با کودکان دیرآموز چگونه رفتار کنیم؟

به گزارش نمناک، بسیاری از افراد در رابطه با کودکان دیرآموز به اندازه کافی صبر و بردباری ندارند و فکر می کنند که این کودکان فاقد صلاحیت هستند و همچنین به اندازه کافی تلاش نمی کنند اما گاهی اوقات باید قبول کنیم که بعضی از کودکان واقعاً چیز های مختلف را دیرتر یاد می گیرند. زمانی که با چنین کودک مواجه می شوید، باید مراحل عنوان شده دراین بخش از نمناک را در پیش بگیرید تا زندگی و یادگیری را برای آن ها آسان تر کنید.

کودک دیرآموز کیست؟

گفته می شود کودک دیرآموز کودکی است که یادگیری کمتری در مقایسه با همسن و سالانش دارد. معمولاً دچار سوء تفاهم هنگام یادگیری می شوند و نمی توانند چیز های مختلف را سریعتر و به دقت یاد بگیرند. هر کودک سرعت مخصوص به خودش را برای یادگیری دارد. بعضی از کودکان طبیعتاً سریع تر یاد می گیرند اما بعضی دیگر این گونه نیستند.

ویژگی های یک کودک دیرآموز چیست ؟

یک کودک دیرآموز معمولاً با چالش هایی روبرو است که می تواند او را در مسیر زندگی دچار سختی هایی کند که شامل موارد زیر هستند:

چالش رشد:

کودکانی که به این نوع اختلال یادگیری دچار هستند، معمولاً حافظه ضعیف تری دارند و هنگام صحبت و یادگیری الگوهای زبانی کند تر از بقیه عمل می کنند و در نتیجه دیرتر از کودکان دیگر شروع به صحبت کردن می کنند و باید مدام درس ها را برای آن ها تکرار کنید.

چالش اجتماعی:

کودکی که دچار ناتوانی یادگیری اجتماعی است، معمولاً دوست ندارد که با هم سن و سالان خودش ارتباط بگیرد. این کودکان معمولاً مستعد رفتارهایی هستند که از خودشان کوچکتر نشان داده می شوند. اغلب درونگرا هستند و نمی توانند با هم سن و سالان خودشان اخت شوند و در جمع ساکت هستند.

چالش شخصی:

کودکانی که با مشکلات یادگیری شخصی مواجه هستند ، معمولا روی احساسات خود کنترل ندارند. آن ها معمولاً زود عصبانی می شوند ، زود امید خود را از دست می دهند و دچار اضطراب شده و رفتارهای خطرناک تری را از خودشان نشان می دهند و در مورد موضوعات کوچک ممکن است دچار افسردگی شوند. این کودکان معمولاً مشکلات خاصی با اعتماد به نفس خود دارند.

چالش تحصیلی:

کودکانی که دچار ناتوانی های تحصیلی هستند، معمولاً باید مدت زمان طولانی تری را صرف یادگیری کنند. آن ها به اندازه کافی مانند بقیه اطلاعات را به کار نمی اندازند و دیرتر درس را یاد می گیرند.

علت دیر آموز بودن در کودکان چیست؟

والدین ممکن است از این مسئله تعجب کنند و به دنبال علت بگردند اما گاهی اوقات نمی توان پاسخ واضح و شفافی برای آن داشت اما دلایلی وجود دارد که در این قسمت به آن ها اشاره می کنیم:

جراحت و آسیب دیدگی:

ممکن است کودک شما در گذشته دچار یک آسیب دیدگی شده باشد که در رشد و همچنین روی ماهیت و طبیعت او تاثیر گذاشته است که این آسیب ممکن است فیزیکی، فیزیولوژیکی یا احساسی باشد.

تولد زودرس:

یکی از دلایلی که برای این مشکلات هنگام یادگیری وجود دارد، تولد زودرس است. این کودکان رشد مغزی آهسته تری دارند.

پزشکی:

یکی دیگر از علت های آن می تواند پزشکی باشد که شامل بیماری های مغزی و یا سیستم عصبی است که مشکلاتی را در یادگیری ایجاد می کند که اغلب قابل درمان هستند . اگر هم درمان نشوند، می توان آن ها را کنترل کرد.

نازپرورده بودن:

یکی از علت های رایج برای دیر آموز بودن کودکان ، والدینشان هستند که بیش از حد طبیعی به آن ها رسیدگی می کنند. فرایند یادگیری نیاز به انجام عمل و شکست دارد. بسیاری از کودکان نازپرورده هستند و نمی توانند مشکلاتشان را خودشان حل کنند و در نتیجه هرگز نمی توانند با این محیط سازگاری پیدا کنند.

چالش های مربوط به کودکان دیر آموز

کودکی که به عنوان کودک دیرآموز شناخته شود ، ممکن است با چالش هایی در زندگی مواجه شود. در نتیجه باید کارهایی را انجام داد تا بتواند به اندازه کافی انگیزه بگیرد که البته انگیزه نداشتن یکی از چالش های این کودکان است که منجر به افسردگی و سختی ارتباط برقرار کردن با انسان های اطراف شان می شود که در چنین شرایطی حتما باید کودک تحت نظر متخصص باشد.

چگونه به کودکان دیرآموز کمک کنیم؟

راه های زیادی برای کمک کردن به کودکان دیرآموز وجود دارد که در این قسمت بعضی از روش ها را به شما معرفی می کنیم:

تعریف و تمجید:

انگیزه یکی از مهم ترین نیازهای مخصوص کودکانی است که چیزی را دیر یاد می گیرند . برای کمک کردن به آن ها و ادامه روند یادگیری و حفظ انگیزه شان بسیار مهم است زمانی که کار درستی را انجام می دهند یا یک روش درست را به کار می گیرند از آن ها تعریف و تمجید کنید . حتی کوچک ترین کارهای درست و پیروزی ها باید مورد تمجید شما قرار بگیرد .

پاداش دهی:

کودکان دیرآموز معمولاً دوست دارند تا آن جا که می توانند چیزی را یاد بگیرند تا در نهایت به پاداشی که بهشان قول داده شده است، برسند. پس سعی کنید برای آن ها پاداش هایی را تعیین کنید تا انگیزه آن ها را در سطح بالا نگه دارید و به تمرکز بیشترشان کمک کنید.

اهداف کوچک تر:

زمانی که با یک کودکی که یادگیری کندی دارد کار می کنید، بسیار مهم است که اهداف کوچکی را تعیین کنید که برایش قابل دسترسی باشد. به عنوان خانواده هم باید مسئولیت تعیین اهداف کوچک و قابل دستیابی را برای کودک به عهده بگیرید.

شکست چیز بدی نیست:

حتما باید مطمئن شوید که کودک شما به این عقیده رسیده که شکست اصلاً چیز بدی نیست و کاملاً طبیعی است . پرستار و معلم کودک شما نیز باید درباره این موضوع کاملاً خبره باشند و به او کمک کنند که بعد از شکست بتواند دوباره تلاشش را به کار بگیرد. زمانی که کودکتان شکست خورد ، هرگز نباید او را سرزنش کنید . بلکه باید او را تشویق کنید که دوباره سعی و تلاشش را انجام دهد.