جدال اشک و لبخند در مسیر بخشندگی

اهدای عضو به این معنی است‌که یک فرد یا ولی دم اجازه می دهد تا اندامها یا بافت های سالم یک شخص به شخص دیگری که نیاز دارد پیوند زده شود.ا این کار هم زمانی که فرد در قید حیات است و هم زمانی که شخص از دنیا رفته باشد می تواند انجام‌ شود. پیوندهای متداول که عبارت اند از کلیه ها، قلب، کبد،قرنیه، مغز استخوان، ریه، پانکرانس و روده هستند.

برخی از پیوندها زمانی که فرد زنده است می تواند انجام شود مثل پیوند کلیه، اما پیوند عضوی نظیر قلب زمانی انجام می شود که فرد اهدا کننده دچار مرگ مغزی شده باشد.

برای اهدا کنندگان زنده قبل از اهدا آزمایش های گسترده‌ای گرفته می شود و مهم تر از همه اینکه ارزیابی روانی روی افراد اهدا کننده انجام‌ می گیرد. این ارزیابی برای اطمینان پزشک ‌نسبت به رضایت کامل فرد برای اهدا صورت می گیرد و در آخر، روز اهدا فرد اهدا کننده و فرد نیازمند عضو در بیمارستان حاضر می شوند.

برخی از افرادی که دچار مرگ مغزی می شوند قبل از مرگ به صورت داوطلبانه تمایل خود را نسبت به اهدا نشان داده و اقدام به دریافت کارت اهدای عضو می کنند.

در صورت تایید مرگ مغزی توسط چهار پزشک متخصص در زمینه های :داخلی،بیهوشی،مغز و اعصاب ، پزشکی قانونی و رضایت خانواده فرد متوفی اعضای حیاتی فرد به بیمار نیازمند اهدا می شود.

جراحی اهدا هم بستگی به اندامی که اهدا می شود دارد یعنی پس از جراحی ،اعضا از بدن فرد اهدا کننده به سرعت به بدن فرد نیازمند پیوند زده می شود چون برخی اندامها مدت زمان کوتاهی خارج از بدن زنده می مانند که نیاز به سرعت در پیوند است.

اهدای عضو عملی است که بسیاری از افراد را در همه جای جهان از مرگ نجات داده و کسانی که در نوبت پیوند هستند کاملا این موضوع را درک می کنند چون هر لحظه منتظر خبری برای پیوند هستند و برخی از خانواده ها در انتظار زندگی دوباره با انجام‌ پیوند هستند.

اهدای عضو برای نخستین بار در سال ۱۹۵۴ بر روی فردی به نام (رونالد لی هریک) انجام شد که کلیه برادرش را به او پیوند زدند.

در سال ۲۰۱۰ نیز جراح (جوزف موری) برای پیشرفت در پیوند عضو موفق به دریافت جایزه نوبل در فیزیولوژی پزشکی شد.

نخستین پیوند در ایران در سال ۱۳۱۴ خورشیدی که پیوند قرنیه بود با موفقیت انجام‌شد.

در ایران اهدای عضو فرد مرگ مغزی شده به صورت رایگان انجام می شود. اما در برخی مواقع پیوند با تعیین نرخ صورت می گیرد زیرا اغلب خانواده هایی که فردی از آنها دچار مرگ مغزی شده باشد رضایتی نسبت به اهدا ندارند و با قبول کردن شرایط این فرایند صورت می گیرد.

اهدای عضو در ژاپن نسبت به بقیه کشور های غربی کمتر است با توجه به بی اعتمادی هایی که نسبت به طب غربی در این کشور بود در سال۱۹۶۸ قانونی برای ممنوعیت اهدا عضو در این کشور وضع شد که پس از ۳۰ سال این قانون برداشته شد و افرادی که مرگ مغزی شدند می توانند اعضای بدنشان را اهدا کنند.

کارت اهدای عضو یکی از بزرگترین ‌نمادهای فرهنگی در زمینه‌ ارتقای فرهنگ اهداعضو است و تقاضای افراد برای دریافت این کارت روز به روز افزایش می یابد.

همه ایرانیان از طریق سایت www.ehda.center می توانند برای ثبت نام و دریافت کارت اهدای عضو اقدام کنند.

همه ما می توانیم با نیت قلبی خود در این عمل شایسته و خداپسندانه سهیم باشیم.

خبرنگار ، مهشید عبادی