فلسفه چیدمان سفره هفت سین

چیدن سفره هفت سین از مشهورترین سنت‌های عید نوروز است که به آینه، قرآن، شاهنامه یا دیوان حافظ، تنگ آب به‌ همراه ماهی قرمز یا انار مزین میشود و در آن هفت سین یعنی سیب، سنجد، سماق، سیر، سرکه، سبزه و سمنو می‌گذارند که هرکدام برای ما ایرانیان دارای نمادهای گوناگونی هستند.

سین اول سنجد است و به این نیت در سفره هفت سین می‌گذارند که هر کسی با خویشتن عهد کند، با آغاز سال جدید هر کاری را سنجیده انجام دهد، چرا که سنجد نماد سنجیده عمل کردن و نشانه گرایش به عقل است.

سین دوم سیب است، سیب نماد سلامتی و زیبایی است و سیبی که سر سفر قرارمی‌گیرد ، نشان از دوری گزند و آسیب دارد. رسم است که سیب را مادر یا پدربزرگ خانواده سر سفره بگذارند، به این دلیل که همیشه بزرگترهای یک خانواده نگران سلامتی اعضای خانواده خودهستند.

سین سوم، سبزه نشان از تولد دوباره، حیات دوباره و زایش و سبزی است. سر سفر گذاشتن به این دلیل است که سال آینده سالی شاداب، سرسبز و خرم باشد. خود رنگ سبز هم ارتعاش افکار ما را موزون نگه می‌دارد و به ما آرامش می‌دهد.

سمنو سین چهارم سفره و نماد قدرت و سمبل خیر و برکت است. از آنجا که سمنو غذایی مقوی است که از گندم تهیه می‌شود و به آن غذای مرد آفرین می گویند و سرشار از ویتامین و مواد مغذی است؛ آن را به عنوان نماینده از صبر، عدالت، مقاومت و قدرت بر سفره می‌گذارند

سین پنجم سیر، گیاهی دارویی است و به عنوان ماده‌ای گندزدا به کار می رود و به دو دلیل سر سفره هفت سین گذاشته می‌شود، اول؛ نشان از تندرستی و میکروب زدایی دارد و دوم؛ برای رعایت حدود و مرزها سر سفره گذاشته قرارمی‌گیرد. سیر نماد مناعت طبع شناخته می‌شود، یعنی انسان همواره باید مناعت طبع پیشه کند. سیر نشانه قناعت و یادآوری سیر چشمی است.

سرکه ششمین سین سفره است و نماد تسلیم و رضاست، سرکه سر سفره نوروزی ما را به پذیرش ناملایمات زندگی دعوت می‌کند.و سین هفتم و آخرین سین سفره سماق است، سماق رنگ طلوع آفتاب و سمبل صبر و بردباری است و مظهر طلوع و آغاز دوباره معنی می‌شود.

سکه، سین مدرن سفره هفت سین است و جزء هفت سین به حساب نمی‌آید بعد‌ها به سفره اضافه شده تا نمادی برای افزایش دارایی باشد.

قرآن را به نشانه توکل و توسل به خدای متعال بر سفره قرار می‌دهند و درخواست بهترین‌ها را از خالق خویش دارند و آینه نماد روشنایی است و حتما باید بالای سفره جای گیرد.

ماهی، نماد زایش، تازگی، شادابی و تکاپو است و شمع هم مظهر فروغ و روشنایی است.