محمد فروغی: دکان راه انداختم!

محمد فروغی عضو شورای سیاستگذاری هفتمین جشنواره نورنگار در ابتدای نشست خبری تشریح هفتمین جشنواره عکس نورنگار، گفت: ۷ سال است جشنواره عکس نورنگار بنیان نهاده شده است و افتخار می‌کنم تمام همت و تلاش‌مان را برای ایران گذاشتیم. افتخار می‌کنم بحث "ایران من" را به عنوان مرکز اصلی نگاه استراتژیک‌مان تعیین کردیم و در این راستا به خوبی‌های ایران می‌پردازیم. خوشحالم با وجود مشکلات ۷ ساله، توانستیم این کار را ادامه دهیم و امیدواریم باز به همت همگان، این روند ادامه پیدا کند. این دوره با وجود شرایط اقتصادی، جایزه ۸۴ میلیونی داریم و در انتخاب داوران، به سوی جوان‌گرایی رفتیم.

وی در ادامه به انتقاد از وضعیت حاکم بر عکاسی در فضای هنری ایران پرداخت و بیان کرد: جالب است بدانید انجمن‌های عکاسی داخل ایران اخبار جشنواره نورنگار را پوشش نمی‌دهند و به اعضای خود اطلاع‌رسانی نمی‌کنند! می‌گویند من دکان راه انداختم و جشنواره نیستم! وقتی نمی‌توانیم همدیگر را ببینیم، چنین وضعیتی نیز حاکم می‌شود. در واقع من شرکت خصوصی دارم که دغدغه فرهنگی دارد و بیش از اینکه برایم از نظر معنوی آورده داشته باشد، برایم ضرر شده است.

فروغی افزود: دوست دارم در نگاه بصری جامعه تاثیرگذار باشم و اندک تاثیری که داشته، به کسب و کارمان برکت داده است.

عضو شورای سیاستگذاری جشنواره عکس نورنگار گفت: در ادامه فعالیت‌های فرهنگی که داشتیم، برنامه برای هنرهای تجسمی داریم و بحث آموزش را راه‌اندازی کرده‌ایم و در حال حاضر به صورت رایگان کلاس‌های لایو و حضوری را همزمان برگزار کردیم. برگزاری کلاس در دوران کرونا کمک کرد تا استریم را راه‌اندازی کنیم و ساختارهای استریم لایو را در حوزه عکاسی صنعتی و نورپردازی راه انداختیم.

مسعود افشانی دبیر هفتمین جشنواره عکس نورنگار نیز در ادامه گفت: هفتمین جشنواره عکس نورنگار امسال در شرایط کرونا برگزار می‌شود، البته سال ۹۹ به دلیل اوج بیماری کرونا، جشنواره را برگزار نکردیم چون نمی‌خواستیم عکاسان را در شرایط سختی قرار دهیم و ترجیح دادیم یک سال برگزار نشود. امسال در هفتمین دوره جشنواره، با قدرت بیشتر کار را آغاز و سعی کردیم موضوعاتی روز در نظر گرفته شود و خدمات کادر درمان برای سوژه عکاسی در نظر گرفته شود تا نوعی ادای دین به کادر درمان باشد.

وی بیان کرد: بخش جنبی، عکاسی خلاقانه است که در کمتر جشنواره‌ای به آن پرداخته شده است؛ در واقع، عکاسی رئال و پرتره نیست بلکه ترکیبی از خلاقیت در عکاسی است که بعضا به آن پرداخته نشده است. در این زمینه با اختصاص جوایزی درخورد، خواستیم کمکی برای عکاسان باشد تا برای رفع نیازهایشان کمکی باشد.

افشانی با اشاره به تغییر رویه و نگاه در هیات داوران، توضیح داد: مجید سعیدی، ساتیار امامی و فاطمه بهبودی داوران جوان و صاحب سبکی هستند که در هفتمین جشنواره نورنگار داوری متفاوتی را انجام خواهند داد. خوشبختانه استقبال خوبی از جشنواره تاکنون شده است و ما نیز قصد داریم و دوست داریم یک حرکت فرهنگی باشد نه یک جشنواره عکاسی صرف. آرشیوی که ما در اختیار داریم به پروژه‌ها و فعالیت‌های پژوهشی به کار می‌آید. امیدواریم امسال با موضوعات انتخاب شده آرشیو غنی‌تر شود و آن را یک حرکت فرهنگی ریشه‌دار در نظر بگیرند.

وی همچنین از راه‌اندازی آژانس عکس نورنگار در اینده نزدیک خبر داد و افزود: دل‌مان پردرد است از دوستانی که از دست دادیم، به ویژه دکتر عالمی که همیشه همراه ما بودند و حکم پدر معنوی ما را داشتند.

افشین بختیار عضو شورای سیاستگذاری جشنواره نیز در سخنانی گفت: من از پیدایش نورنگار در کنارش بودم. من گلایه از دولت‌ها دارم که وقتی به هر کدام از سازمان‌های دولتی، برای انجام کار فرهنگی هنری به ویژه عکاسی به آنها مراجعه کردم، من را نادیده گرفتند. من با بیشتر شرکت‌های بزرگ خودروسازی، سدسازی، نفتی و... کار عکاسی صنعتی انجام داده‌ام اما هر وقت پیشنهاد دادم معمولاً اکثر آن‌ها کاری برای هنر ایران نکردند اما موسسه نورنگار و آقای فروغی اینطور نیستند و با وجود کارشکنی‌های بسیار، اما پشت جشنواره ایستاده‌اند.

داریوش محمدخانی عضو شورای سیاستگذاری جشنواره نورنگار نیز در ادامه گفت: با فراگیری کرونا، تصمیم گرفتیم به‌جای نقمت، نعمت آن را یادآور شویم، مثلا نعمت زندگی و امیدهای کوچک را عکاسی کنیم و یادآور شویم. به ویژه اینکه جشنواره عکس نورنگار قصد نمایش عکس ندارد و در جهت فرهنگسازی و آن هم فرهنگسازی مثبت و نه سیاه‌نمایی.
از آنجایی که تکنیک‌هایی مانند HDR و پانوراما که به دوربین‌ها اضافه شده است، ما نیز آنها مدنظر قرار دادیم و بخش عکاسی خلاقانه را به عنوان بخش جنبی در نظر گرفتیم که در دو بخش تک عکس و مجموعه عکس (حداکثر ۸ قطعه) امکان شرکت در آن وجود دارد.

فاطمه بهبودی که یکی از داوران جشنواره عکس نورنگار است، در جلسه حاضر بود و به نمایندگی از دیگر داوران در سخنانی گفت: عکاسان خوبی در ایران داریم اما هنوز نتوانسته‌ایم در سطح بین‌الملل خودمان را به ویژه در عکاسی مستند بالا بکشیم. در ایران نیز با جشنواره‌های عکس به صورت سطحی برخورد می‌شود اما در حالی که تحریم‌ها بر کشور ما اثرگذار است، عکس می‌تواند اثرات آن را بر زندگی مردم به جهانیان نشان دهد و دیدگاه‌ها را تعییر دهد و قلب‌ها را به هم نزدیک کند. بنابراین هر جریان عکاسی باید مورد حمایت قرار گیرد تا بتواند ارتباطات ایجاد کند.

وی در مورد داوری جشنواره نورنگار توضیح داد: در داوری عکس‌ها، نام عکاسان مشخص نیست و ما نیز سعی می‌کنیم استقلال‌مان را حفظ کنیم. به شخصه دنبال عکس‌هایی هستم که خلاقیت و نگاه متفاوتی داشته باشد.