مجیدی اگر به فکر استقلال و هودارانش بود، نباید می رفت

حسن اشجاری در گفت‌وگو با پانا، با اشاره به قبول پیشنهاد سرمربیگری چوکای تالش و ریسک بالایی که قبول این مسئولیت داشت، گفت: « من ابتدای فصل هم از چوکا پیشنهاد جدی همکاری داشتم و حتی توافق هم کردیم اما به دلایلی اتفاق نیفتاد. در هفته چهارم دور برگشت لیگ دسته دوم بود که این پیشنهاد به من شد. در وهله اول به باشگاه گفتم که با مربی قبلی(نظرمحمدی) تسویه حساب شود و بعد من مسئولیت قبول کنم که این اتفاق افتاد. خدا را شکر توانستیم با یک کار جمعی و رفاقتی که انجام دادیم، تیم را به لیگ یک بیاوریم. خیلی عالی بودیم و رکورد جالبی که از همه مهمتر بود، تیم را با 4 امتیاز اختلاف کمتر نسبت به تیم صدرنشین، در رده دوم تحویل گرفتم و در پایان فصل با 4 امتیاز اختلاف بیشتر قهرمان شدیم.»

وی افزود: «حرف شمارا قبول دارم که قبول پیشنهاد هدایت چوکای تالش واقعاً ریسک بالایی بود. این تیم در نیم‌فصل اول قهرمان بلامنازع شده بود اما مشکلاتی پیش‌آمده بود که در شروع نیم‌فصل دوم 4 امتیاز عقب بود. واقعاً شرایط این تیم این‌قدر بد بود که کسی انتظار نداشت تیم را قهرمان کنم. من چیزی که دیدم، اصلاً بازیکنان شرایط روحی روانی خوبی نداشتند. برخی بازیکنان دنبال فسخ قرارداد بودند. برخی ازلحاظ بدنی اصلاً شرایط خوبی نداشتند. حرفی هم که زدیم اصلاً در مورد صعود به لیگ یک نبود. 3 بازی اول ما با تیم‌های مدعی بود و خیلی سنگین. شهید اورکی در تالش چوکا را برده بود. الان که فکر می‌کنم واقعاً با ریسک بالا این مسئولیت را قبول کردم. واقعاً شمشیر دولبه بود. اما با آرامشی که آوردم، همدل و یک‌صدا شدیم و توانستیم در تیم رفاقت را ایجاد کنیم. اصلاً در بحث پرداختی‌ها بالانس نبود. جو تیم را آرام کردم. از مجموع 9 بازی که در این تیم بودم، بیش از 2 یا 3 بار مصاحبه نکردم و سعی‌ام این بود در زمین باکارم حرف بزنم. جوی بدی هم علیه من در این شهر بود. با نتیجه‌گیری‌ام جو آرام تر شد. این فضای مسموم خللی در کارم ایجاد نکرد.»

سرمربی چوکای تالش تصریح کرد: «در این 9 بازی، به‌جز تیم ایران‌جوان تمام تیم‌هایی که با آن‌ها بازی داشتیم، مدعی بودند. خوش‌بین‌ترین هوادار هم‌فکر نمی‌کرد، صعود کنیم. البته انصافاً همه حداقل‌هایی که در کارم نیاز بود را در چوکا برای من فراهم کردند. برادران محمدیاری پشتیبان و حامی کادر فنی و تیم بودند. نتیجه‌اش هم صعود سخت اما شیرین بود. هرکسی این تیم را واقعاً قبول نمی‌کرد. من اما همیشه چالش و کارهای سخت را دوست دارم. هیچ‌وقت تیمی را نگرفتم که همه‌چیز مهیا بوده باشد. انتخاب‌هایی که کردم، همیشه تیم‌هایی بودند که در آن با سختی کارکردیم و درگیر بودم. هیچ جا هم عنوان نکردم که صعود چوکا به خاطر من بوده است. این کار جمعی و گروهی بود که درنهایت صعود کردیم. همه در این صعود نقش داشتند. ما بعد از اولین مساوی، در 7 بازی بعدی پشت سر هم پیروز شدیم. این کار کوچکی نیست. از این 9 بازی، 5 بازی بیرون خانه بود که نتایج درخشانی با چوکا گرفتیم. الان هم دوست دارم اگر در این تیم ماندنی شدم، تیم مقتدری ببندم تا بتوانیم حرفی برای گفتن داشته باشیم.»

