شیرازی‌ها، در جایگاه داوری جشنواره بین المللی فیلم کودک و نوجوان

۳۳ کودک و نوجوان شیرازی ۶ تا ۱۶ سال، پس از ثبت‌نام به دو گونه حضوری و مجازی، به تماشا و داوری فیلم‌ها از روز ۱۶ مهرماه پرداختند که تا ۲۰ مهرماه ادامه خواهد داشت.
امسال با پیروی از شیوه‌نامه‌های بهداشتی، سالن سبز تالار حافظ اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس برای پخش فیلم‌های این دوره از جشنواره با یک دهم گنجایش، آماده پذیرایی از داوران و دیگر کودکان و نوجوانان دوستدار فیلم شد.
اسرا نوروزی، یکی از نوجوانانی که داوری این جشنواره را در شیراز به عهده داشت، گفت: فیلم، در جایگاه ابزاری برای فرهنگ‌سازی می‌تواند ما را با سبک زندگی و چگونگی زیستن رهنمود سازد. همچون یکی از فیلم‌های این جشنواره که رسیدن به آرزوها و اهداف‌ها را در داستانی پرکشش و آموزنده به ما نشان می‌داد.
نوروزی ادامه داد: از دیگر آموزه‌هایی که در این فیلم‌ها به ویژه برای ما دختران به همراه داشت، شناختن و توانمندسازی ماست تا بتوانیم پویایی بیشتری داشته باشیم.
این نوجوان ۱۴ ساله شیرازی افزود: گمان می‌کنم بهتر است فیلم‌سازان به ویژه فیلمسازانی که برای کودکان و نوجوانان فیلم می‌سازند، پویایی، توانایی، هیجانات و شور کودکان و نوجوانان را در ساخت فیلم‌ها ببیند. اگر فیلمی این ویژگی‌ها را نداشته باشد، کششی برای نوجوان نخواهد داشت و از این رو هرچه هم درون‌مایه مناسبی داشته باشد، کارآیی پیدا نخواهد کرد.
این دانش‌آموز کلاس هشتمی پیشنهاد داد که بهتر است اینگونه جشنواره‌ها برای ما کودکان و نوجوانان، بیشتر برگزار شود تا بتوانیم توانمندی‌های خود را بیشتر بشناسیم و با این شناخت، به توانمندسازی خود بپردازیم.
امیرحسین اسدی، دانش‌آموز رشته ریاضی و فیزیک و از دیگر داوران جشنواره هم یکی از ویژگی‌های مهم این رویداد را داوری کودکان و نوجوانانی دانست که برای آنان فیلم ساخته شده است، گفت: از دیدگاه من، یکی از رخدادهای خوب این جشنواره این بود که اگر کسی با همه خواستنش، نتواند حضوری فیلم‌های جشنواره را دنبال کند، می‌تواند آن را بر بستر مجازی پی بگیرد؛ این کار کیفیت جشنواره را بالا می‌برد.
این نوجوان ۱۵ ساله شیرازی با اشاره به این که اگر فیلمی خوب باشد این کشش را برای تماشاچی به همراه خواهد داشت که او را دوباره به سینما بکشاند، ادامه داد: گاهی در برخی فیلم‌ها، داستان‌های زیاد و پیچیده یا بدون هیچ پیوندی، دنبال می‌شود که زمینه خستگی و از کشش افتادن فیلم می‌شود.
وی فیلم‌های بخش نوجوان را خوب و آموزنده و فیلم‌های بخش کودک را بسیار ضعیف دانست و یادآور شد: در برخی از کشورهای دیگر می‌بینیم که سرمایه‌گذاری‌های ویژه‌ای برای فیلم‌ها و پویانمایی‌های کودکان و نوجوانان انجام می‌شود که زمینه فرهنگ‌سازی، توانمندسازی و باروری بیشتر نسل آینده‌ساز کشورشان می‌شود.
شقایق زارعی، دیگر نوجوان ۱۶ ساله شیرازی که در جایگاه داوری این جشنواره بود، با اشاره به آموزه‌های هر فیلم برای کودکان و نوجوانان گفت: در جامعه ما، بیشتر دانش‌آموزان از سوی خانواده، مدرسه و... به سوی رشته‌هایی چون پزشکی، مهندسی و... سوق داده می‌شوند؛ با این کار به توانایی‌ها و خواست‌های دیگر نوجوانان همچون هنر کمتر نگریسته می‌شود؛ که خود زمینه‌ساز سرکوب آن توانایی‌ها خواهد شد.
وی که از سازندگان فیلم کوتاه دانش‌آموزی سراب نیز نبود، ادامه داد: نباید از گفتن حقایق گریخت. اگر در حقایق گرفتاری‌ها و دشواری‌هایی است، باید بجای گریز از آن به پاسخ، پیشنهاد و راهکاری برای برون‌رفت از آن پرداخت.
این دانش‌آموز رشته انسانی با اشاره به این که بهتر است فیلم‌های کودک و نوجوان با درک و پیوند بیشتری با کودکان و نوجوانان هر روزگار ساخته شود، افزود: فیلم‌هایی که لهجه دارند، نیاز است که به ویژه برای ما کودکان و نوجوانان، زیرنویس داشته باشند تا بتوانیم بهتر با فیلم پیوند بگیریم.
تینا گندمکار، بازیگر هنرهای نمایشی شیراز و دانش‌آموز کلاس پنجمی هم درباره جشنواره با انتقاد از برخی فیلم‌ها گفت: برخی از فیلم‌ها بیشتر برای بزرگسالان ساخته شده‌اند و به نادرستی در بسته کودکان و نوجوانان جای گرفته‌اند.
وی که برای دومین بار در جایگاه داوری این جشنواره نشسته است، افزود: این بار ارزیابی‌ها و دیدگاه خودمان را با گزینه‌های ضعیف، متوسط و خوب برای هر فیلم در سامانه جشنواره بیان می‌کنیم که زمینه بهتری برای بیان ارزیابی‌های ماست. هرچند گاهی نیاز به توصیف و چرایی ارزیابی‌های ما هم هست.
آرسان هاشمی، دیگر کودکی که برای نخستین بار در ۸ سالگی داور این جشنواره شده است، دیدگاه انتقادی خود را به جشنواره و فیلم‌ها این گونه گفت: برخی از کارها در فیلم‌هایی که برای کودکان و نوجوانان ساخته می‌شود همچون سیگار کشیدن یا خشونت، هیچ جایگاه ندارد.
این دانش‌آموز کلاس دومی از دوستانش خواست تا اگر فیلمی را می‌بینند، همه داستان فیلم را برای دیگران بازگو نکنند تا لذت دیدن آن فیلم را از دیگران نگیرند.