مهدی خانعلی‌زاده*
رسانه ملی؛ آینه تمام مردم
اساسا به دلیل این‌که به شکل فراگیر رسانه دیگری جز صدا و سیما نداریم، رسانه ملی در ایران جایگاه ویژه و تکی دارد و این جایگاه تک دقیقا مساله هویت است.
رسانه ملی باید تبدیل به آیینه‌ای شود که تک‌تک مردم ایران خودشان را در این آیینه ببینند اما رسیدن به این جایگاه بسیار دشوار است زیرا در ایران اسلامی سلایق، اقوام، قومیت‌ها، نظرات سیاسی-اعتقادی و دینی مختلفی در بین ۸۵ میلیون نفر جمعیت ایران وجود دارد، لذا این کار بسیار دشوار است که باید تحقق پیدا کند. اما به‌دلیل عدالت گستری این مساله امکان‌پذیر است و هویت و عدالت این‌گونه به یکدیگر متصل خواهند شد؛ اگر نگاه عدالت محور در رسانه ملی و شبکه‌های رادیویی و تلویزیونی وجود داشته باشد، اتفاقی که رخ خواهد داد این است که تک تک مردم ایران هویت خود را در رادیو و تلویزیون و برنامه‌های آنها پیدا می‌کنند.
یک مثال مصداقی می‌زنم که بتواند فحوای کلام را برساند؛ وقتی یک شهروند خوزستانی که مشکل آب دارد، می‌بیند که برنامه‌های مرتبط، چه اخبار و چه برنامه‌های اجتماعی پیگیر مشکلات او و همشهریانش هستند و از طرف دیگر می‌بیند که در یک موضوع بسیار کلان مثل مذاکرات هسته‌ای روند مذاکرات به خوبی نقد و بررسی و تحلیل می‌شود، آن زمان شهروند خوزستانی به همراه یک شهروند تهرانی، خراسانی، آذری و زنجانی و... می‌بینند که ضمن این‌که هویت ملی مشترکی تحت عنوان موضوعی مثل بحث هسته‌ای شکل می‌گیرد، ریز هویت‌ها هم در بحثی دیگر شکل گرفته و به آن پرداخته می‌شود. یعنی یک شهروند که در گوشه گوشه ایران زندگی می‌کند، ذیل یک غالب شهروند ایرانی محسوب می‌شود.
پرداخت محلی، موضوعی و مصداقی به مشکلات و معضلات شهروندان مختلف، در پازل رویکرد ملی است که صدا و سیما را تبدیل به یک رسانه ملی می‌کند؛ رسانه‌ای که فارغ از هر باور، نژاد و رویکردی می‌تواند نماد هویت ملی باشد. صدا و سیما باید به گونه‌ای عمل کند که حتی اگر فردی در خارج از کشور زندگی می‌کند و مبانی اعتقادی و فرهنگی ما را قبول ندارد اما خودش را از منظر ایرانی بودن در رسانه ملی ببیند.
*دکترای روابط بین‌الملل
منبع: جام‌جم
ارسال دیدگاه