بازیگر نمایش «اتاق هملت»، در گفت‌وگو با پانا:
احمد صفرزاده: دستاوردهای آموزش‌وپرورش در حوزۀ هنر بازخوانی شود
پرداخت متفاوت به هنر در دوران تحصیل میتواند جایگاهی متفاوت برای دانش‌آموزان رقم بزند/ آموزش‌وپرورش متخصصان حوزۀ هنر را در مسیر خویش قرار دهد
تهران (پانا) - بازیگر نمایش «اتاق هملت»، با بیان این نکته که حضور دانش‌آموزان در جشنواره‌های فرهنگی‌وهنری، باید زمینه‌ساز حضور آنان در حوزۀ علاقه‌هایشان باشد و بتواند به آنان کمک کند تا در جایگاه‌ها بزرگ‌تر دیده شوند، گفت با توجه به نظرات انسان‌های بزرگ در حوزۀ هنر و مطالعه آن مشخص می‌شود که هنر، انسان‌ساز و جامعه‌ساز و باعث تعالی جامعه و رشدآن است.
احمد صفرزاده، بازیگر نمایش «اتاق هملت»، در گفت‌وگو با پانا، با اشاره به این نکته که آبان ماه سال گذشته، با تماسی از سوی «بابک محمودزاده»، به این اثر دعوت شده است، گفت: «من زمان اجرای «۲۵» اثر «محمد یعقوبی» در «فرهنگسرای نیاوران» با آقای «محمودزاده» آشنا شده بودم و در کنار هم در این اثر به ایفای نقش پرداختیم و بعدازآن، صرفاً از یکدیگر خبر می‌گرفتیم و به دیدن اجراهای یکدیگر می‌آمدیم و در سال پیش با چنین پیشنهادی مواجه شدم، اما دیگر اعضای این گروه را نمی‌شناختم و صرفاً گاهی از برخی از اعضای این گروه نمایش دیده بودم.»
بازیگران برای نقش‌های «اتاق هملت» به‌درستی انتخاب شده‌اند
وی که نخستین روزهای آموزش بازیگری خود را در سال‌های ۱۳۹۱ و ۱۳۹۲ در آموزشگاه بازیگری استاد «حمید سمندریان» گذرانده است، در ادامه، با اشاره به این امر که تصور می‌کند که کارگردان این اثر، نسبت به دیدگاه خویش به شخصیت‌های موجود در متن، انتخاب‌های درستی را برای بازیگر داشته است، افزود: «تصور می‌کنم هیچ‌یک از بازیگران، به لحاظ شیمی بدن و شخصیت خودشان، از کاراکترهایی برای آن انتخاب شده‌اند، حتی بدون تمرین هم بیرون نمی‌زنند و این بدان معناست که «فرنوش نیک‌اندیش» برای نقش ملکه به‌درستی انتخاب شده است، «ایمان میرهاشمی» برای نقش «هملت» انتخاب شده است و به این نقش شباهت دارد و از نظر چهره، به تصویری که در ذهن «بابک محمودزاده» وجود دارد، شبیه است و «زهرا رئیسی» نیز در جایگاه بازیگر، انتخاب درستی است.»
صفرزاده که نخستین اجرای عموم خویش را در سال ۱۳۹۲ در «سالن دا» به روی صحنه برده است، ضمن ابراز خرسندی از این امر که انتخاب بازیگر در این اثر به‌درستی اتفاق افتاده است و به همین دلیل می‌توان گفت که ترکیب گروه، ترکیبی درست است، ادامه داد: «همۀ بچه‌های این گروه تئاتری هستند و همه، چندین سال کار کرده‌اند، حتی «زهرا رئیسی» و «طه احمدی» که به نسبت دیگر بازیگران، کمتر در آثار نمایشی به ایفای نقش پرداخته‌اند و از دیگران کمتر کار کرده‌اند، اما کسانی هستند که دورۀ بازیگری دیدند و در مدت‌زمان کم، اجراها و تجربه‌های خوب داشتند و اینجا دیده می‌شود که تا چه اندازه بازیگران خوبی هستند.»
