عضو هیات رئیسه دهمین دوره مجلس دانش‌آموزی کشور:
تأثیر فرهنگ بر جامعه، نامحسوس، عمیق و درازمدت است
تهران (پانا) - عضو هیات رئیسه دهمین دوره مجلس دانش‌آموزی کشور، تأثیر فرهنگ را بر جامعه، نامحسوس، عمیق و درازمدت دانست.
فاطمه ترکی زاده؛ عضو هیات رئیسه دهمین دوره مجلس دانش‌آموزی کشور درباره معضلات اجتماعی، فرهنگی گفت: «در کشور ما مسائل اجتماعی از ابتدا مغفول مانده و در خیلی از موارد با مسائل فرهنگی درهم آمیخته شده است. در حالی که تخصص در حوزه‌های اجتماعی باید اولویت قرار گیرد و فهم اجتماعی افزایش یابد.»
وی افزود: «حال سؤالی که مطرح می شود این است که چرا باید تخصص در حوزه های اجتماعی در اولویت قرار گیرد؟ جامعۀ ما در حال تغییرات سریع اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی است. این امر الگوهای روابط اجتماعی خانواده ها و روابط داخلی و حتّی بین المللی ایران را هم تحت تأثیر قرار داده است. این جامعۀ پویا والبته جوان نیاز هایی دارد. با وجود آن‌که مسائل اجتماعی، بخش اجتناب ناپذیری از مشخصات جوامع امروزی تلقی می‌شوند.»
ترکی زاده در ادامه گفت: «تنوع و گستردگی مفاهیم و مصادیق مشکلات اجتماعی هرگونه اقدام به‌منظور کنترل، پیشگیری و یا کاهش آنها را در جهت بهبود سلامت جامعه موکول به اولویت بندی آنها می‌کند، زیرا معمولا منابع اختصاص داده شده به حل مشکلات اجتماعی اعم از منابع مالی، نیروی انسانی و سایر منابع محدودتر از طیف گسترده مشکلات اجتماعی است. علاوه بر آن برخی افراد یا گروه‌های اجتماعی بیش از سایر گروه‌ها و افراد در معرض پیامدها و آثار سوء مشکلات اجتماعی بوده و بدین جهت برنامه‌های کنترل و کاهش مشکلات اجتماعی می‌بایست جمعیت‌های در معرض مشکلات اجتماعی را در اولویت پوشش خود قرار دهد.»
وی همچنین معتقد است: «صرف نظر از تفاوت دیدگاه‌ها در نام‌گذاری مشکلات اجتماعی، فصل مشترک همه این مسائل در آن است که همه آنها پدیده‌هایی نامطلوب بوده و افکار عمومی جامعه و نخبگان را به خود مشغول داشته، به‌گونه‌ای که نوعی وفاق و آمادگی جمعی برای مهار آنها پدید آمده است. این دسته از رویکردهای نظری، به نقش جامعه و شرایط اجتماعی ـ فرهنگی در شکل‌گیری رفتارهای انحرافی توجه می‌کنند.»
عضو هیات رییسه مجلس دانش آموزی بیان کرد: «تأکید این نظریات بر چگونگی شکل‌گیری این نوع کژ رفتاری‌ها در وضعیت‌های متفاوت اجتماعی و شیوه‌ها و مکانیسم‌هایی است که جامعه به واسطه آنها افراد را به سمت استفاده از رفتارهای کج‌روانه و بزهکارانه در رسیدن به خواسته‌های خود سوق می‌دهد. اگر قرار باشد مسائل اجتماعی جامعه را اولویت بندی کنیم، «فرهنگ» اولویت اول را دارد. تأثیر فرهنگ بر جامعه نامحسوس، عمیق و درازمدت است.»
وی در ادامه افزود: «اگر بنا باشد برای بنیادهای فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی جامعه زیر بنایی قائل شویم، همانا این زیربنا، فرهنگ است. تأثیر بنیادین فرهنگ بر جامعه انکارناپذیر است.»
