روایت شهادت «علی جهان بیگی» در ۱۷ شهریور سال ۵۷

روستای مِیَم از روستاهای شهرستان کهک قم است که همچون دیگر روستاها و مناطق قم، نقش آفرینی خود را در دوران انقلاب و دفاع مقدس با تقدیم ۲۰ شهید والامقام اثبات کرده است.

در بین شهدای روستا نام شهید «علی جهان بیگی» فرزند علی اکبر نیز به چشم می خورد؛ این جوان روستایی که برای امرار معاش و کسب روزی حلال عزم سفر به تهران کرده بود، همزمان با قیام مردم علیه رژیم ستمشاهی، به جرگه یاران امام خمینی(ره) پیوست و در این راه از هیچ کوشش و تلاشی از جمله پخش اعلامیه های حضرت امام(ره) دریغ نمی کرد.

«محمد تقی اشعری» دوست و همراه شهید جهان بیگی از نحوه شهادت این شهید عزیز چنین روایت می کند: سال ۱۳۵۷ این شهید عزیز به همراه چند تن از دوستانش برای امرار معاش از روستای زادگاه خویش به تهران رفته بود.

روحیه انقلابی شهید و انس و علاقه اش به امام خمینی(ره) باعث شد تا او در زمره یاران حضرت امام(ره) در آمده و اعلامیه های ایشان را پخش کند. همزمان، موج تظاهرات علیه رژیم طاغوت پهلوی روز به روز در حال گسترده شدن بود.

صبح روز جمعه هفدهم شهریور ۱۳۵۷ مردم در میدان ژاله تهران اجتماع کرده بودند و شعارهای «اللّه اکبر» و «مرگ بر شاه» سر می دادند، به یکباره با فرمان نیروهای نظامی مستقر در میدان، صدای رگبار مسلسل بلند شد و بالگردها نیز از فراز آسمان مردم بی دفاع را به گلوله بستند.

جمعیت در یک لحظه به خون غلطیدند و کشتار فجیع و دسته جمعی رقم خورد. خیابانی که دقایقی پیش از انبوه جمعیت سیاهی می زد، اکنون پر از اجساد، کفش های خونین، پلاکاردهای پاره شده و زخمی هایی بود که کشان کشان خود را به طرف دیگر خیابان می رساندند و یا خود را در داخل جوی کنار خیابان می انداختند.

شهید جهان بیگی نیز از مبارزانی بود که در آن جمعه سیاه به دست ماموران رژیم ستمشاهی مورد اصابت گلوله قرار گرفت و زخمی شد. پس از انتقال شهید به بیمارستان، نیروهای ساواک سر رسیدند و او را با تیر خلاص به شهادت رساندند.

هنگامی که خانواده معظم شهید برای تحویل جنازه مراجعه کردند، نیروهای ساواک در مقابل تحویل جناره، جریمه و پول فشنگ را از پدر بزرگوار شهید مطالبه کردند.

پیکر مطهر این شهید عزیز پس از تشییع باشکوه، در روستای میم قم به خاک سپرده شد.