در گفت‌وگو با پانا؛
امیر مشهدی عباس: سینمای کودک و نوجوان نباید به هر قیمتی اسپانسر داشته باشد
تهران (پانا) - امیر مشهدی عباس فیلمساز و نویسنده تئاتر، سینما و تلویزیون معتقد است سینمای کودک و نوجوان به دلیل ضرورت برخورداری از قصه و محتوایی سالم نمی‌تواند و نباید به هر قیمتی به جذب اسپانسر اقدام کند.
امیر مشهدی عباس نویسنده و کارگردان تئاتر، سینما و تلویزیون در گفت‌وگو با پانا معضل مهم سینمای کودک و نوجوان را عدم تخصص‌گرایی در سپردن پروژه‌های سینمایی به سینماگران باسابقه و دارای اشراف کامل نسبت به این حوزه دانست و گفت: «سال‌هایی نه چندان دور که شاید همین تا یک دهه گذشته استمرار داشت، سینمای کودک و نوجوان ایران در جشنواره‌های مهم و بزرگی مثل زلین چک و جیفونی ایتالیا که مهم‌ترین جشنواره سینمای کودک و نوجوان در جهان است، همواره نماینده یا نمایندگانی داشت و سینماگران مطرح ما در آن‌ها حضور می‌یافتند اما امروز دیگر شاهد این موقعیت نیستیم.»
وی افزود: «این در حالی است که اهمیت سرمایه‌گذاری و توجه ویژه به این گروه سنی پوشیده نیست، حتی رهبری هم گفته‌اند برای بچه‌ها نباید کم‌کاری کرد اما علت کم‌توجهی به کودکان و نوجوانان در فضای سینما بررسی نشده و انتخاب‌ها عمدتا سلیقه‌ای شده است. مگر ما چند کارگردان بادغدغه در سینمای کودک و نوجوان داریم که حالا نباید از تخصص آن‌ها استفاده کنیم؟!»
مشهدی عباس تصریح کرد: «خیلی‌ها مثل من فیلمنامه و قصه خوبی هم اگر دارند آن را با کمترین بودجه و مدیریت هزینه و با سختی زیاد تولید می‌کنند چراکه سوبسیدی که در اختیارمان قرار می‌گیرد و فیلمسازی هم امری گران است. بنابراین با رفاقت عوامل و دوستانمان را به کار دعوت می‌کنیم و آن‌ها هم همراهی و حمایت می‌کنند اما همین اعتباری کار کردن هم حدی دارد و باید در جایی به هر حال محبت‌های‌شان را جبران کرد. در حالی‌که نهادها و سازمان‌های متولی کودک و‌نوجوان باید به سراغ فیلمسازان باتجربه سینمای کودک و‌نوجوان بیایند نه اینکه یک یا دو مانده به جشنواره تنها به عده‌ای محدود بودجه داده شود و جشنواره را پر کنند.»
وی درباره آخرین فعالیت سینمایی خود گفت: «کاری دارم که سه سال است می‌خواهم تولید کنم اما میسر نشده است زیرا نمی‌خواهم به هر قیمتی هم تن به جذب اسپانسر بدهم تا در نهایت به اصطلاح یک شتر، گاو، پلنگ ساخته شود، زیرا فیلم کودک باید به لحاظ محتوایی سالم باشد و برای فروش یا صرفا ساخته شدن ساخته نشود. در غیر این صورت نتیجه‌اش می‌شود فیلم هایی که در وی او دی‌ها می‌بینیم و من گاهی واقعا حالم از دیدن‌شان بد می‌شود که حداقل استانداردها را ندارند و فقط بودجه‌ای برای ساخت پیدا کرده و تولید شده‌اند. در حالی‌که حتی موضوع هم مربوط به بزرگسال است اما فقط به شیوه کودک و نوجوان ساخته شده‌اند. متاسفانه محتوای این فیلم‌ها گاهی به قدری سخیف است که در مواردی مانع از تماشای آن توسط فرزند خودم می‌شوم.»
ارسال دیدگاه