زندگی با یک «آزاده» الهام‌بخش صبر و معنویت است

۲۶ مرداد سالروز ورود نخستین گروه از آزادگان سرافراز به میهن اسلامی است. روزی که همه مردم چشم هایشان پر از اشک شوق و شادی و امید بود و در انتظار قدوم آزادگان خیابان ها را گل آرایی کرده بودند.

در همین خصوص، گفتگویی را با شیرین سادات حسینی متولد بروجرد و مدیر دبستان ابتدایی شهید بیطرفان ناحیه یک قم و همسر آزاده جانباز سهیل مصطفایی انجام داده ایم.

از چه سالی وارد آموزش و پرورش شدید؟

بنده ورودی ۷۰ تربیت معلم بودم و در سال ۷۲ به طور رسمی شروع به کار کردم و مدیر کانون طرح ملی بودم. در تشکیلات دانش‌آموزی فرزانگان ابتدا به عنوان مربی مشغول به خدمت شدم، برنامه ریز شورا دانش‌آموزی استان و نیز کارگزار حج دانش‌آموزی استان بودم. از سال ۷۴ تا ۸۵ در سمت معاون پرورشی بودم و از سال ۸۵ تاکنون مدیر هستم.

چند سال در سمت پرورشی خدمت کردید؟

بنده حدود ۸ سال معاون پرورشی و ۵ سال مربی پرورشی بودم و اگر به من بگویند از ابتدا مدیریت یا پرورشی را انتخاب می‌کنی، من پرورشی را انتخاب می‌کردم.

شیرین ترین خاطره‌تان را در سمت فعالیت های پرورشی بفرمایید.

خاطرات زیادی را در پرورشی دارم. بنده خودم به دانش‌آموزان کلاس سوم نماز و احکام آموزش می‌دادم و به آنها آموختم هرگاه نمازتان تمام شد سجده کنید و چهار مرتبه یا الرحم الراحمین بگویید تا ندا برایتان بیاید و حاجتتان را بگویید؛ یک بار دیدم یکی از دانش‌آموزان سرش را از سجده برنمی‌دارد به آن دانش‌آموز گفتم: چرا سرت را از سجده برنمی‌داری؟ گفت: ندا هموز نیامده که من حاجتم را بگویم؛ و آنگاه متوجه شدم بچه ها چه قلب پاک و باطن صافی دارند.

چه سالی ازدواج کردید و از اینکه می خواستید با یک جانباز و آزاده زندگی کنید، چه حسی داشتید؟

بنده سال ۷۲ ازدواج کردم. در آن سن تمایل زیادی به ازدواج نداشتم همسرم که در آن زمان جانباز ۶۷ درصد بود و در طول این سالها به دلیل شدت جراحت یک شهید زنده محسوب می شود، همسرم چون یک فرد فرهیخته، جانباز، آزاده، و نیز حافظ کل قرآن بودند، ازدواج کردم و همیشه احساس می‌کردم خداوند مرا برگزیده است؛ از یک طرف همسر جانباز هستم و از طرف دیگر می‌دانستم خداوند مرا امتحان میکند.

تاحالا برایتان پیش آمده بود که از زندگی با آقای سهیل مصطفایی (همسرتان) پشیمان شده باشید؟

زندگی با جانباز آن هم جانبازی که درصد جانبازی اش بالاست واقعا سخت است و مشکلات خاص خودش را دارد؛ ولی بنده همیشه به عنوان یک زندگی شیرین از آن یاد می کنم. در اوج سختی ها هیچ گاه از ازدواج با ایشان پیشمان نشدم و همیشه از این هراس داشتم که در برابر دشواری‌ها کم بیاورم. همیشه ایشان به عنوان یک حامی کنار بنده بوده؛ بیشتر فعالیت های من مدیون زحمات همسرم هستم. او همیشه مرا به صبر و بردباری دعوت کرده است و زندگی با او همواره الهام بخش معنویت و صبر بوده و سیره حضرت زینب(س) را برایم تداعی می کند زیرا همسرم را به راستی پیرو مکتب عاشورا و سیدالشهدا(ع) می دانم.

پیام تبریکی از همسر رئیس جمهور دریافت کردید، لطفا بیشتر توضیح دهید.

بله در سالروز ازدواج حضرت علی(ع) و حضرت فاطمه(س) در اوج ناباوری از طرف همسر رئیس جمهور با بنده تماس گرفتند و تبریک گفتند.

پیام شما به نوجوانان و جوانان این مرز و بوم چیست؟

شاداب باشید، به خلق خدا خدمت کنید زیرا پیشرفت و خوشبختی در گرو خدمت به خلق خداست. همیشه خدا را ناظر رفتار و اعمال خودتان بدانید؛ قدر این کشور را بدانید زیرا این انقلاب خون بهای هزاران هزار شهید است. این انقلاب ما چشم انتظاری هزاران مادر است و نیز پشتیبان ولایت فقیه باشید؛ از کشورتان دفاع کنید و عرق ملی داشته باشید و هیچ گاه یاد و خاطره شهدا و سرافرازان انقلاب اسلامی، پیشکسوتان علم و جهاد را فراموش نکنید.

دانش‌آموز خبرنگار: فاطمه خسروآبادی