در تئاتر مدرسه به ما خوش می‌گذشت، اما نمی‌دانستیم در حال انجام چه‌کاری هستیم
این بازیگر تئاتر که پس از کسب رتبۀ ۳۰۰ در کنکور هنر، توانسته است به دانشگاه هنر معماری راه پیدا کرده و در رشتۀ نمایش و گرایش بازیگری به تحصیل بپردازد، در بخشی دیگر از این گفت‌وگو، با تأکید بر این امر که همواره این نکته را در ذهن دارد و با خود می‌گوید «از گذشته درس بگیر و به فکر حال و آینده باش»، اضافه کرد: «من تصور می‌کنم که آموزش‌وپرورش، مهم‌ترین نقش را در پرورش استعدادهای هنری دارد و من، زمانی که در مدرسه به فعالیت تئاتر می‌پرداختم، حتی نمی‌دانستم که دارم چه‌کار می‌کنم و حتی شاید نمی‌فهمیدیم که چرا داریم این کار را می‌کنم، اما به ما خوش می‌گذشت و این کار را انجام می‌دادم.»
صفرزاده که از سال ۱۳۹۲ تا سال ۱۳۹۵ هر سال به بازیگری در تئاتر پرداخته است، ضمن ابراز خرسندی از این امر که همواره در گروه‌های نمایش مدرسه، به بازیگری می‌پرداخته و همواره در نقش‌های خوب به روی صحنه می‌رفته است، اظهار داشت: «من همیشه در نقش‌های خوبی در نمایش‌های مدرسه به روی صحنه می‌رفتم و در ایام دهۀ فجر، در نمایش‌هایی با همان موضوع بازی می‌کردیم.
پرداخت متفاوت به هنر در دوران تحصیل میتوانست جایگاهی متفاوت برای من رقم بزند
وی که در سال ۱۳۹۶ در مقطع کارشناسی فارغ‌التحصیل شده است، در همین راستا، با تأکید بر این امر که اگر در دوران تحصیل دانش‌آموزی‌اش در مدرسه، شاهد چنین اتفاقاتی می‌بود، امروز جایگاهش بسیار متفاوت بود، تصریح کرد: «نمی‌توان آینده را حدس زد، اما می‌شود به آن فکر کرد که میتواند چه شکلی باشد و قاعدتاً من که نزدیک ۱۹ سالگی به آموزشگاه هنری «استاد سمندریان» رفتم و از آن زمان، به آموزش‌ها حرفه‌ای بازیگری پرداختم، اگر از زمانی که من از ۱۰ یا ۱۲ سالگی این اتفاق در مدرسه برای من می‌افتاد، شاید امروز ده سال از زمان جلوتر بودم و حداقل ۷ یا ۸ سال تجربۀ بیشتر داشتم و شاید در حال حاضر، کارهای بسیار حرفه‌ای‌تری را انجام داده بودم.»
این بازیگر تئاتر که به فراگیری زبان ایتالیایی، به‌منظور ادامه تحصیل در این کشور پرداخته است، با اشاره به این نکته که اگر همین امر و نگاه حرفه‌ای او به هنر بازیگری در دوران تحصیل در مدرسه شروع شده بود، اتفاقات مهم‌تری برای او می‌افتاد می‌توان همین امر را به گسترۀ وسیع‌تری از علاقه‌مندان به هنر بازیگری تعمیم داد، خاطرنشان کرد: «اگر هم‌نسلان من در مدرسه به‌درستی در مسیر تئاتر پرورش یافته بودند و این همه استعداد هنری در این در حوزۀ تئاتر، از همان ابتدا به‌درستی شناخته شده بودند، چقدر تئاتر کشور میتوانست قوی‌تر باشد، بزرگ باشد و به فرهنگ این جامعه کمک کند.»
وی که تجربۀ بازیگری در پروژه‌های پایان‌نامه بسیاری از دوستانش را در کارنامۀ هنری خویش به ثبت رسانده است، با اظهار تأسف در این زمینه که امروز، بیشتر از هر چیزی در مسائل فرهنگی در کشورمان ضربه می‌خوریم، تأکید کرد: «اعتقاد دارم که نقش آموزش‌وپرورش، نه‌تنها در تئاتر، بلکه در بسیاری از مسائل دیگر مهم است و من تصور می‌کنم که امروز، آموزش‌وپرورش باید با تربیت متخصصان در حوزۀ هنر را، از همان کودکی مدنظر داشته باشد و یا این افراد را در مسیر خویش قرار دهد.»
