انیمیشن به‌دنبال احیای سینمای ایران
تهران (پانا) - سینمای ایران این روزها با فروش خوبی همراه نیست و بسیاری از فیلم‌های اکرانی نتوانستند فروش خوبی داشته باشند و حتی از پس هزینه‌های ساخت فیلم خود بربیایند اما تک‌مضراب‌هایی در همین روزها شاهد هستیم که حال و هوای سینماها را تغییر داده است.
امیرحسین اشرفی - به‌نظر می‌رسد باید منتظر ماند و دید آیا با باز شدن مدارس فصلی نو در اکران سینماها را شاهد خواهیم بود یا در به همان پاشنه می‌چرخد و سینمای نحیف ایران هرروز ضعیف‌تر از گذشته خواهد بود و به‌سمت ورشکستگی کامل می‌رود.
همیشه وقتی بوی ماه مهر و صدای خش‌خش برگهای درختان می‌آید و به فصل باز شدن مدارس نزدیک می‌شویم بسیاری از مدیران، مسئولان و حتی مخاطبان سینمای کشور به یاد ۱۴ میلیون دانش‌آموز و ساخت فیلم برای آن‌ها می‌افتند، دوباره یادشان می‌آید که کودکی نیز همین حوالی تاریک سینمای ایران نشسته و چشم امید به آثار سینمایی کشور (خاصه سینمای کودک) دارد اما در روزگاری زندگی می‌کنیم که نبود فیلم‌های تأثیرگذار در ژانر کودک دیده می‌شود.
سینمای کودک روزگاری را سپری می‌کند که خبری از جشنواره‌اش نیست، انگاری نبود آن برای کسی عذاب‌آور نیست زیرا بسیاری افق دیدشان انیمیشن، کارتون‌ها و فیلم‌های کودک و نوجوانی است که از شبکه‌های ماهواره‌ای به خورد فرزندانشان می‌دهند اما بسیاری نیز به یاد حس نوستالژیک خودشان که همانا فیلم‌های کودک و نوجوان است می‌افتند، از این‌طرف و آن‌طرف سؤال می‌پرسند که مکان، زمان برگزاری جشنواره کودک و نوجوان کجاست.
امروز از بسیاری از فیلم‌سازان کودک و نوجوان نیز که هرساله با نزدیک‌شدن به ماه مهر کفش‌های‌شان را در پیاده‌راه فارابی پاره می‌کردند نیز خبری نیست آن‌ها نیز وارد فضایی شدند که لختگی خاصی در آن وجود دارد انگار موضوعی برای ساخت ندارند یا حتی فیلم‌نامه مناسبی که بتواند سروصدا و تب‌وتابی را در سینمای کودک به وجود بیاورد.
به پروانه‌های ساختی که سازمان سینمایی صادر می‌کند که خوب بنگریم در بین آن‌ها فیلم کودک نمی‌بینیم راستی چه بلایی بر سر سینمایی که روزگاری آبروی سینمای ایران در جشنواره‌ها و فستیوال‌های خارجی بود، آمده است.
کجایند پوران درخشنده، محمدعلی طالبی، کامبوزیا پرتوی، غلامرضا رمضانی و ... حتی نسل جوان‌تر سینمای ایران.
البته جواب این سؤال را باید متولیان سینمای کودک بدهند که چرا امثال فرزاد اژدری، سهیل موفق، نادره ترکمانی و ... فیلم نمی‌سازند یا حتی فیلم‌سازانی چون سید‌جواد هاشمی که با هر بلایی بودجه برای ساخت فیلمش پیدا می‌کرد دیگر تب‌وتاب اکران فیلمش را ندارند.
جواب این سؤال در اکران این روزهای سینماست روزگاری برخی از مدیران می‌آمدند و با صدای بلند این نکته را فریاد می‌زدند که باید در سبد اکران حداقل یک فیلم کودک باشد اما انگار این فرصت نیز از دست رفته است.
سینمای ایران روزهای بدی را در اکران فیلم‌هایش می‌بیند انگار به‌سمت ورشکستگی می‌رود اما در همین حال شاهد اکران انیمیشنی هستیم که اولین اکرانش را در کشور روسیه با فروش بسیار خوبی دنبال کرد و بعد از نزدیک دو ماه در ایران به‌روی پرده سینما رفت.
پسر دلفینی فروش بسیار خوبی در روسیه داشت و همین اتفاق بسیاری از انیماتورها و تهیه‌کنندگان آن را به‌دنبال این موضوع وا داشت که شاید بتوان با انتخاب صحیح فیلم‌نامه و موضوعات خاص و همچنین ساخت یک اثر حرفهای به فروش خوب در داخل و خارج از کشور رسید.
از قضا این انیمیشن در داخل کشور نیز فروش خوبی داشت و در روزهایی که حتی تاریخ به ما نشان می‌دهد مردم کمتر به سینماها می‌روند رونقی به سینماهای ایران داد.
محمد خیراندیش کارگردان این فیلم پیشتر در گفت‌وگو با پانا درباره فروش فیلم انیمیشن پسر دلفینی و این نکته که نگاه بسیاری از کشورها را به‌سمت صنعت انیمیشن ایران برده است، عنوان کرده بود: «اگر در ساخت و نگارش فیلم‌نامه استانداردها رعایت شود و در ادامه چرخه توزیع فیلم‌ها به‌درستی رعایت شود اتفاقات خوبی برای سینمای انیمیشن می‌افتد. چرخه توزیع در دنیا جایگاه بسیار مهمی دارد اما ما در سال‌های گذشته اصلاً به این موضوع اهمیت و بها ندادیم.»
