یک سیاره سنگی قدیمی از بقایای سیارهای ۱۰ میلیارد ساله کشف شد
تهران (پانا) - اخیرا ستارهشناسان، دو کوتوله سفید که از قدیمیترین ستارگان کهکشان راه شیری هستند را در بقایای سیارهای ۱۰میلیارد ساله کشف کردند.
به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، سرنوشت اکثر ستارهها از جمله ستارههای منظومه شمسی این است که به یک کوتوله سفید تبدیل میشوند. کوتوله سفید در واقع ستارهای است که تمام سوخت خود را مصرف کرده و وارد فرایند کوچک و سردشدن شده است.
در این فرایند، بسیاری از سیارههای اطراف ستاره هم دچار مشکل و در برخی موارد نابود میشوند؛ در نتیجه، جرم آنها به سطح خود ستاره اضافه میشود.
دو ستاره کوچک و کم نور در اعماق کهکشان راه شیری در آخرین مراحل زندگی خود قرار دارند. کوتولههای سفید WDJ۲۱۴۷-۴۰۳۵ و WDJ۱۹۲۲+۰۲۳۳ با بیش از ۱۰ میلیارد سال سن از قدیمیترین ستارگان کهکشان ما هستند و اخیراً ستاره شناسان بقایای سیاراتی که این کوتولهها را به یکی از قدیمیترین سیارههای سنگی شناخته شده تبدیل کرده است را شناسایی کردند.
اخترشناسان از دادههای GAIA، Dark Energy Survey و ابزار X-Shooter در رصدخانه جنوبی اروپا برای بررسی این موضوع استفاده کردند. آنها بقایای سیارههای کوچک در مدار را شناسایی کردند که کرههایی از غبار و سنگ هستند که در طول شکلگیری سیارهها ایجاد میشوند. محققان از طیفسنجی برای مشاهده نوری که از دو ستاره کوتوله سفید میآید و تجزیه آن به طول موجهای مختلف استفاده کردند که میتواند نشاندهد ستارهها و مواد اطراف از چه موادی ساخته شدهاند.
بقایای سیارههایی با قدمت ۱۰ میلیارد سال در کیهان
یکی از ستارگان بسیار قرمز است و وجود سدیم، لیتیوم، پتاسیم و شاید کربن را نشان میدهد. ستاره دیگر به شدت آبی است که ناشی از جو هلیوم و هیدروژن آن است. زبالههای اطراف این ستارگان حاوی عناصر فلزی است که نشان میدهد از اجسام سیارهای آمده است.
ابیگیل المز از دانشگاه وارویک، نویسنده اصلی این مقاله در بیانیهای نوشت:
این ستارههای آلوده به فلز نشان میدهند که زمین منحصربهفرد نیست. منظومههای سیارهای دیگری نیز وجود دارند که سیارههایی شبیه به زمین دارند. ۹۷ درصد از همه ستارگان به یک کوتوله سفید تبدیل خواهند شد و آن قدر در سراسر جهان حضور دارند که درک آنها بسیار مهم است، به خصوص این ستارههای بسیار سرد. کوتولههای سفید سرد که از قدیمیترین ستارههای کهکشان ما تشکیل شدهاند، اطلاعاتی درباره شکلگیری و تکامل منظومههای سیارهای در اطراف قدیمیترین ستارههای راه شیری ارائه میدهند.
مطالعه منظومههای سیارهای باستانی مانند این میتواند به اخترشناسان کمک کند تا بفهمند کهکشانها چگونه تکامل یافته است؛ زیرا عناصر فلزی در طول زمان فراوانتر میشوند که توسط چرخه حیات ستارگان ایجاد میشوند.
المز تاکید کرد: ما در حال یافتن قدیمیترین بقایای ستارهای در کهکشان راه شیری هستیم که توسط سیاراتی شبیه به زمین آلوده شدهاند. این شگفتانگیز است که فکر کنیم این اتفاق در مقیاس ۱۰ میلیارد سال رخ داده است و این سیارات بسیار قبل از تشکیل زمین مردهاند.
ارسال دیدگاه