ترکی زاده با اشاره به این مهم که فرهنگ هویت، اصالت و روح یک جامعه است، گفت: «باید فاصله میان فرهنگ موجود و فرهنگ مطلوب را کم کنیم. فرهنگ واقعی همان چیزی است که مردم با آن زندگی می‌کنند و در زندگی آنان در جریان است. گفت‌وگو‌های فرهنگی می‌تواند دامنه وسیعی از مسائل فکری، اجتماعی و پدیده‌ها و تحولات فرهنگی را در مسیر تقویت همبستگی و صلح و همچنین کنترل چالش‌ها و بحران‌های منطقه‌ای و بین‌المللی بر عهده گیرد. یک فرهنگی که در حال حاضر بر جامعه حاکمیت دارد این است که فضای مجازی اولویت های زندگی ما را جا به جا کرده و فردگرایی جایگزین جمع گرایی شده است که این یکی از خطرات و تهدیدات جدی در حوزه مسایل فرهنگی کشور است و باید فرهنگِ فرهنگ سازی را جا بیندازیم.»
وی معتقد است، جدی ترین دغدغۀ مردم و جامعه اشتغال است و در این باره عنوان کرد: «تقریباً در هر خانه ای یک نفر و گاهی چند نفر بیکار وجود دارد که باعث نگرانی خانواده ها می شود. نگرانی برای آینده، معیشت و ازدواج آنها از جمله این موارد است. این مطالبۀ برحق مردم است که برای جوانانشان شغل ایجاد شود. اگر این اتفاق بیفتد، بسیاری از مشکلات اقتصادی، اجتماعی و حتّی امنیتی کشور حل می شود و جوانان شرایط ایجاد زندگی مطلوب پیدا کرده و تشکیل خانواده می دهند. این یعنی نرخ ازدواج و به تبع آن نرخ تولد کودکان هم بدون قوانین زورگویانه و غیرمنطقی بالا می رود. ازدواج این جوان جلوی بسیاری از ناهنجاری های اجتماعی را هم می گیرد. بیکاری منشأ تضعیف اعتماد به‌نفس، احساس مفید نبودن و تعلق نداشتن به جامعه است و نیز موجب تضعیف توانایی‌های شناختی و مهارتی افراد، منشأ سرخوردگی و به‌هم ریختگی رفتاری در سطح فرد و جامعه خواهد شد.»
وی افزود: «آمارتیاسن در سال ۱۹۹۷ در مقاله ای، ١٧ شأن را برای اشتغال در نظر گرفت که از این تعداد، فقط سه وجه آن جنبه اقتصادی دارد. بنابراین می‌توان به این موضوع پی برد که ابعاد اهمیت اجتماعی، فرهنگی و سیاسی اشتغال نسبت به جنبه اقتصادی آن به مراتب دارای اهمیت بیشتری است.»
ترکی زاده گفت: «در بعد آموزش لازم است بررسی دقیقی از نیازهای مناطق انجام شود و پذیرش دانشجو طبق نیاز هر منطقه انجام شود. بومی گزینی باید درصد بیشتری را (امّا نه صد در صد) به خود اختصاص دهد. این کار دغدغۀ خانواده ها را کم می کند. سفرها و خطرات و آلودگی هوا به خاطر سفرهای بین شهری را کم می کند و فردی که بومی آنجاست احتمال بیشتری دارد که در همان منطقه بماند و خدمت کند. آموزش اختصاصی و بسیار فنی باید در دانشگاه انجام شود. آموزش و پرورش باید کار آموزش عمومی و شهروندی را انجام دهد و دانشگاه باید کار آموزش تخصصی را دنبال کند.»
وی در آخر بیان کرد: «با بررسی تمامی موارد فوق در می یابیم که به چه علت باید اولویت تخصص، در حوزه های اجتماعی باشد. کاهش آسیب های اجتماعی به عنوان مطالبه عمومی زمانی مؤثر خواهد بود که دولت و مردم در کنار همدیگر قرار گیرند. رشد و بهبود وضعیت اجتماعی و فرهنگی کشور نیازمند ایده های خلاقانه و قابل اجرا از سوی کارشناسان و نخبگان است که با به کارگیری آنها در ساختارهای اداری تصمیم گیرنده، توسعه و پیشرفت کشور و همچنین رفع مشکلات مؤثر واقع می شود.»
*خبرنگار دانش آموز پانا؛ مبینا سبزه علی
ارسال دیدگاه