بازگشت به خویشتن درون مایه اصلی ادبیات انقلاب اسلامی است

به مناسبت فرا رسیدن چهل و چهارمین بهار پیروزی انقلاب اسلامی، نشست «بررسی درون مایه های ادبیات انقلاب اسلامی» با حضور جمعی از چهره های فرهنگی، ادبی و فرهیخته لرستانی در کتابخانه عمومی غدیر خرم آباد برگزار شد.

در این نشت سید حجت الله کلانتری، از فعالین فرهنگی و اجتماعی استان ضمن گرامیداشت دهه فجر انقلاب اسلامی، بیان کرد: باید برای بررسی ادبیات انقلاب اسلامی، نگاهی گسترده به زمینه های شکل گیری انقلاب اسلامی و تأثیرات آن بر بنیادهای فکری، فرهنگی و اجتماعی داشته باشیم و با در نظرگرفتن این موضوع به تبار شناسی ادبیات انقلاب اسلامی بپردازیم.

کلانتری با اشاره به تاثیرپذیری جامعه ایران در مواجهه با نظام سلطه به بیان سه دیدگاه مختلف اندیشمندان مسلمان پرداخت و ضمن تبیین دیدگاه های مختلف، گفت: بن مایه و خروجی فعالیت های این اندیشمندان در مواجهه با نظام سلطه تکیه بر فرهنگ خودی و شعار «بازگشت به خویشتن» بود.

این پیشکسوت فرهنگی خاطرنشان کرد: در تبیین مفهوم بازگشت به خویشتن، نگاهی انتقادی به ادبیات دوران مشروطه که برخی از متفکران آن دوران معتقد بودند باید از نوک پا تا فرق سر غربی بود و الا به تجدد نمی رسیم، است. بازگشت به خویشتن در واقع آنتی تز متفکران مسلمان بود که نه وابستگی به مکتب کمونیسم(سوسیالیسم) را می پذیرفت و نه وابستگی عقیدتی به لیبرالیسم. به معنای دیگر بازگشت به خویشتن یک مفهوم کلان سیاسی، اجتماعی و مذهبی است که بیان می‌کند مکتب اسلام تمام ظرفیت های لازم را برای رسیدن به کمال در خود دارد و می توان با بازخوانی صحیح تاریخ اسلام و نگاه به سیره حضرت رسول(ص) و ائمه اطهار علیهم السلام به آن دست یافت.

وی افزود: اگر بخواهیم زمان معینی را برای پیدایش ادبیات انقلاب اسلامی معین کنیم بدون شک ادبیات انقلاب اسلامی مولود پیدایش نهضت اسلامی در دهه ۴۰ شمسی است و سابقه ای نزدیک به نیم قرن دارد، یعنی از زمانی که مبارزات حضرت امام خمینی(ره) با طرح آمریکایی انقلاب سفید، محمدرضا پهلوی به صورت رسمی آغاز شد، ادبیات انقلاب اسلامی هم بوجود آمد. ادبیات انقلاب اسلامی بر اساس دفاع از هویت و بازگشت به فرهنگ خودی در برابر هجوم سیاسی، فکری و فرهنگی نظام سلطه شکل گرفت.

کلانتری ضمن بیان اینکه ادبیات انقلاب اسلامی نگاه متوازنی به شعر و نثر دارد، بیان کرد: در انقلاب اسلامی استفاده از انواع قالب های ادبی رواج فراوانی یافته و تضاد و جنجالی که برای مثال در بحث بین شاعران دوره مشروطه از جمله ملک الشعرای بهار و تقی رفعت سابقاً دیده شده است، در دوره انقلاب اسلامی این تضادها وجود ندارد.

کنشکر اجتماعی استان در ادامه با بیان نقش هشت سال دفاع مقدس مردم ایران در مقابل نظام سلطه در توسعه گونه های مختلف ادبی و فرهنگی از جمله در بوجود آمدن ادبیات مقاومت و ظهور و بروز بیش از پیش مفاهیم مانند، ایثار، شهادت، از خودگذشتگی و شکل گیری فرهنگ مقاومت، تصریح کرد: پویایی، صلابت و مانایی ادبیات انقلاب اسلامی تا حدود زیادی مدیون رشادت های هشت ساله دفاع مقدس است که درون مایه های آن، باعث غنا و قوام ادبیات شده است. کتاب های «دا»، «پایی که جا ماند»، «آب هرگز نمی میرد» و «فرنگیس» نمونه ای از نثر ادبیات انقلاب است که تقریبا همه مردم با آن ها آشنا هستند.

سید حجت اله کلانتری، وجود شاعران و نویسندگان مختلف از جمله چهره های مانند موسوی گرمارودی، سلمان هراتی، علی معلم دامغانی، حمید سبزواری، قیصر امین پور و سپیده کاشانی را از برکات انقلاب اسلامی دانست و افزود: نگاه حمایتی رهبر معظم انقلاب اسلامی و برگزاری جلسات متعدد و منظم با شعرا و نویسندگان معاصر با همه مشغله های کاری که معظم له دارند، نشانگر سویه فرهنگی این انقلاب و درون مایه های اخلاقی ادبیات آن است.

در ادامه این نشست سبزخدا سپهوند، علی حیدر زیدی امرایی و بگ میرزا بیگی نیا از شاعران پیشکسوت بومی استان، اشعاری را به زبان لکی درباره انقلاب اسلامی را برای حاضرین قرائت کردند.

دانش آموز خبرنگار: محمدرضا ویسکرمی