رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران در گفت‌وگو با پانا:
خشونت «هلیا» محصول شرایط جامعه است؛ وضع سخت‌تری در پساکرونا وجود دارد
تهران (پانا) - رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران معتقد است بروز رفتار خشونت‌آمیز از سوی افرادی امثال «هلیا» نتیجه شرایط در جامعه است و باید نگران این وضع بود اما نباید از این اتفاق‌ها تعجب کرد و اگر دوران پسا کرونا با همین ساختار پیش برود، شرایط سخت‌تری در این حوزه به صورت پنهان و آشکار تجربه می‌شود.
سید حسن موسوی چلک در گفت‌وگو با پانا با اشاره خشونت در جامعه اظهار کرد: «واقعیت این است که خشونت در ۲ دهه اخیر عمدتا جزو پرونده‌های دارای فراوانی بالا در کشور است. طبق آمار مراجع قضایی، پرونده‌هایی که پزشکی قانونی در سال 99 ثبت کرده است فقط کمتر از 600 هزار پرونده مربوط به ضرب و جرح بوده است.»
آمار بالای خشونت در جامعه
وی با بیان اینکه آمار خشونت به دلایل مختلف در کشور بالا است، گفت: «ممکن است برای بسیاری از خشونت‌های ضرب و جرح پرونده قضایی شکل نگیرد زیرا افراد به پزشکی قانونی مراجعه نمی‌کنند و باهم سازش می‌کنند.»
این مددکار اجتماعی با اشاره ماجرای دختران قمه‌کش در اصفهان که اخیرا بازتاب گسترده‌ای در فضای مجازی داشته است، ادامه داد: «دلایل متعددی برای خشونت می‌توان قائل شد. آیا هلیا محصول یک خانواده است؟ هلیا و امثال هلیا محصول جامعه هستند. بخشی از آن مربوط به خانواده و بخشی هم ویژگی‌های فردی است اما محصول جامعه هستند و نمی‌توان هلیا را فقط یک دختر قلمداد کرد که نزاع کرده و از زاویه فردی به آن نگاه کرد. بنابراین نمی‌توان هلیا را فقط عضوی از خانواده قلمداد کرد یا فقط آن‌را محصول جامعه عنوان کرد.»
حال حوزه روانی اجتماعی در کشور حال خوبی نیست
وی با بیان اینکه تحلیل وضعیت هلیا و امثال هلیا باید چند جانبه باشد، گفت: «هلیا و شرایطی که پیش آمد نشان دهنده چند موضوع است. خشونت و نشاط موضوعاتی جدی است زیرا فقدان نشاط در جامعه می‌تواند عوارض متعددی را به دنبال داشته باشد که یکی از آن به شکل انواع خشونت بروز می‌کند. واقعیت این است که نباید به راحتی از کنار وضع سلامت روانی اجتماعی جامعه عبور کرد و باید توجه کرد که حال حوزه روانی اجتماعی در کشور حال خوبی نیست و نمی‌توان آن را انکار کرد. نتیجه این شرایط اگر خشونت نشود، باید تعجب کرد.»
موسوی چلک تصریح کرد: «برای سلامت روان اجتماعی چه کردیم که انتظار نتیجه خوب داشته باشیم. اکنون دوران کرونا است و نزدیک دو سال است که نوجوانان شرایطی را تجربه می‌کنند که به شدت بر روی سلامت روان آنها تاثیر می‌گذارد. آنها باید با همسالان خود باشند اما بیشتر زمان را در طول روز درگیر فضای مجازی غیرقابل کنترل هستند و این میزان استفاده، وابستگی ایجاد کرده است و نمی‌توان عوارض آن را کتمان کرد. از طرفی برنامه‌ای هم وجود ندارد و خانه‌ها نیز خانه‌های بانشاط و شادابی نیست که همه این مسایل در بروز رفتاری از امثال هلیا تاثیرگذار است.»
رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران گفت: «امثال هلیا محصول شرایط هستند گرچه مطالعه وضعیت خانوادگی هلیا شاید کمک کند در تحلیل بیشتر خشونت زیرا بخشی از خشونت‌ها به سبک زندگی برمی‌گردد و بخشی از آن مربوط به اتفاقات درون خانواده است. از طرفی چرخش اطلاعات در فضای مجازی آنقدر زیاد است که نوجوانان امروز از لحاظ اطلاعات مطلع‌تر از گذشته هستند و نمی‌توان کتمان کرد. بنابراین از این فضا تاثیر می‌پذیرند و محصول همین روابط و شرایط در جامعه هستند. باید نگران این وضع بود اما نباید از این اتفاق‌ها تعجب کرد و اگر دوران پسا کرونا با همین ساختار پیش برود، شرایط سخت‌تری را در این حوزه به صورت پنهان و آشکار تجربه خواهیم کرد.»
موسوی چلک در پایان خاطرنشان کرد: «این نوجوانان هویت خود را از دست نداده‌اند چون بی‌هویت نیستند، بلکه یک سردرگمی دارند و دچار تردید و ابهام هستند که بخشی از آن ویژگی دوران بلوغ است زیرا در این دوران هویت‌یابی برای آنها سخت می‌شود.»
ارسال دیدگاه