یک پژوهشگر حوزه کودک و نوجوان در گفتوگو با پانا:
پس از خانواده، مربیان تربیتی و پرورشی نقش پررنگی در تربیت کودکان دارند
تهران (پانا) - یک پژوهشگر حوزه کودک و نوجوان با بیان اینکه نباید از نقش مدرسه در امور تربیتی غافل شد، گفت پس از خانواده، مدرسه به ویژه مربیان تربیتی و پرورشی نقش پررنگی در تربیت کودکان و نوجوانان و شکلگیری شخصیت آنها دارند.
فاطمه قاسمزاده در گفتوگو با پانا با تاکید بر اهمیت شناخت کافی والدین از دوره کودکی و نوجوانی اظهار کرد: «با توجه به اهمیت دوره کودکی و نوجوانی، ویژگیهای آن باید برای خانواده روشن شود زیرا جایگاه این دوران در زندگی هر یک از افراد اهمیت زیادی دارد.»
این روانشناس کودک و نوجوان با بیان اینکه نوجوانی دوران گذار است، گفت: «دوره نوجوانی به دلیل تغییرات چشمگیر رشد، نسبت به دورههای دیگر، دورهای بحرانی است و از این بابت هم والدین در امور تربیتی باید به همه ابعاد شخصیتی فرزند خود توجه کنند. از این رو والدین باید درک درستی از این دوران داشته باشند.»
وی ادامه داد: «بلوغ یکی از پدیدههایی است که در ایام نوجوانی رخ میدهد و از حساسایتهایی برخوردار است که دارای ابعاد گستردهای است و نیاز به شناخت از سوی والدین دارد. والدین در این دوران میتوانند از مشاوران مدارس و آموزگاران کمک بگیرند زیرا اکنون بسیاری از والدین برای برقراری ارتباط با نوجوان خود مشکل دارند. اطلاعات ناکافی نوجوان و خانواده و ویژگیهای این سن، میتواند به شکاف و اختلاف و برخوردهای نوجوان با خانواده تبدیل شود و اگر خانواده از این دوران آگاهی داشته باشد، برخوردها و گذار از آن راحتتر میشود.»
قاسمزاده در ادامه با تاکید بر اهمیت استفاده از آموزش برای امور تربیتی نوجوانان گفت: «توصیه ما به خانوادهها این است که از راهنمایی مشاوران و کارشناسان بهره بگیرند و در مدارس از مشاوران استفاده کنند یا از مشاوران بیرون از مدرسه هم میتوانند در امور تربیتی بهرهمند شوند. گاه یک مساله کوچک پیشآمده بین کودک و خانواده را میتوان به سادگی با کمک مشاور حل کرد و از بحرانی شدن موضوع جلوگیری کرد. البته نقش مدرسه در فرهنگسازی و کمک به خانواده و نوجوانان بسیار پر رنگ است و نباید از نقش مدرسه در امور تربیتی غافل شد.»
وی خاطرنشان کرد: «پس از خانواده، مدرسه به ویژه مربیان تربیتی و پرورشی نقش پررنگی در تربیت کودکان و نوجوانان و شکلگیری شخصیت آنها دارند. مربیان نقش الگویی برای دانشآموزان دارند و این نقش در تربیت آنها غیر قابل انکار است. شاهدیم ارتباط نزدیک مربیان با دانشآموزان نقش مهمی در سلامت فکری و روانی آنها دارد و این تأثیر و نفوذ ممکن است بهطور مستقیم یا غیر مستقیم شکلبگیرد که آموزگاران باید به این روابط در دوران تحصیل دانشآموزان توجه کنند.»
ارسال دیدگاه