فرید رسام: خودم را پیرو پست‌مدرن‌ها می‌دانم

فرید رسام طراح صحنه در گفت و پانا درباره سبک کاری خود گفت: اصراری ندارم که هنرمند باشم یا نباشم اما به شخصه خودم را پیرو پست‌مدرن‌ها می‌دانم و شاید این امر ناگزیر باشد، چون بدیهی ا‌ست که ما عصر مدرن را پشت سر گذاشته‌ایم و در این زمین بازی می‌کنیم. با این‌حال همیشه سعی می‌کنم، هیچ مفهوم و سبکی را برای خودم به اصطلاح «تیتر» نکنم؛ من در پروسه‌ کار کردن، از همه‌ سبک‌های موجود در دوره‌های کلاسیک و مدرن بهره می‌برم؛ از روکوکو تا مینیمال مدرن. با این‌حال می‌توانم بگویم که به پست‌مدرن‌ها علاقه، و گرایش دارم. این شاید از این‌ رو باشد که این گرایش هیچ چارچوب و محدودیتی برای کارم به وجود نمی‌آورد و به من آزادی عمل بیشتری می‌دهد.
وی ادامه داد: من با صراحت می‌گویم که صاحب سبک خودم هستم؛ سبکی که بازار و فضای موجود را دچار تحول کرده است؛ رنگ‌ها و فرم‌های بسیاری از کارهایی که انجام می‌شود به کارهای من نزدیک شده است و این نشان دهنده‌ تاثیری‌است که من روی بازار گذاشته‌ام، نه تاثیری که بازار روی من گذاشته باشد. همیشه تلاش کرده‌ام که رنگ‌ها و فرم‌های جهانی را در ایران «لوکالیزه» کنم زیرا من بازار اینجا را می‌شناسم، و می‌دانم چگونه باید این فرم‌ها و رنگ‌ها را به نفع اینجا تغییر داد. در این زمینه نه با کسی شوخی دارم و نه حاضرم فضای کارم را با نظر کسی تطبیق دهم اما تا جای ممکن سعی می‌کنم ادلیه‌های کافی برای چرایی ایجاد چنین فضایی را بیاورم.
رسام خاطرنشان کرد: یکی از ایرادهایی که از من می‌گیرند این است که کارهای من تزئینی است. من چندان با اصطلاح «کاربری» به معنای رایجِ آن موافق نیستم؛ کاربری این نیست که در طراحی‌مان حتما جای آویزان کردن لباس، یا دوش حمام داشته باشیم. کاربری از نظر من، و در کاری که انجام می‌دهم، مفهومی کاملا زیبایی‌شناسانه و بصری‌ست. نه به این معنا که فرم‌ها بی‌دلیل و یا تزئینی صرف باشند، بلکه نقش یک فرم، حجم یا رنگ می‌تواند در کامل کردن و هماهنگی فضا و قاب شکل بگیرد، و این عین کاربری آن است.
وی ادامه داد: اگر یک وجه مشترک میان کارهایی که تا به حال انجام داده‌ام وجود داشته باشد، آن »ناهمنگی»‌ست. هنرمندی آیتمی می‌سازد به نام «لعبت» که در واقع یک شخصیت کارتونی‌ست با لباس‌های ناهمگنی مثل دامن. یا مثلا مبل‌مانی را در نظر بگیرد که فرم کلاسیک دارد، اما رویش تصویر گل با رنگ بنفش درج شده است؛ منظور من از ناهمگنی آیتم‌های این‌چنینی است که ریتم تمامی کارهای من از چنین بازی‌هایی تشکیل شده است. این ریتم همیشگیِ چیدمان‌های من است. شما هیچ ساخته‌ای از بنده پیدا نمی‌کنید که از چنین قاعده‌ای پیروی نکرده باشد. به عبارت دیگر این غلط‌ها، کنتراست‌ها و تفاوت‌ها اساس کار من هستند.
رسام همچنین بیان داشت: طبیعت یکی دیگر از عناصر مهم کار من است؛ در ترکیب‌بندی، رنگ‌ها به طور خاص، بسیار از هارمونی موجود در طبیعت استفاده می‌کنم. در عین حال مسئله‌ مهم بعدی، اقلیم و بافتی‌ست که چیدمان من قرار است در آن شکل بگیرد. کاری که در امارات می‌کنم، به طور کلی از جنس دیگری‌است تا کاری که در اینجا انجام می‌دهم. پس اقلیم هم نقش مهمی در چگونگی چیدمان ایجاد می‌کند.
وی ادامه داد: ما در سال‌های گذشته به لحاظ چیدمان و معماری، به کشورهای عربی بسیار نزدیک شدیم. این اتفاق خوبی نبود، نه از آن جهت این اقلیم‌ها عربی هستند، چون شخصا تفاوتی میان عرب و عجم قائل نیستم، از این لحاظ که وضعیت اقلیمی کشور ما با کشورهای دیگر متفاوت است. باب شدن استفاده از فضای مجازی از این نزدیکی جلوگیری کرد. امیدوارم امتداد این جدایی به سمتی سوق پیدا کند که بتوانیم از آیتم‌ها در جهت وضعیت اقلیمی خودمان بهره ببریم. صورتِ به ایدآل این است که زمان معماری یک فضا، معمار داخلی با معمار فضا به صورت هماهنگ ساختمان و چیدمان را به وجود آورند. اینجا دو نکته قبلی می‌تواند سازه‌ها و موقعیت بیرونی و داخلی را با یکدیگر هماهنگ کند.
رسام در پایان یادآور شد: سفارش دهنده‌های کارهای من ترجیح می‌دهند محصولات روز رایج را در طراحی خانه‌هایشان داشته باشند؛ به شخصه دلیلی برای ممانعت از چنین محصولاتی نمی‌بینم و این به آن معنی نیست که چیدمان‌های من وابستگی خاصی به این محصولات دارند، چون من بیش از آن، به ترکیب‌بندی، رنگ و فرم فکر می‌کنم.