گفت‌و‌گو با الناز رکابی که با برنز سنگ نوردی جهان تاریخ ساز شد
مدال جهانی را از مسیر سنگلاخی گرفتم
این سال‌ها برای من، سال های طلایی است/ به کسب سهمیه المپیک پاریس بسیار امیدوارم
تهران (پانا) - موفقیت بانوان ورزشکار ایرانی در رشته‌های مختلف، اتفاقی است که این روزها بسیار شنیده می‌شود. مثل مدال‌آوری الناز رکابی در رقابت‌های سنگ نوردی قهرمانی جهان در روسیه که باعث شد نخستین مدال قهرمانی جهانی ایران در رشته سنگ نوردی زنان کسب شود.
به‌گزارش ایران، رکابی در ماده کمباین موفق به کسب نشان ارزشمند برنز جهان شد تا دست به تاریخ‌سازی بزند. او قهرمان سنگ‌نوردی کشور از سال ۱۳۸۱ تا ۹۸ بوده است و مدال طلای ماده بولدرینگ کاپ آسیا در سال ۲۰۱۷، مدال برنز ماده لید کاپ آسیا ۲۰۱۷، قهرمان جام گورتکس آدیداس راک استار آلمان ۲۰۱۶ و چندین مدال برنز و نقره در ماده‌های سرعت تیمی و لید و اوورال و بولدرینگ در سطح قهرمانی آسیا را به دست آورده است ولی مدال برنزی که او در مسابقات کمباین (مجموع سه رشته سرعت، سرطناب و بولدرینگ) قهرمانی جهان ۲۰۲۱ مسکو با کسب ۴۲ امتیاز به دست آورد، برای او طعم دیگری دارد. رکابی در گفت‌و‌گویی که با خبرنگار «ایران» داشت، درباره موفقیت ارزشمندی که کسب کرد، چنین توضیح داد: «این مسابقات، مهم‌ترین تورنمنت سنگ‌نوردی در جهان محسوب می‌شود که ۲۰۰ شرکت کننده از ۴۴ کشور جهان داشت و ۳ نفر از ملی پوشان بانو و ۸ نفر از آقایان از ایران در آن شرکت کرده بودند. پس از یک هفته‌ای که مسابقات ۳ رشته سنگ نوردی برگزار شد، نتایج رشته کمباین هم اعلام شد که خوشبختانه توانستم مجموعاً با رتبه‌هایی که کسب کرده بودم، به مدال برنز برسم و اولین ورزشکار زن ایرانی در رشته سنگ نوردی باشم که به مدال جهانی دست پیدا می‌کنم و از اینکه توانستم دست به تاریخ‌سازی بزنم، بسیار خوشحالم.»
این ورزشکار زنجانی ادامه داد: «من حدود ۲ سال بود که به خاطر کرونا نتوانسته بودم در مسابقات بین‌المللی شرکت کنم و حتی مسابقات کسب سهمیه المپیک ۲۰۲۰ در آسیا لغو شد و متأسفانه نتوانستم شانس حضور در توکیو را به دست آورم. برای مسابقات جهانی هم رقیبان سرسختی داشتم و شک داشتم که در این مسابقات به موفقیت برسم ولی بعد از اینکه در ماده بولدرینگ اول شدم، حس کردم که می‌توانم به مدال برسم و خوشبختانه به آن هم رسیدم. من برای رسیدن به این مدال راه دشوار و سختی را پشت سر گذاشتم که مانند یک سنگلاخ بود ولی خوشحالم که تلاشم هایم بعد از سال‌ها فعالیت در این رشته به ثمر رسیده و توانستم در مسابقات جهانی هم به مدال برسم.»
رکابی درباره اینکه آیا با این مدال به کسب سهمیه المپیک ۲۰۲۴ پاریس امیدوار شده، چنین نظر داد:«من در ۲ رقابت انتخابی المپیک نتوانسته بودم کسب سهمیه کنم ولی بسیار امیدوار بودم در انتخابی آسیا سهمیه بگیرم ولی این انتخابی هم به خاطر کووید ۱۹ لغو شد. با این حال امیدوارم شانس حضور در المپیک پاریس را کسب کنم. البته در المپیک بعدی کمباین حذف می‌شود و رشته سنگ‌نوردی در ماده‌های سرعت و ترکیب سرطناب و بولدرینگ برگزار می‌شود. این سال‌ها برای من سال هایی طلایی محسوب می‌شود. چون خیلی در این رشته تجربه کسب کرده‌ام و حالا نوبت بهره‌برداری و موفقیتم در سنگ‌نوردی است.»
او یادآور شد: «من در این سال‌ها مربی سنگ نوردی حرفهای در رده جهانی نداشتم و با تلاش خودم و کمک برادرم داوود رکابی که خودش ملی پوش سنگ نوردی بود و مدال آسیایی هم دارد، به این موفقیت‌ها رسیدم. در واقع سنگ نوردی رشته مهجوری است که چندان توجهی به آن نمی‌شود ولی من در این ۲۰ سالی که این رشته را دنبال می‌کنم، علاقه زیادی به سنگ نوردی پیدا کردم و تمام وقتم را روی آن گذاشتم. ما امکانات‌مان نسبت به رقبای جهانی‌مان خیلی کمتر است و من حتی اسپانسری هم ندارم که حمایتم کند و همین باعث شده تا دیرتر به نتیجه برسیم. ما در رشته سرعت رکورددار و قهرمان جهان مثل رضا علیپور را داریم ولی در رشته سرطناب و بولدرینگ امکانات و تجربه حرف اول را می‌زند. رقبای ما هر سال در ۸، ۷ تورنمنت شرکت می‌کنند و تکنیک‌های جدید هم می‌آید. ضمن اینکه هزینه‌های زیادی هم باید انجام داد و برای هر مسابقه حدود ۴۰ میلیون باید خرج کنیم. برای همین طول کشید تا به نتیجه برسم و من مطمئنم ما در این دو رشته هم می‌توانیم حرفهای زیادی برای گفتن داشته باشیم. چون مدال‌آوری در تک رشته برای خود من بسیار مهم است و امیدوارم به آن هم برسم. ما در بخش بانوان نشان داده‌ایم که پتانسیل کسب موفقیت را داریم و اگر حمایت‌های لازم صورت بگیرد، می‌توانیم بدون دغدغه به هدف‌مان برسیم.»
ارسال دیدگاه