها برای شناخت اقوام دانست؛ چرا که این آثار از اعماق فرهنگ و باورها خلق می‌شوند. هنرمند خلاق، با روحی قومی و ملی و با عشق به بافتِ فرهنگی خود، شروع به خلق اثر می‌کند تا با مواد اولیه موجود، رنگ‌ها و تزیینات دوست‌داشتنی و جلوه‌های برخاسته از باورها و آرزوهای سرزمینش را به نمایش بگذارد. تولید صنایع دستی، بیان عشق و هنر است، هنری که از دستان یک انسان بیرون می آید. یک انسان می تواند حتی با استفاده از تکه های پارچه هم صنایع دستی تولید کند و در واقع با ذهن خلاقش به تکه پارچه هم روح و جان ببخشد.

*دانش آموز خبرنگار