«پروژه توزیع فیلم در جهان یک پروسه بسیار مهم است باید اذعان کرد ساخت فیلم نیمی از راه‌رفته است و توزیع مناسب یک اثر نیم دیگر راه است و این دو دو بال حرکت یک پرنده هستند. متأسفانه برخی از دوستان تنها به ساخت یک اثر توجه دارند و تمام انرژی خود را روی آن می‌گذارند و از موضوع توزیع غافل می‌شوند.»
وی در ادامه به اهمیت نظام توزیع در جهان اشاره کرده بود اگر ما در نظام توزیع حرکت درستی داشته باشیم برخی از فیلم‌های رئال ما نیز می‌تواند در سینماهای جهان اکران شود البته باید در نگارش و ساخت دقت شود و موضوعات بین‌المللی را لحاظ کرد که در آثار اصغر فرهادی و برخی دیگر از کارگردان‌ها این اتفاق افتاده است.
«ما اگر بتوانیم تولید مناسب و عرضه بین‌الملل داشته باشیم و عرضه و تقاضا را به‌خوبی رعایت کنیم می‌توانیم حرفهای زیادی در انیمیشن دنیا بزنیم، اگر فروش خوبی داشته باشیم و بتوانیم چرخه کاملی در ساخت و توزیع داشته باشیم اتفاقات خوبی در انیمیشن ایران می‌افتد، چرخه ناقص به‌درد هیچ‌کس نمی‌خورد انیمیشن نشان داده است که اگر درست تبلیغ و توزیع شود می‌تواند جایگاه خوبی در جهان داشته باشد.»
این کارگردان شناخته‌شده سینمای انیمیشن در ادامه به اهمیت تولید انیمیشن در سینمای کشور اشاره کرد و یادآور شد: «ما باید آن‌قدر تولید داشته باشیم که بتوانیم آثارمان را به‌درستی در جشنواره‌ها و اکران‌های عمومی در جهان ببینیم، البته در سینمای انیمیشن کوتاه رویکرد بیشتر به‌سمت جشنواره‌ها است تا اکران‌های عمومی و فیلم‌های بلند، بیشتر رویکرد فروش و اکران را دارد.»
«قاعدتاً ما نمی‌توانیم از تولیدات بلند خود انتظار داشته باشیم که به‌دنبال حضور در عرصه‌های بین‌المللی باشند و ما نمی‌توانیم توقع داشته باشیم که نگاهی به فیلم‌های بلند ما داشته باشند زیرا به لحاظ هنری و فروش ما نکاتی را در آثار بلندمان رعایت می‌کنیم که شاید برای مدیران فستیوال‌های جهانی مهم نباشد. سینمای انیمیشن و بچه‌های انیمیشن لیاقت بسیاری دارند.»
وی همچنین درباره ارزان بودن صنعت انیمیشن ایران می‌گوید: «ما در طولانی‌مدت نمی‌توانیم به ارزان بودن نیروی کار در انیمیشن‌سازی تکیه کنیم اگر مانند کشورهایی چون آمریکا توجه را به‌سمت تولید و کیفیت آثار ببریم این صنعت می‌تواند روی پای خود بایستد و نباید تنها به ارزان‌بودن نیروی کار فکر کنیم بلکه باید به‌دنبال رقابت با انیمیشن‌سازان جهان و رقابت برای فروش بهتر آثارمان در جهان باشیم.»
«داستان‌ها و زندگی کودکان جهان‌شمول‌تر از فیلم‌های رئال است و مساله کودک در تمام دنیا جدی‌تر است و اگر به فروش هفتگی سینمای آمریکا نگاه جدی کنیم می‌بینیم همیشه انیمیشن جزو پرفروش‌ترین فیلم‌های هفتگی آمریکا است. اگر ما در نظام توزیع حرکت درستی داشته باشیم برخی از فیلم‌های رئال ما نیز می‌تواند در سینماهای جهان اکران شود البته باید در نگارش و ساخت دقت شود و موضوعات بین‌المللی را لحاظ کرد که در آثار اصغر فرهادی و برخی دیگر از کارگردان‌ها این اتفاق افتاده است.
سخنان این کارگردان نیز این موضوع را به یاد ما می‌آورد که اگر انتخاب درستی در سوژه، فیلم‌نامه در ادامه ساخت و همچنین چرخه توزیع داشته باشیم می‌توانیم با ساخت فیلم‌های جهان‌شمول از لحاظ موضوعی به رونق سینمای کشور کمک کنیم.»
در این بین این روزها که مدارس پس از چند سال به‌صورت رسمی باز می‌شوند (تعطیلی به دلیل کرونا) بهترین زمان خواهد بود که بار دیگر برای احیای سینمای کودک بیندیشیم و راهکاری را پیدا کنیم.
خوشبختانه قرار است یک انیمیشن دیگر به نام «لوپتو» در سینماهای کشور به‌روی پرده نقره‌ای برود.
داستان فیلم «لوپتو» نیز در مورد یک دکتر روانشناس است که بیماران خود را با روش ساخت اسباب‌بازی درمان می‌کند و محصول این روش درمان، ساخت اسباب‌بازی‌هایی خاص و متفاوت است که بین کودکان بسیار محبوب هستند. داستان این فیلم در یک آسایشگاه و کارگاه ساخت اسباب‌بازی است و اتفاقاتی که در آنجا صورت می‌گیرد.
امید است حال که انیمیشن فضای جدیدی را برای سینمای کشور رقم زده از آن ور بوم نیفتیم و به قولی، در اکران انیمیشن شورش را در نیاوریم.
ارسال دیدگاه