نگاهی به فضای جدید شهر توکیو در دوران برگزاری بازی‌های المپیک ۲۰۲۰
تهران (پانا) - تعدادی از معماران و هنرمندان ژاپنی غرفه‌های در شعاع سه کیلومتری ورزشگاه ملی توکیو طراحی کردند.
به گزارش هنرآنلاین، در آستانه بازی‌های المپیک توکیو یک مجموعه غرفه‌های موقت توسط معماران و هنرمندان ژاپنی طراحی و به همت شهرداری ابرشهر توکیو، شورای هنر توکیو و موزه هنر واتاریوم برنامه‌ریزی شده است.
معلق بودن ابر سفید در میان درختان، چایخانه پوشیده از علف و چوب سوخته و یک حوضچه نمونه‌هایی از آثار خلاقانه شش معمار ژاپنی و دو هنرمند از جمله یایویی کوساما، ،ترونوبو فوجیموری و سو فوجیموتو است. این طرح‌ها آینده معماری و هنر را برای بازدیدکنندگان به نمایش در آورده است.
این هنرمندان هرکدام غرفه‌ای در شعاع ۳کیلومتری ورزشگاه ملی توکیو طراحی کردند. مخاطبان می‌توانند با استفاده از نقشه در اطراف منطقه قدم بزنند و بازدید از غرفه‌ها را به تنهایی تجربه کنند.
از جمله این آثار، طراحی چایخانه توسط ترونوبو فوجیموری است. فضای داخلی چایخانه ساده و مدرن است در حالی که نمای خارجی این مکان شبیه فضای یکی از فیلم‌های هیائو میازاکی است. بازدیدکنندگان از سوراخی که در نمای بیرونی دیده می‌شود وارد و از طریق پله‌های نردبان شکل به طبقه آخر از طریق در باریک و تاریک هدایت می‌شوند. آن‌ها با استفاده از فانوس وارد فضای جدیدی با منظره کاملا متفاوتی می‌شوند.
در یکی از غرفه ابرهای شناور و معلق که توسط سو فوجیموتو در پارک یویوگی و ایستگاه تاکاناوا طراحی شده، به چشم می‌خورد. این ابرها به شکل بالون‌های سفید با سه‌پایه‌های چوبی و با فضای داخلی سه بعدی میزبان مخاطبان است.
اثر کازیو سجیما با عنوان «Suimei» در باغ‌های قدیمی هما ریکیو واقع شده است. این حوضچه از درون باغ عبور می‌کند و منعکس کننده آسمان و محیط اطراف روی سطح آب است. این غرفه قسمت تاریخی و مدرن شهر را به هم پیوند می‌دهد. با نزدیک شدن به حوضچه آب بی سر و صدا جریان دارد.
کازیو سجیما گفته است: «این آب روان نشان دهنده اتصال گذشته، حال و آینده است. انتظار می‌رود که بازدید کنندگان بتوانند آینده‌ای ناب را از سطح همیشه در حال تغییر آب تصور کنند در حالی که گذشته توکیو را منعکس می‌کنند.»
در اتاق نقاشی یایویی کوساما هنرمند زن معروف ژاپنی بازدیدکنندگان می‌توانند برچسب‌های گرد رنگارنگ را در اطراف یک اتاق سفید خالی قرار دهند.
دو قلعه ماکاتو آیدا که از برزنت، مقوای آبی و موادی که اغلب ژاپنی‌ها در شرایط اضطراری بلایای طبیعی استفاده می‌کنند، ساخته شده است. عنوان اثر آکیسا هیراتا «کاسه بزرگ» است که در مقابل مقابل دانشگاه ملل متحد توکیو نصب شده است.
جونیا ایشیاگامی، معمار جوان ژاپنی که از ساختارهای تجربی و سنتی در آثارش استفاده می‌کند. با استفاده از یک درخت سوخته سرو چشم‌انداز اسرارآمیزی ایجاد کرده است که به نظر می‌رسد برای مدتی طولانی آنجا بوده‌است.
یکی از آثار دیگر طراحی تئاتر باغ خیابانی است. این اثر مانند کوچه باغی است که مردم و گیاهان به صورت ارگانیک در کنار هم قرار گرفته اند. این اثر تپی فوجیوارا روبروی قلعه ملی کودکان سابق دیده می‌شود.
استوکو واتاری رئیس کمیته اجرایی پروژه، این پاویون را «شکار گنج» نام‌گذاری کرده است. او گفته است: «تابستان سال ۲۰۲۱، سالی است که جهان به طور چشمگیری در طول بیماری کوویدو-۱۹ در حال تغییر است. در همین سال، این غرفه‌های مرموز، که تصور آن هم دشوار است، در شهر توکیو ظاهر شدند. شهر همیشه چنین صحنه‌هایی به یاد ماندنی داشته‌است، اما این پروژه قصد دارد تا داستان جدیدی از شهر بسازد.»
این غرفه‌ها تا ۱۴شهریور(۵ سپتامبر) در معرض دید عموم قرار دارد.
ارسال دیدگاه