در گفتوگو با پانا:
نوروزپور: مستندسازان با عشق و انگیزه وارد عرصه مستندسازی می‌شوند
تهران (پانا) - علی اکبر نوروزپور معتقد است؛ از طرفی شیوه اکران آثار مستند مشکلاتی دارد و از طرفی مخاطب رغبت نمی‌کند به تماشای آثار مستند بنشیند. این ارتباطی دوسویه است. وقتی شیوه اکران آثار درست باشد مخاطب هم برای تماشای فیلم‌ها اشتیاق بیشتری از خود نشان می‌دهد.
علی اکبر نوروزپور، مستندساز، در گفتوگو با پانا درباره جدیدترین اثر مستند خود گفت: «مستندی کوتاه ساخته‌ام که روایتگر یک سفر زیارتی است و این روزها در مرحله تدوین آن هستم. امیدوار بودم که این اثر برای ارائه به شانزدهمین جشنواره «سینماحقیقت» حاضر شود. اما از آن جا که فیلم، هیچ دیالوگ و نریشنی ندارد و درواقع، مستندی شاعرانه است و در آن موسیقی به جای نریشن قرار می‌گیرد، کارهای پس تولیدش به درازا کشیده شد و نتوانستم فیلم را به جشنواره برسانم.»
وی ادامه داد: «این مستند که روایتگر سفر اربعین یک زائر است، با کنار زدن همه قیودی که باعث مرزبندی انسان می‌شود، در زیرمتن خود موضوع و نمادی از سفر دنیایی انسان را پیش می‌کشد. باید بگویم که این فیلم کاملا شخصی ساخته شده و نتوانستم بابت ساخت آن از هیچ مرکز و ارگانی کمک بگیرم و از همین رو هنگام ساخت اثر با مشکلاتی روبه‌رو بودم و کار کارگردانی، فیلمبرداری، صدابرداری، و..... همه را به تنهایی انجام دادم. اما خدا را شاکرم که با تمام مشکلاتی که وجود داشت در نهایت مستند ساخته شد.»
این مستندساز درباره معضل اکران در سینمای مستند گفت: «به اعتقاد من یکی از مشکلات اصلی درباره اکران آثار مستند به نهادهای متولی این حوزه باز می‌گردد. البته نباید ناامید بود. مستندسازان با عشق و انگیزه وارد عرصه مستندسازی می‌شوند و برای ترسیم ذهنیات، درونیات و دغدغه‌هایشان تلاش می‌کنند.»
نوروزپور رابطه میان مخاطب و شیوه اکران را ارتباطی دوسویه دانست و گفت: «از طرفی شیوه اکران آثار مستند مشکلاتی دارد و از طرفی مخاطب رغبت نمی‌کند به تماشای آثار مستند بنشیند. این ارتباطی دو سویه است. وقتی شیوه اکران آثار درست باشد مخاطب هم برای تماشای فیلم‌ها اشتیاق بیشتری از خود نشان می‌دهد. برای مثال از زمانی که شبکه مستند شروع به کار کرد موفق شد طیفی متنوع از مخاطب را با خود همراه سازد. درواقع شبکه مستند بستری برای ارائه آثار فراهم آورد. اما متاسفانه همه مستندهایی که ساخته می‌شوند یا در جشنواره‌ای همچون «سینماحقیقت» اکران می‌گیرند، به دلیل سیاست‌های حاکم در تلویزیون، امکان اکران در شبکه مستند را ندارند. از همین رو باید تمهیدی اندیشیده شود تا همه آثار باکیفیت این حوزه امکان نمایش در پلتفرمی که با ساختار فیلم مطابقت دارد را داشته باشند.»
وی بیان کرد: «برای مثال جشنواره «سینماحقیقت»، مجمعی برای مستندسازان است و بهار سینمای مستند به حساب می‌آید. این جشنواره با کلاس‌ها و ورک‌شاپ‌های آموزشی که برگزار می‌کند، امکان پیشرفت را در عرصه مستندسازی فراهم آورده و فضایی برای رشد پدید می‌آورد. اما واقعیت این است که جشنواره «سینماحقیقت» باید تبدیل به یک روند شود و متولیان در تمام طول سال از آثار و مستندسازان حاضر در جشنواره حمایت کنند.»
نوروزپور گفت: «درست است که جشنواره‌ها تنها وظیفه اکران و نمایش آثار را بر عهده دارند، اما متولی جشنواره «سینماحقیقت»، مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی است و از همین رو انتظارات از آن زیاد است. آقای محمد حمیدی مقدم در سفری استانی خطاب به هنرمندان شهرستانی درباره استقبال مرکز از استعدادیابی سخن گفته است. اهمیت این استعدادیابی بر هیچ کس پوشیده نیست. اما من فکر می‌کنم که نباید به این حد اقتناع کرد. وقتی مستندسازان آثار خود را از سراسر ایران به جشنواره فرستادند و استعدادها شناسایی شد باید بعد از جشنواره نیز پیگیر آن‌ها شد و مسیر اکران اثر و پیشرفت فیلمساز را پیگیری کرد و به رشد استعداد و ارتقا و پیشرفت آن‌ها کمک کرد. گام برداشتن در چنین مسیری می‌تواند به ارتقای حوزه مستند کمک کند.»
ارسال دیدگاه