رضا پورتراب زاده: حواسمان باشد که مبادا تئاتر از ذهن مردم خارج شود

نمایش «اپیدمی» یک کمدی اجتماعی و داستان شهری کوچک به نام «نوورسیتی» است که با اختراع یک جوان دگرگون می‌شود. این جوان ماده‌ای را اختراع می‌کند که هرکس آن را مصرف کند، دیگر قادر به‌دروغ گفتن نیست؛ اما این مسئله به‌جای کارساز بودن مشکلاتی را در شهر به وجود می‌آورد چون وقتی قرار است این ماده را برای رو شدن دست خلاف‌کارها به کلانتری بفروشد فسادهای خود کلانتر رو می‌شود. از همین رو جوان تصمیم می‌گیرد این ماده را در سطح شهر پخش کند که طبیعتا باعث هرج‌ومرج می‌شود.

«رضا پورتراب زاده» کارگردان تئاتر «اپیدمی» درباره ایده اولیه شکل‌گیری این نمایش، گفت: «ایده اولیه برای نویسنده بود و دوست عزیز من «علیرضا امیدی» دو سال پیش این نمایشنامه را نوشته بود که من پیشنهاد اجرایش را داد. نمایش‌نامه را خواندم و از ایده آن خوشم آمد. در بعضی از موارد با نویسنده صحبت کردم و اصلاحاتی انجام شد. بحث دروغ‌گویی و جایگاهش در زندگی ما و مردم، همیشه برای من اهمیت داشته و از این موضوع و این نمایش خیلی استقبال کردم تا بالاخره با یک تیم حرفه‌ای به تولید رسید.»

در تئاتر انتقال درست مفهوم اهمیت زیادی دارد
پورتراب زاده درباره ویژگی‌های شاخص نمایش «اپیدمی» که منجر به دریافت جایزه از جشنواره سی و نهم شده است،اظهار کرد: «یک کارگردان حرفه‌ای زمانی که به یک ایده یا طرحی می‌رسد به نظر من همه ویژگی و عناصری که برای یک تئاتر خوب نیاز هست را در نظر می‌گیرد. من خودم در این حوزه آدم کمال‌گرایی هستم و سعی می‌کنم که همه‌ عناصر را در کنار هم و در یک جایگاه و باکیفیت خوب ارائه دهم. البته تئاتر صرفاً فقط جایزه گرفتن نیست یا منتخب شدن مطرح نیست بلکه مهم این است که مفهوم را درست به مخاطب منتقل کند. ما تمام تلاشمان را کردیم تا در تمامی بخش‌ها کار خوبی ارائه دهیم که خب در قسمت طراحی نور نظر داوران جشنواره جلب شد.»

باید چراغ تئاتر را روشن نگه‌داریم
رضا پورتراب زاده درباره دغدغه‌های این روزهای هنرمندان تئاتر در شرایط کرونا یادآور شد: «شاید به نظر برسد که موضوع و دغدغه هنرمندان در شرایط کرونا بحث معاشی باشد که به دلیل بیکاری کاهش پیداکرده اما مسئله‌ای که نباید از آن غفلت کنیم روشن نگه‌داشتن چراغ تئاتر است. این روزها باید همه تلاشمان را بکنیم که تئاتر از ذهن مردم خارج نشود و دوباره ترس مخاطب‌ها بریزد و امیدوارم هرچه سریع‌تر مخاطبین به سالن‌های تئاتر بازگردند.»

دور راهی دروغ شیرین و حقیقت تلخ در «اپیدمی»
وی با اشاره به جمله معروف تئاتر اپیدمی مبنی بر «دروغ شیرین و حقیقت تلخ»، خاطرنشان کرد: «شاید در زندگی و روزمرگی ما دروغ شیرین‌تر از حقیقت باشد و حقیقت تلخ باشد اما من می‌گویم حقیقت تلخ می‌تواند درنهایت شیرینی به همراه داشته باشد اما دروغ‌ها اول شیرین هستند و همین‌طور که ادامه پیدا می‌کند تلخی ایجاد می‌کند که ده ها برابر از تلخی حقیقت بیشتر است. به نظر من یک تلخی اولیه و شیرینی ثانویه بهتر از این است که به هر قیمتی از یک لذت کوتاه، لذت ببریم.»
کارگردان تئاتر «اپیدمی» افزود: «درنهایت آنچه تئاتر ما در نظر داشته تا مطرح کند این بود که برای یک‌لحظه مخاطب به خودش بیاید و به این فکر کند که دروغ‌هایی که می‌گوید تا چه اندازه می‌تواند در زندگی اجتماعی تأثیر منفی داشته باشد. البته مسئله ما یک موضوع جهانی است و منظور این تئاتر فقط مربوط به مردم جامعه خودمان نیست.»

اجرای آنلاین تئاتر مدیریت بحران هنر تئاتر در شرایط کروناست
کارگردان نمایش «اپیدمی» با اشاره به مصائب و مشکلات پیش‌آمده برای خانواده تئاتر در ایام کرونا و بیکاری‌های متعدد هنرمندان تئاتر از ایده اجرای آنلاین تئاترها استقبال کرده و اظهار کرد: «اجرای آنلاین تئاترها در این شرایط کرونا و تعطیلی‌های پیش‌آمده تا حدی به هنر تئاتر کمک کرد. اگرچه تئاتر به‌صورت زنده درست‌تر و بهتر است و می‌توانم بگویم هنر تئاتر به اجرای زنده و نفس به نفس با مخاطبش است اما وقتی شرایطی این‌چنینی پیش‌آمده به‌نوعی می‌توان گفت اجرای آنلاین نمایش‌ها در مسیر مدیریت این بحران ناخوانده انجام‌شده است. درواقع یکی از راهکارهایی که بعد از یک سال تعطیلی تئاتر مسیری برای بازگشت تئاتر به خانه‌های مردم یا به سبد خانوار مردم برای انتخاب کردن اضافه شد، همین اجرای آنلاین بود که به نظر من این‌یک اتفاق خوب بوده و درنهایت تأثیرات مثبتش بیشتر است.»
پورتراب زاده درباره علاقه‌مندی‌اش به حضور چهره‌های جوان و تازه‌کار درصحنه تئاتر گفت: «تقریباً ۷۰ درصد این گروه ۴۵ نفره تئاتری که اجرا شد استعدادهای جدید بودند. خیلی‌ها شاگردهای خودم بودند و در آموزشگاه این فرصت را در اختیارشان گذاشتیم که خودشان را نشان دهند. یکی از اهداف ما این است که از نسل جوان حمایت کنیم و به آن‌ها فرصت دیده شدن داده شود. یکی دیگر از اهداف مهم ما آشتی نسل‌های مختلف باهم بود تا کنار هم تجربه یک کار حرفه‌ای را داشته باشند.»