حسن اشجاری گفت: «من جزو آن دسته از مربیانی نیستم که بعد از قرارداد بستنم، وقتی کار گره خورد، فرار کنم. من حتی در سپیدرود هم که بودم، بااینکه یک‌دهم آن حداقل‌های چوکا برای من فراهم نبود، خودم کنار نکشیدم. با همه سختی‌ها ماندم و جنگیدم اما باشگاه با من قطع همکاری کرد. در شهرداری آستارا هم این اتفاق برای من افتاد. متأسفانه در باشگاه‌های ما با کوچک‌ترین تنش، مربی را قربانی می‌کنند. امیدوارم صحبت‌های من با باشگاه به سمت و سویی برود که در این تیم بمانم. تمرکزم روی این مسئله است تا تیمی مقتدر و باشخصیت بسازم که بتواند با رقبا رقابت کند. می‌خواهم با نتیجه و عملکرد خوب به آنچه می‌خواهم در مربیگری برسم. در گیلان 3، 4 تیم بزرگ داریم که در همه آن‌ها از سپیدرود، چوکا و شهرداری آستارا کار کردم. این افتخار نصیب هر مربی جوانی نمی‌شود. برای رسیدن به این جایگاه خیلی سختی کشیدم اما این اتفاق در مدت‌زمان خیلی کم افتاده و توانستم رزومه خوبی داشته باشم و به تیم‌های بزرگ استانم خدمت کنم.»

وی با اشاره به شرایط تیم ملی فوتبال، ادامه داد: «امیدوارم مسئولان فدراسیون فوتبال حداقل شرایطی را برای تیم ملی فراهم کنند تا آبرومندانه در جام جهانی قطر شرکت کند. اگر واقعاً یک‌ذره به صعود از مرحله گروهی جام جهانی امیدوار بودیم، دیگر با این اتفاقاتی که در فدراسیون افتاده و هیچ کاری برای تیم ملی نکردند، ناامید شدیم. به نظرم این دوره تنها تیم ملی داشتیم که می‌توانست با تدارک بهتر و بازی‌های دوستانه قدرتمند راهی دور حذفی شود که متأسفانه این اتفاق رخ نداد.»

بازیکن اسبق استقلال در خصوص وضعیت نامشخص این تیم برای فصل آینده هم گفت: «استقلال به بهترین شکل ممکن قهرمان شد اما بعد از رفتن مجیدی، باشگاه دنبال جایگزین مناسب است. متأسفانه فضای مجازی نقش زیادی در فوتبال ما دارد و تصمیم‌گیرنده است. این بدترین فاجعه است که چنین فضایی را شاهد هستیم. نکونام، رحمتی، عنایتی و قلعه‌نویی نیایند، چه کسی بیاید؟ این فضا اصلاً خوب نیست. استراماچونی بیاید؟ آیا تضمینی وجود دارد که اگر استرا بیاید، تیمش بتواند مثل دو سال قبل با کیفیت بازی کند؟ اینجا شرایط مهیا نبود و ادامه نداد، آیا در قطر هم شرایط برای او مهیا نبود که آن نتایج را گرفت؟ متأسفانه فضای ما فضای شخص پستی شده است و کسی نگاهی به تیم ندارد. همین اتفاق در لیگ‌های پایین هم افتاده است. کسی که فکر می‌کند فرهاد مجیدی کار بدی کرده است و تیم را رها کرده، خودش را در جایگاه او بگذارد و بعد قضاوت کند. او در خارج از کشور پیشنهاد داشته و این افتخار است. درست است که اگر فرهاد استقلال و هوادار را در نظر می‌گرفت، نباید می‌رفت اما کسی نمی‌تواند از آن پیشنهاد و آن پول بگذرد. در وهله اول هرکس به فکر خودش است. بالاخره سیاستی پشت این تفکر است که برای همیشه این جایگاه سرمربیگری استقلال را برای خودش نگه دارد.»