صفرزاده، که تجربۀ ساخت فیلم کوتاه و همچنین دستیار کارگردانی در پروژه‌ها را نیز داشته است، با بیان این‌که اگر زمانی که فرد به یک جایگاه خاص می‌رسد و مثلاً دورۀ ابتدایی را تمام کرده است، بداند که از خودش چه می‌خواهد، کجا باید برود، چه امکاناتی را در دست دارد، چقدر میتواند در آینده درآمد داشته باشد، چه نوع از زندگی را می‌خواهد، چه سختی‌هایی در مسیر او وجود دارد که او باید آن‌ها را بپذیرد، همه‌چیز برای او متفاوت خواهد بود، خاطرنشان کرد: «این‌ها، همه و همه مسائلی است که به دوران کودکی و مدرسه نام دارد و اهمیت بسیار زیادی دارد و به همین دلیل است که امروز باید دستاوردهای آموزش‌وپرورش در حوزۀ هنر، شمرده شود.»
این بازیگر تئاتر که در مدارس «سلام» به تدریس هنرهای نمایشی برای دانش‌آموزان پرداخته است، اذعان کرد: «زمانی که نظرات انسان‌های بزرگ در حوزۀ هنر را مطالعه می‌کنیم، به این نکته می‌رسیم که هنر، انسان‌ساز و جامعه‌ساز است و موجب می‌شود که جامعه به تعالی و رشد برسد و این‌گونه نیست که مثلاً وضعیتی مانند وضعیت امروز کشور ما داشته باشد که چهار نفر به سلبریتی تبدیل شوند و تنها در فضای مجازی عکس منتشر کنند و پرونده همین‌جا بسته شود، چراکه من معتقدم هنر، چنین چیزهایی نیست.»
هنرمند از بروز بحران در جامعه جلوگیری می‌کند
بازیگر نمایش «فصل قهرمانی» که به کارگردانی «دانیال بیات» در تماشاخانۀ «شانو» در تهران به روی صحنه رفته است، با اذعان به این امر که هنر در پلۀ نخست به هنرمند کمک می‌کند که از دیگران جلوتر باشد، آینده را ببیند و دست به تولید کارهایی بزند که مربوط به آینده است و حال را به آینده وصل می‌کند، یادآور شد: «هنرمند دست به تولید کارهایی می‌زند که همواره از زمان خود جلوتر است، نوعی پیش‌بینی در خود دارد و همواره از ایجاد یک بحران در جامعه جلوگیری می‌کند و سعی می‌کند تا با کار خویش راهکار بدهد و اگر دست به دادن راهکار در حوزۀ حل مشکلات نمی‌زند، تماشاگر را به این فکر فرومی‌برد که من، در مقابل مشکلاتم، چه‌کاری را باید انجام بدهم.»
وی با تأکید بر این مفهوم که حتی اگر انسان‌ها این جملات را با خود مرور نکنند، این اتفاقات در ناخودآگاه آنان شکل گرفته و رخ می‌دهد، هنر را مقوله‌ای بسیار گسترده دانسته و با اشاره به این‌که هنر، هفت شاخه اصلی و کلی از شاخه‌های فنی دارد که میتواند ارزش هنری داشته باشد و در جایگاه هنری باشد، گفت: «همۀ این شاخه‌ها، واقعاً مربوط به آموزش‌وپرورش است و این آموزش‌وپرورش است که باید در دوره راهنمایی و دبیرستان، دانش‌آموزان را پرورش بدهد.»
صفرزاده، در پایان این گفت‌وگو، با بیان این‌که اعتقاد دارد که هرکسی باید یک هنر داشته باشد و در بسیاری از خانواده‌ها این اعتقاد به چشم می‌خورد، افزود: «باید گفت که این موضوع، موضوعی بسیار خوب است و موجب آرامش می‌شود و باید به این نکته نیز اعتراف داشته باشم که حضور من در حوزۀ بازیگری، موجب شده است تا فشارهای زیادی که از سوی جامعه به من وارد می‌شود، به‌واسطۀ وجود همین هنر در من، از من دفع شود و هنر به من کمک می‌کند که من دید خود را نسبت به مسائل جامعه بازتر کنم و بگویم زندگی میتواند وسیع‌تر از آن چیزی که امروز من می‌بینم، باشد.»
ارسال دیدگاه