رضا زنگوئی*
آینه پوش باش و خورشید چشم
معلمِ زندگی جناب مولانا، ما را به درس آموزی از خورشید و آینه می‌خواند. از این منظر که خورشید بر همه چیز نور می افشاند و همه چیز را می‌بیند.
آینه هم هر چه در برابرش قرار بگیرد هم می بیند و هم دیده هایش را نه با دیگران که با شخصِ خود او در میان می گذارد. لذا حکیمِ جلال‌الدین محمدِ بلخی می گوید: " پیرو خورشید یا آیینه باش / هرچه عریان دیده‌ای، افشا مکن" رازداری یک فضیلت اخلاقی و انسانی است که از دیرباز تا امروز و تا فرداهای دور همواره مورد توجه مردم بوده است و خواهد بود." نشانی دهلوی" هم به همین موضوع چنین می پردازد که؛ "دوست آنست کو معایب دوست/ همچو آیینه روبرو گوید/ نه که چون شانه با هزار زبان/ پشت سر رفته مو به مو گوید " این را در قالب ضرب المثل هم فراوان شنیده ایم. مثل‌های فراوانی هم در زندگی خود دیده ایم. آینه سانان و خورشید نگاهان را همه دوست می‌دارند حتی کسانی که خود "شانه رفتار" اند. شانه رفتاران را کسی دوست نمی دارد حتی کسانی که خود به این سان رفتار می کنند. پس اگر خواهان شأن و جایگاه برای خود هستیم نیز باید درس آموز آینه باشیم. در کلامِ رهنمای حضرت امام رضا، علیه السلام ، هم می خوانیم این موضوع را به این کلمات که،" علیکم فی أمورکم بالکتمان فی أمور الدین و الدنیا ، فإنه روی " أن الإذاعة کفر " و روی " المذیع و القاتل شریکان " و روی "ما تکتمه من عدوک فلا یقف علیه ولیک؛ بر شما باد راز پوشی در کارهاتان در امور دین و دنیا . روایت شده که " افشاگری کفر است" و روایت شده " کسی که افشای اسرار می‌کند با قاتل شریک است " و روایت شده که " هرچه از دشمن پنهان می داری، دوست تو هم بر آن آگاهی نیابد". امام در این حدیث حق مطلب رازداری را بیان می فرماید؛ هم به حریم داری انسان برای خود و دیگران تأکید می ورزند و هم زشتی افشاگری را تبیین می کنند تا اهل خرد راه به این بیراهه گره نزنند. به ظرافت های گفتار امام و حکما دقت کنیم تا دقایق زندگی ما روح جاری در دقیقه ها باشد و ثانیه ای هم خارج از قاعده ایمان وخردمندی به بطالت، فاسد نشود.
*کارشناس رسانه
ارسال دیدگاه