محمدرضا مصباح: فیلمسازان ریسک کنند و از فضای شهری فاصله بگیرند

تهیه‌کننده فیلم سینمایی «بی‌مادر» در گفت‌وگو با پانا درباره همکاری‌اش با فیلمسازان جوان توضیح داد: «کار با فیلم اولی‌ها کشف و شهودی همراه خود دارد که جذاب و شیرین است. اگر ساز و کار تهیه از ابتدا درست بوده و کارگردانان در آن چهارچوب حرکت کنند، خروجی کار خوب خواهد بود و تجربه خوبی شکل خواهد گرفت.»

وی افزود: «جوان‌ها هنگام ساخت نخستین فیلم خود ایده‌آل‌گرایی زیادی دارند و ممکن است از فضای حرفه‌ای و صنعتی سینما دور باشند. برای برون رفت از این مشکل باید زمان تولید، دکوپاژها مشخص باشد تا به دنبال تجربه کردن سر صحنه نباشند و تایم فیلمبرداری افزایش نیابد. البته همکاری با این دست فیلمسازان جذاب است و نتایج خوبی دارد.»

این تهیه‌کننده در پاسخ به این پرسش که چطور فیلم «یدو» یکی از فیلم های ستایش شده جشنواره را بدون اکران در سینما به صدا و سیما فروختید، گفت: «شرایط سال گذشته خاص و ویژه بود. به دلیل شیوع کرونا، سینماها تعطیل بود. بی حالی‌ای بر مردم مستولی شده بود و هر کس در تلاش بود با اقدامی مردم را از این حال خارج کند. «یدو» فیلم مردم بود و برای آن‌ها ساخته شده بود. اگر در سینما اکران می‌شد نهایتا دو میلیون نفر آن را می‌دیدند اما روی آنتن تلویزیون حدود 60 میلیون نفر این فیلم را تماشا کرده و با آن ارتباط برقرار کردند. برگشت مالی خوبی داشت و با سایر درآمدهای فیلم می‌توان گفت کل هزینه‌های تولید تامین شد.»

وی با تاکید بر این که تعاملات بیشتر تلویزیون و سینما، اتفاقات خوبی را رقم خواهیم زد، ادامه داد: «درباره فیلم‌های آینده‌مان بسته به زمان و شرایط درباره نمایش و یا عرضه تصمیم می‌گیریم. در حال حاضر برای فیلم سینمایی «بی‌مادر» درخواست پروانه نمایش دادیم و در حال مذاکره با پخش کنندگان هستیم تا در صورت امکان این فیلم را اوایل تابستان در سینماها نمایش دهیم.»

تهیه‌کننده فیلم «پوست» با بیان این که همواره فردی امیدوار است، در خصوص وضعیت آینده سینمای ایران گفت: «اگر قرار است در سینمای ایران اتفاقی رخ دهد، تنها با طرح نو در انداختن این تغییر امکان پذیر است. تکرار ژانرها و فضاهای معمول سینما اتفاقی را رقم نخواهد زد. باید فیلم‌هایی در ژانرها و موضوعات مختلف و همچنین لوکیشن‌های متفاوت ساخته شود تا سینمای ما فراگیر شود. کشور ما دارای فرهنگی غنی است که در «پوست» تنها گوشه‌ای از آن را تماشا کردیم.»

وی در پایان تاکید کرد: «تهیه کنندگان ریسک کنند و سینما را از این فضای تکراری و خسته کننده در لوکیشن‌های آپارتمانی و شهری خارج و به طبیعت و جغرافیای ایران ببرند. در این صورت اتفاقات مثبتی برای سینمای ما رقم خواهد خورد. ما از لحاظ تکنیک چیزی از سینمای دنیا کم نداریم و در جشنواره های معتبر در حال رقابت با تولیدات خارجی هستیم. اگر این تکنیک بتواند رنگ و بوی اصیل سینمای ایرانی به خود بگیرد و با فرهنگ غنی و محتوایی کشور ما ترکیب شود اتفاق بزرگی در سینمای ایران رقم خواهد خورد.»