حضرت معصومه(س) چراغ‌دار راه بهشت

هرکس می خواهد در کنار لشکر پیروز خدا بایستد، بگویید خود را به سایه ای برساند آفتاب برسر او می گیرد. به ساحتی پا بگذارد که جغرافیایش می‌تواند همه جهان را فراگیرد.

قم، یک سنگ نشان است که ره گم نشود و الا حرم او تمامِ جغرافیای معرفت و معنویت را در بر می گیرد. او را باید خواند در احادیثی که ائمه هدا(ع) برای هدایتِ خلق درباره او فرموده اند. او را باید شناخت از انواری که سرچشمه اش در حرم اوست.

باید فهمید از بی شمار ستاره ای که بر دامن او پرورش یافته است. باید درک کرد فراوان مدرک انسانی که به حرمتِ مکان حرم او شرافت یافته اند تا بتوان آن ضرب المثل معروف را از سوی دیگر هم بازخواند که "شرف المکین بالمکان" هرکس به این سرای در آید شرافت می یابد. آنقدر که پرورده می شود و به هر جا که بعد از این برود حکایت همان ضرب المثل شکل خواهد گرفت؛ "شرف المکان بالمکین" که پروردگان ساحت حضرت معصومه(س) سند شرافت زمین اند.

هزاران نفر در این شهر، به زهد و تقوا و علم، "آیت ا..." می شوند و چراغ راهی که خلق را به سوی حضرت خالق می برد. قم را این گونه می توان شناخت. به قیام برای احیای معارف الهی. جانمایه قم هم حضور کریمه اهل بیت است که به کرامت، شرافت را نانِ سفره مردم می‌کند.

بانویی که حرمش، به زیارت، دروازه بهشت می شود به گواه صادق ۳ امام معصوم. این کلامِ نورانیِ حضرت جواد الائمه(ع) است که؛" من زار قبر عمتى بقم فله الجنة؛ کسى که عمه ام را در قم زیارت کند پاداش او بهشت است." امام رضا(ع) نیز سخنی همواره حدیث دارند در این باره که، "من زارها فله الجنة؛ کسی که او را زیارت کند، بهشت از آن اوست." امام صادق(ع) نیز همین گزاره معرفتی را با یک بایستگی تبیین می فرمایند؛ "من زارها عارفاً بحقّها فله الجنة؛ کسى که آن حضرت را زیارت کند در حالى که آگاه و متوجه شأن و منزلت او باشد به بهشت مى رود."

بله، "عارفا بحقها". جانمایه زیارت هم همین معرفت است. تفاوت آن با سیاحت هم در همین جانمایه است. با معرفت و شناخت مقام که همان خط سیر امامت است. ایمان به ولایت اهل بیت که همان ایمان به ولایت الهی، راه‌ها را به سوی بهشت باز می کند. فاطمه معصومه(س) هم در این مسیر پرچمدار است.

کارشناس رسانه*