حامد رحیمپور*
آن سوی تور منطقهای بن سلمان
همزمان با بازار داغ و ترافیک پرحجم سفرهای دیپلماتیک منطقهای، سفر دورهای پنج روزه محمد بن سلمان به 5 کشور عربی عمان، بحرین، قطر، امارات و کویت هم انجام شد.
سفری کمسابقه و پر اهمیت چرا که همه کشورهای عضو شورای همکاری خلیح فارس را در بر میگیرد و همچنین نخستین سفر او به دوحه پس از آشتی است. حال سوال این است که علت این تحرکات چیست و چه اهدافی دنبال می شود؟
قرار است چهل و دومین نشست سران کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس اواخر هفته جاری در ریاض، پایتخت عربستان برگزار شود. بنابراین، سفر بن سلمان به ۵ کشور دیگر عضو شورای همکاری خلیج فارس بیارتباط با نشست آینده این شورا نیست. به باور بسیاری از کارشناسان، این سفر با هدف از بین بردن اختلافات ژئوپلیتیکی و تقویت همکاری و هماهنگی میان شش کشور عربی خلیج فارس به ویژه در نحوه مواجهه موثر با مذاکرات هستهای جاری و آن چه نفوذ منطقهای ایران اعلام میشود، صورت گرفته است.
در حالی که روابط میان شورای همکاری خلیج فارس بر پایه پیوندهای فرهنگی، مذهبی و قبیلهای است، آنها مواضع سیاست خارجی متفاوتی در قبال ایران دارند. عمان، کویت و قطر همگی روابط نسبتاً خوبی با ایران دارند و این در حالی است که امارات نیز در روزهای گذشته مذاکرات تنشزدایی با تهران را به طورعلنی در پیش گرفته است.
این امر اجماعسازی مد نظر سعودیها در شورای همکاری، درباره تهدیدسازی از روابط با ایران را تاحدود زیادی ناکارآمد میسازد، بنابراین بن سلمان با انجام این تور منطقهای به دنبال اجماعسازی برای نشست ریاض است.
نکته مهم دیگر این که سفر بن سلمان به ۵ کشور عربی پس از سفر مقامات اماراتی به سوریه و ترکیه و همزمان با سفر طحنون بن زاید، مشاور امنیت ملی امارات به تهران انجام میشود. این موضوع نیز بیانگر رقابت منطقهای عربستان و امارات است.
افزون بر این، به نظر می رسد موضوع مهمتر درباره سفر محمد بن سلمان مربوط به موقعیت شخص ولیعهد سعودی است. از ژانویه ۲۰۲۱ که بایدن روی کار آمده، موقعیت بن سلمان هم در سطح داخلی و هم جهانی متزلزل شده است. در سطح داخلی، اگرچه همچنان بن سلمان شانس اول برای کسب کرسی پادشاهی سعودی است و نفوذ زیادی در ساختار قدرت دارد، اما برخی از رقبای وی از جمله محمد بن نایف تحت حمایت دولت بایدن قرار دارند.
در همین حال، بن سلمان محتاطتر از گذشته در ساختار قدرت عربستان اقدام میکند. در سطح خارجی نیز محمد بن سلمان در سال ۲۰۲۱ هیچ سفر خارجی نداشته و حتی در اجلاس اخیر جی ۲۰ در بروکسل نیز حضور پیدا نکرده بود.
علاوه بر این، محمد بن سلمان در ۱۱ ماه گذشته هیچ گفت وگویی با رئیس جمهوری آمریکا نداشته است. سیاست منطقهای عربستان سعودی نیز دستاوردی برای این کشور نداشته و عملاً بیتجربگی و شکست سیاستهایی که محمد بن سلمان طراح و مجری اصلی آن بود، اثبات شده است.
برای نمونه در پرونده جنگ یمن، ریاض با تشدید محاصره مأرب و ثمربخش نبودن حملات شدید هوایی برای جلوگیری از روند پیشرویهای انصارا... در ساحل غربی طی هفتههای اخیر، نگران از دست دادن کامل قافیه جنگ به صنعا و داشتن موضع ضعف در مذاکرات آینده هستند.
این در حالی است که انصارا... در پاسخ به حملات هوایی سعودیها موفق شدند دور جدیدی از حملات موشکی و پهپادی موسوم به «بازدارندگی» را در عمق خاک عربستان انجام دهند. شاید همه اینها باعث شده است که در این سفر دورهای، امکان نقشآفرینی کشورهایی چون عمان یا قطر که از روابط دوستانه و نزدیکی با تهران برخوردار هستند و حتی مسقط که در گذشته میزبان چندین دور گفتوگوهای مستقیم و غیرمستقیم سعودی و انصارا... بوده است، با توجه محمد بن سلمان مواجه شود.
با توجه به این وضعیت، میتوان گفت در سفر اخیر محمد بن سلمان به ۵ کشور عربی اهداف شخصی وی از جمله خروج از انزوا، گفتوگو درباره برخی مسائل منطقهای از جمله جنگ یمن و همچنین رقابت با امارات در حوزه غرب آسیا وجود داشته است.
*تحلیلگر مسائل منطقه
منبع: خراسان
ارسال دیدگاه