راه‌های پیشگیری از حسادت در نوجوانان
تهران (پانا) - حسادت واکنشى هیجانى است که تقریبا در سن ۱۵ تا ۱۶ ماهگی در کودکان آشکار می‌شود و در دو زمان یعنی از سن ۲ تا ۵ سالگی و دوران بلوغ به اوج خود می‌رسد.
به گزارش سایت بیتوته، حسادت رفتار و عمل غیر عادی است که شخص در مقابل عدم موفقیت در رقابت و همچشمی با سایرین (اعم از کودک یا بزرگسال) از خود نشان می‌دهد. گاه این رقابت‌های خواسته یا ناخواسته در کنار نقص تربیتی در کودکان و نوجوانان سبب بوجود آمدن حسادت شده و در درون آنها ریشه می‌دواند و همه عمر آنان را آزار می‌دهد.
با توجه به این که نقطه شروع حسادت موروثی نبوده و عوامل محیطی از دوران کودکی و در مراحل رشد سبب آن می‌شوند و می توان اذعان داشت حسادت حاصل نداشتن اعتماد به نفس و عزت نفس در افراد است، در نتیجه با ایجاد و اجرای راهکارهای مناسب در خانواده و اجتماع می‌توان مانع پیشرفت و چه بسا بروز آن شد.
بسیاری از نوجوانان نسبت به دوستان خود وفا دارند و در آنان وظیفه‌شناسی وجود دارد. وفاداری و احترام تا جایی که باعث دروغ گفتن و فریب دادن شخص مقابل نشود، خوب است. بسیاری از اشخاص دچار این اشتباه می‌شوند که دوست آنها دیگر حق ندارد با دیگری دوست شود (دوستی کند). حسادت آنان از این باور سرچشمه می‌گیرد. به عبارتی این اشخاص زمانی دچار حسادت می‌شوند که دوست‌شان با سایرین هم رابطه دوستانه برقرار کند.
عوامل ایجاد حسادت در نوجونان
- مقایسه فرزندان با یکدیگر
- وارد شدن فرزند دوم
- تحقیر کردن فرزند
- تمایز قایل شدن بین فرزندان
- احساس عدم امنیت
- ترس از دست دادن موقعیت
عکس‌العمل نوجوانان به احساس حسادت
واکنش نوجوان به احساس حسادت اغلب به صورت کلامی و یا نیش وکنایه زدن ، مسخره کردن و صحبت کردن در مورد او به صورت تحقیر آمیز است.
پیشگیری از حسادت در نوجوانان
مهمترین شیوه جلوگیری از حسادت، ابراز علاقه و محبت، درک و ایجاد امنیت خاطر همراه با انضباط عادلانه است. کمبود نقایص بدنی، ضعف و ... کودک نباید درحضور دیگر کودکان یا بزرگسالان مطرح شود. برای این که این امر عامل ایجاد احساس حقارت و حسادت است.
از توسل به فشار، اجبار، تهدید، سرزنش و یا احتمالا تنبیه برای درمان حسادت باید خودداری کرد. برای این که این اشخاص بیش از سایرین نیازمند محبت و مهربانی هستند.
نوجوانان بسیار زود خودشان را با سایرین مقایسه می کنند و به این نتیجه می رسند که توانایی خوبی در یک فعالیت خاص ندارند و امکان دارد ناامید شوند. در چنین شرایطی وظیفه پدر و مادر ایجاد تعادل بین داشته ها و نداشته های اوست تا مانع از حسادت ورزیدن فرزند به همسالان شود.
درصورتی که برای یکی از فرزندانتان چیزی می خرید برای فرزند دیگرتان هم چیزی هر چند کوچک و ارزان بخرید. به توانایی های هر دو فرزند نظر داشته باشید و هر کدام را در فاز خاصی بیندازید تا به هم حسادت نکنند.
نحوه رفتار با حسادت نوجوانان
- به فرزندان خود یاد بدهید که در زندگی برای به دست اوردن خیلی چیزها صبر پیشه کنند. اصل صحت روانی این است که نقاط ضعف را شناسایی نموده و با آنها مبارزه کنید. هر چه افرادی که حسادت می ورزند مهارت های بیش تری کسب کنند، به همان میزان کمتر حسادت می کنند و این حسادت در عوض منجر به سعی و کوشش بیش تر می شود.
- به فرزندان اجازه دهید که احساسات خویش را صادقانه در مورد سایرین ابراز کنند. به احساسات کودک کم بها ندهید. سعی نکنید با آن ها بگونه ای صحبت کنید که انگار احساسات متفاوتی دارند. هنگامی که شما احساسات آن ها را بپذیرید، آنها احساس می کنند که والدینشان احساسات آن ها را خوب درک می کنند.
- اعتماد به نفس فرزندانتان را با تشویق هایی که با کارهای چه بسا کوچک بالا ببرید این کار به فرزندتان کمک می کند که بداند او هم می تواند مثل سایرین موفق باشد.
ارسال دیدگاه