«کاغذپاره‌ها»؛ انیمیشنی که ردپای هنرهای تجسمی را در دل دارد
تهران (پانا) - یک هنرمند عرصه هنرهای تجسمی با اشاره به انیمیشن «کاغذپاره‌ها» گفت کاری خلاقانه در این اثر انجام شده است، به گونه‌ای که می‌توان ردپای هنرهای تجسمی را در آن مشاهده کرد.
به گزارش ایرنا، مرتضی احمدوند درباره مستند انیمیشن کاغذپاره‌ها به کارگردانی بهزاد نعلبندی که از یکم بهمن ماه در سینماهای هنروتجربه روی پرده رفته است، عنوان کرد: من کم و بیش در جریان ساخت این اثر بودم تا اینکه فرصت تماشای آن برایم فراهم شد و این مستندانیمیشن را در سینما دیدم.
وی ادامه داد: کارگردان انتخاب خوبی را برای اکران اثر خود داشته است، چراکه موسسه هنروتجربه در این سال‌ها به مکانی جذاب برای اکران آثار متفاوت تر از سینمای بدنه تبدیل شده است و از سوی دیگر این فیلم هم دارای هنر بود و هم پر از تجربه‌های جذاب است.
وی با اشاره به اینکه ساخت این مستند_انیمیشن کاری سخت و زمان بر بوده است، گفت: اینکه بهزاد نعلبندی علاوه بر کارگردانی اثر، نویسندگی، طراحی و ساخت عروسک و آکسوسارها، استوری برد، انیماتور، کامپوزیت، تدوین و تهیه کنندگی را نیز برعهده داشت، ارزشمند و به نوعی یک رکورد محسوب می‌شود.
احمدوند افزود: اگرچه بدین شکل کار کردن سخت و کیفیت حاصل شده متفاوت از کار تیمی است اما باید بگویم ایده اولیه کار بسیار خوب است و همین که کارگردان پروژه را به سرانجام رسانده و پشت آن ایستاده است، جای تبریک دارد.
وی با اشاره به پرداختن به معضلات اجتماعی در کاغذپاره‌ها گفت: افراد زیادی معتقدند آثار هنری باید به معضلات اجتماعی بپردازند تا جامعه بیدار شود ولی نظر من این است که آثار هنری تا به امروز بسیار کمتر شرایط رفع معضلی را فراهم کرده اند. همچنین بهتر است اثر هنری را فارغ از این مساله ببینیم چرا که هنرمند راه حلی برای مسایل اجتماعی ارایه نمی‌دهد و متخصص در این زمینه نیست.
این فعال عرصه تجسمی با اشاره به اینکه کاغذپاره‌ها یک فیلم عمومی و برای سرگرمی نیست و سطح قابل قبولی از حساسیت هنری در آن مشاهده می‌شود، اظهار داشت: کاری خلاقانه در این اثر انجام شده است، به گونه ای که می توان ردپای هنرهای تجسمی را در آن مشاهده کرد. از سوی دیگر کاغذپاره‌ها داستان دارد و اجماعی از آنچه که در سینما وجود دارد، در این اثر قابل مشاهده است.
احمدوند در پایان خاطرنشان کرد: شاید باید بگویم اخیرا با وجود آنکه سینمای اجتماعی و واقع گرا را دوست داشتم و دنبال می کردم و تماشای فیلم‌های تلخ آزارم می‌دهد اما کاغذپاره‌ها با وجود آنکه اثری تلخ است اما تماشای آن را به دیگران توصیه می‌کنم؛ چراکه یک هنرمند با نگاه هنری خود توانسته است مجموعه کاملی را در دل اثر هنری جمع آوری کند و این دستاورد مهمی است.
در خلاصه داستان کاغذپاره‌ها آمده است: ایامی که تهران میزبان اجلاس مهم بین‌المللی است، شهرداری تهران برای زیباسازی و بهبود جلوه‌ی شهر اقدام به جمع‌آوری کارتن‌خواب‌ها می‌کند. مردها بعد از چند روز آزاد می‌شوند اما زن‌ها به قیمومیت بهزیستی درمی‌آیند و حق حضور در اجتماع از آن‌ها سلب می‌شود و به مراکزی در حومه شهر منتقل می‌شوند. این مراکز دور از شهر و بصورت پنهانی فعالیت می‌کنند و هیچ اطلاعاتی از تعداد زنان و نحوه نگهداری از آن‌ها در اختیار عموم قرار نمی‌گیرد. با کمک یکی از مددکاران در روزی که هیچ مسئولی در آنجا حضور نداشت وارد یکی از این مراکز شدم و با پنج تن از این زنان مصاحبه کردم و پای درد دل آن‌ها نشستم. صداهای این فیلم مصاحبه‌هایی است که از آنجا تهیه شده و تصاویر آن به صورت انیمیشن ساخته شده است.
عوامل کاغذپاره‌ها عبارتند از نویسنده، طراحی و ساخت عروسک و آکسوسارها، استوری برد، انیماتور، کامپوزیت، تدوین، کارگردان و تهیه کننده: بهزاد نعلبندی، طراحی و صداگذاری: انسیه ملکی، آهنگساز: عطا ابتکار، با همکاری: باران کوثری، رزیتا علیزاده و آوا شریفی و مدیر روابط‌عمومی: نغمه دانش آشتیانی.
ارسال دیدگاه