همکلاسی‌ها، کیف‌هایتان را ببندید که زنگ بازگشایی مدارس خورد
شیراز (پانا) - از آن روزها که کرونا وارد کشورمان شد حدود دو سالی می‌گذرد و متاسفانه به دلیل سرعت انتشار بالا و همه‌گیری این ویروس، به سرعت شاهد تغییرات متعددی در روند زندگی بودیم که از آن جمله تعطیلی مدارس و آغاز آموزش مجازی بود.
روزهای اول ورود ویروس به کشور با نگرانی اخبار را دنبال می‌کردیم، همه ترسیده بودیم و هر اعلامی از خطر مرگ برایمان نگران کننده بود. در خانه ماندیم و حتی بهار و مدارس را در دنیای مجازی سیر کردیم. ماسک زدیم و پشت سر هم دست‌هایمان را ضدعفونی کردیم، پدربزرگ مادربزرگ‌هایمان را در خانه‌ها قرنطینه کردیم و سعی کردیم دست این ویروس را از خانه دور کنیم.
کادر درمان، پزشکان و پرستاران به عنوان مدافعان سلامت بودند که از ما خواستند در خانه بمانیم تا آن‌ها با ایثار در برابر کرونا بایستند. روزها و شب‌های کروناییمان گذشت اما همچنان ایستادند و ما فقط دعای خیرمان را بدرقه راهشان کردیم.
حالا اما با فراز و نشیب‌هایی که کرونا بر دنیا و ساکنانش داشت، دوسال از آن ایام پرالتهاب گذشته و ما دیگر کرونا را می شناسیم، حالا همه می دانیم چگونه باید در برابرش ایستادگی کنیم، می‌دانیم ماسک‌هایمان باید سپری در برابرش باشد و می‌دانیم چقدر هر کداممان می‌توانیم نقش اثرگذاری در قطع هر زنجیره کرونا داشته باشیم.
خوشبختانه ششم فروردین ۱۴۰۱ بعد از مدتی طولانی که همه در خانه بودیم با مصوبه ستاد ملی مقابله با کرونا، بنا شد تا مدارس و دانشگاه‌ها از ۱۴ فروردین آموزش حضوری را دنبال کنند و این موضوع در شرایطی مطرح شد که مصوبه ستاد ملی کرونا برای تمام مدارس دولتی و غیردولتی و پایه‌های تحصیلی الزامی است.
آغاز بازگشایی مدارس روز خاطره بازی تمام افرادی است که سال‌ها قبل این دوران طلایی را تجربه کرده‌اند و اتفاقات این روز از اشک‌ها و لبخندها، ترس و دلهره‌ها، احساس خوب داشتن لباس‌های نو و کیف و لوازم التحریر وجه مشترک همه پدران و مادرانی است که در شروع سال تحصیلی کودکان و نوجوانان خود را راهی خانه دوم می کنند.
این شور و نشاط ماه بازگشایی تنها مختص کودکان و نوجوانان نیست آن هم بعد از وقفه طولانی، بلکه با بازگشایی مدارس حال دل همه خوب می شود و کوچک و بزرگ نمی شناسد، حال دل همه آنهایی که زمانی پای همان کلاس ها و گچ و تخته سیاه علم و دانش می آموختند، هر چند اینک به واسطه فناوری های نوین شکل و شمایل مدارس تغییر کرده و تخته های هوشمند و وسایل مدرن در نظام آموزشی جایی برای خود باز کرده اما حس و حال بوی مدرسه هرگز در گذر زمان کهنه نمی شود.
اما ای کاش باز هم حافظه مان یاری کند و همه دوسال گذشته را به خاطر بسپاریم، کرونا هنوز درمان قطعی ندارد و با واکسن ایمنی بدنمان را بالا برده‌ایم، یادمان باشد فاصله‌ها را رعایت کنیم، ماسک بزنیم، دست‌هایمان هنوز راه نفوذ ویروس است و باید همچنان به شستشویشان پایبند باشیم.
یادمان باشد مدافعان سلامت با همه عشق و انگیزه‌ای که داشته و دارند، توان روزهای اول پشتوانه شان نیست و گرما هم نتوانسته کرونا را شکست دهد. یادمان باشد من و شما، همه در برابر کرونا و شکست آن توانمندیم، پس مسئوولیم!
و ما امروز به عنوان دانش‌آموز خبرنگاران خبرگزاری پانا برای بازگشت دوباره به مدرسه و حضور در جمع دوستان و همکلاسی‌های خود خوشحالیم و مطمئنم که با توجه به تجربه آموزش‌های مجازی، دانش‌آموزان در این بازگشت دوباره به محیط مدرسه کیفیت آموزش حضوری و تربیتی را بیشتر می‌کنند و شاهد رشد تحصیلی خواهیم بود.
یادداشت:فاطمه خدامرادی و هانیه شفیعی
ارسال دیدگاه