معلم پایه اول دبستان مصطفی بیات ملا رد:
معلم بودن، یعنی زندگی هر دانش‌آموز را زندگی کردن
ملارد(پانا) - معلم پایه اول دبستان مصطفی بیات ملارد معنای معلم بودن را زندگی هر دانش‌آموز زیستن و آن را درک کردن خواند.
هانیه حضرتی، معلم پایه اول ابتدایی دبستان مصطفی بیات به مناسبت بزرگداشت سالروز شهادت استاد مطهری و روز معلم خرسندی خود را از انتخاب این شغل مقدس بیان کرد و ادامه داد: «شغل معلمی از مشاغل الهی است و از اینکه در این مسیر و شغل الهی قدم گذاشته ام بسیار خرسندم، من در شغل معلمی نه تنها فعالیت میکنم بلکه این حرفه را زندگی میکنم، بسیار رضایت دارم اگر به گذشته نیز برگردم باز هم این شغل را انتخاب خواهم کرد و در این مسیر پر فراز و نشیب اما زیبا قدم خواهم گذاشت.»
هانیه حضرتی از دشواری های این شغل اینگونه گفت: «با توجه به شرایط اقتصادی و زندگی برخی از دانش آموزان یکی از دشوارترین بخش های شغل معلمی این است که معلم باری اضافی بر دوش خانواده ها ایجاد نکنند، تا بتواند شرایط روحی را برای دانش آموزان و خانواده آنها تسهیل کند. معلم تا آخرین قطره وجود خود خواستار پیشرفت و تکامل دانش آموزان است و در تمامی لحظات برای تحقق این امر تلاش کرده و از خداوند منان کمک می‌خواهد تا تمامی دانش‌آموزان بتوانند با آموزه های درست در مسیر خود قدم بردارند.»
این معلم ملاردی از اولین روزهای حضور دانش آموزان پایه اول ابتدایی در مدرسه تصریح کرد:«روز های اول سال برای دانش آموزان پایه اولی روزی سرنوشت‌ساز است و بعضا برخی از دانش آموزان فکر می‌کنند فقط یک روز به مدرسه می‌آیند، اما پس از گذشت چندین روز و تلاش معلم حلاوت تحقق ایده ها و آموزش ها کام معلم را شیرین می‌کند، لحظه ای که دانش آموزان اولین کلمات را روی کاغذ می آورند در وجود معلم معجزه ای زیبا و وصف ناشدنی رخ می‌دهد.»
حضرتی ادامه داد: «من همانطور که به دانش آموزان آموزش می‌دهم از آنها نیز درس هایی می‌گیرم، درس هایی از جنس صفا و صمیمت، دوستی و سادگی که به تعریفی درس زندگی هستند و لازم است قدر لحظه لحظه های زندگی در این شغل را دانست همچنین باید به این نکته توجه داشت که قبله آمال و آرزوهای دانش آموز، معلم است که با رفتار خود کاری کند که تک تک دانش آموزان احساس کنند نزد معلم از اهمیت ویژهای برخوردار هستند و دانش آموزان کاری کنند که معلم نیز نتیجه زحمات خود را مشاهده کند.»
وی از خاطره دوران ابتدایی خود به پانا گفت: «روزهایی که پشت نیمکت بودم روزهای آغاز تجارب زندگی و آموختن شیوه های زندگی و نحوه ی احترام گذاشتن به انسان‌ها و آشنا شدن با اقیانوس های صبر یعنی معلمان فداکارم بود که همیشه برایم تبدیل به خاطرات زیبا و به یاد ماندنی است.»
خبرنگار: زهرا عین آبادی
ارسال دیدگاه