مجری اعزامی صداوسیما به بازی‌های المپیک درباره کرونا و قرنطینه‌اش سخن گفت

این گزارشگر و مجری که همچنان در توکیو در قرنطینه به سر می‌برد، درباره وضعیت سلامت خود، اظهار کرد: خداراشکر حال عمومی‌ام خوب است. فقط کمی دلگیرم از خودم که چرا این اتفاق افتاد، با وجود اینکه خیلی مراعات می‌کردم و حتی در تهران آزمایش دادیم و سعی کردیم جایی نرویم. این همه مدت این بیماری را نگرفتیم و حالا اینجا که می‌توانستیم کمکی کنیم و از دریچه دیگر با مردم ارتباط بگیریم، این اتفاق افتاد.

این مجری تلویزیون که با برنامه «دهکده المپیک» شبکه ورزش سیما گفت‌وگو می‌کرد، گفت: همسفر من آقای هادی عامل که نقش محوری در گزارش بازی‌های المپیک دارند هم بعد گذراندن چند روزی، فعلا مجبور است همچنان در قرنطینه باشد. اما به ما گفتند ۱۴ روز قرنطینه تمام شود می‌توانیم بیرون برویم و می‌خواهیم چند روز آخر را جبران کنیم. سعی می‌کنم انرژی خودم را حفظ کنم اما واقعا شرایط سختی است که از اتاق نتوانی بیرون بروی.

وی به محل اسکانش در توکیو اشاره کرد و گفت: اینجا هتلی مخصوص افرادی است که ابتلای آنها به کووید ـ ۱۹ مثبت شده است و هر کدام از ما که برای کشورهای مختلف هم هستیم، در اتاق مجزا هستیم. ژاپنی‌ها بیش از حد از افرادی که کوویدـ ۱۹ دارند، می‌ترسند.

روا با لحنی طنز گفت: آنها لباس فضانوردی می‌پوشند و برای خدماتی مثل دادن غذا آن را پشت در اتاقمان می‌گذارند و در می‌روند وقتی هم که غذا را گذاشتند، از طریق بلندگو اعلام می‌کنند.

او از غذاهایی که سرو می‌شود با لحنی طنز یاد کرد و در تصویر، آنها را نشان داد و گفت: برنج‌هایشان شبیه برنج‌هایی است که در کارتون «ای کیو سان» می‌دیدیم اما مزه خاک می‌دهند. واقعا برنج‌ها را خراب می‌کنند. چند بار هم به آنها گفته ام. ولی نکته‌ای که هست این است که به غذاهایشان اصلا نمک نمی‌زنند و همه غذاهایشان یک مزه می‌دهد. همه مزه خاک می‌دهند!

روا با یادآوری اینکه هشت روز است در قرنطینه به سر می‌برد، درباره فضای محل برگزاری مسابقات المپیک، گفت: انگار که به روستای خودمان آمده‌ام. توکیو با هیچ کدام از شهرهای ما مثل بروجرد، اراک و... فرقی نمی‌کند.

این مجری در پاسخ به پرسشی مبنی بر نامناسب بودن هتل و جای خواب و اینکه آیا تختخواب او نیز از مقواست؟ توضیح داد: تخت ما فلزی است و ۲۰ ساعت در شبانه روز را روی آن به سر می‌برم. اما فکر می‌کنم ژاپن آمادگی برگزاری المپیک را نداشت. ما همه تصورمان این است که با یکسری آدم‌های نابغه و بچه‌هایی که در مدرسه ساعت کامپیوتری درست می‌کنند روبرو هستیم ولی قضیه زیاد این شکلی نیست؛ اینها ۱۲۰ میلیون آدم معمولی هستند که چندتا آدم نابغه آنها را اداره می کنند. اگر آب به خوزستان برسد فکر کنم شرایط ما بهتر از آنها باشد!