آیا واقعاً «رنگ رخسار خبر می‌دهد از سر درون»؟
پردیس (پانا) - یک کارشناس مشاوره و آسییب‌های اجتماعی آموزش و پرورش شهرستان پردیس گفت کودکانی که مکرراً در حال استفاده از فضای مجازی هستند، عموماً درونگرا و در جامعه، منزوی و در برقراری ارتباط اجتماعی با دیگران ناتوان می‌شوند. به‌راستی رنگ رخساره آنان از سرّ درونشان خبر نمی‌دهد، بلکه مرور زمان آشوب دنیای روانشان را برای اطرافیان و خانواده آشکار می‌سازد.
زهرا رحمان‌نیا گفت: امروزه بازی‌های کامپیوتری به جزء جدایی‌ناپذیر زندگی کودکان، نوجوانان، جوانان و حتی بزرگسالان مبدل شده است. تأثیر بازی‌های رایانه‌ای بر شخصیت بازیکنان موضوعی است که همواره بحث و جدل فراوانی در جامعه برانگیخته است. پرداختن به این بازی‌ها برای مدت طولانی منجر به عوارض جسمانی، روانی و اجتماعی متعددی می‌شود؛ از جمله پیامدهای منفی بازی‌های رایانه‌ای در بُعد روانی و اجتماعی می‌توان به کاهش تعاملات اجتماعی، انزوای اجتماعی، افت کارکرد در مدرسه، افزایش رفتارهای پرخاشگرانه، افسردگی و اضطراب اشاره کرد.
ناخن جویدن، تیک عصبی - حرکتی، رفتارهای تخریبی، خشم، بیش فعالی و کمبود توجه، بدخلقی و بهانه‌گیری، بی‌نظمی و خودمحوری از انواع اختلالات رفتاری رایج در کودکان مبتلا به اعتیادِ بازی‌های رایانه‌ای و دیجیتال به شمار می‌آید.
در سال ۲۰۱۸ سازمان بهداشت جهانی موسوم به WHO پس از بررسی‌های طولانی، اعتیاد به گیم و بازی‌های رایانه‌ای را در دسته اختلالات روانی معرفی کرد و از این رو، روش‌های درمان اعتیاد به بازی یا اختلال بازی شامل:
* آموزش روانی می شود. این آموزش در مورد رفتارهای مرتبط با بازی و اثرات آن بر سلامت روان فرد است.
* درمان معمول؛ ممکن است از روش‌های درمان اعتیاد، برای درمان اختلال بازی اقتباس گرفته شود. این درمان در کمک به فرد برای کنترل گرایش به بازی، مقابله با افکار غیرمنطقی و یادگیری مهارت‌های مقابله‌ای و تکنیک‌های حل مسأله متمرکز است. این روش درمانی کمک می‌کند که فرد هویت خود را کشف کند، اعتماد به نفسش بالا رود و هوش احساسی خود را افزایش دهد.
* رفتار درمانی (درمان درون فردی)؛ در طی این درمان، فرد یاد می‌گیرد چگونه با کار کردن بر روی مهارت‌های ارتباطی و اعتماد به نفس خود با دیگران ارتباط برقرار کند.
* مداخله خانوادگی؛ اگر اختلال بازی اثرات منفی بر روابط خانوادگی داشته باشد، اعضای خانواده ممکن است لازم باشد در برخی از جنبه‌های درمان مداخله کنند.
* توسعه یک شیوه زندگی جدید؛ برای جلوگیری از اعتیاد به بازی، افراد باید مهارت‌ها و توانایی‌های خود را بررسی کنند، هدف مشخص کنند و فعالیت‌های جایگزینی را پیدا کنند که از آن‌ها لذت می‌برند.
* دارو درمانی؛ در صورت صلاحدید پزشک.
* آموزش مدیریت زمان
* درمان شناختی- رفتاری(CBT)
به طور خلاصه "آموزش استراتژی‌های کنترل خود" در بیماران وابسته به بازی‌های رایانه‌ای می‌تواند بسیار مفید به فایده باشد و در این بین باید انتشار اطلاعات در این مقوله به والدین و دبیران و معلمان مرتبط با دانش‌آموزان افزایش و بهبود یابد تا از وابستگی نوجوانان و جوانان کاسته و حتی جلوگیری بعمل آید.
خبرنگار: سیمین رهبریان
ارسال دیدگاه