شیدا رنجبر: توازنی میان ترجمه و تالیف کتاب وجود ندارد

پانا در سلسله گزارش هایی به بررسی وضعیت ادبیات کودک و نوجوان ایران در گفتگو با نویسندگان و پژوهشگران این حوزه پرداخته است. در گفتگویی که با «عباس جهانگیریان» ، نویسنده و پژوهشگر ادبیات کودک و نوجوان انجام شد، وی معتقد است در شرایط کرونا ناشران به راحتی قبول نمی کنند که کتاب ها چاپ شود زیرا فقط انبارهای شان پر می شود و «محمدرضا یوسفی» ، نویسنده کودک و نوجوان معتقد است ترجمه بخش عمده ای از ادبیات کودک ما را بلعیده است. در ادامه گفتگوی پانا با شیدا رنجبر، عضو شورای کتاب کودک و عباس قدیرمحسنی، نویسنده کتاب حوزه کودک و نوجوان می خوانید.

رنجبر: توازن بین تالیف و ترجمه وجود ندارد
شیدا رنجبر، عضو شورای کتاب کودک در گفت وگو با پانا راجع به وضعیت ادبیات کودک و نوجوان، گفت : «ادبیات کودک ما در برخی زمینه ها خوب است و در برخی زمینه ها ضعیف است و باید جایگاه خود را پیدا کند. ما در حال حاضر یک توازن ناخوب بین تالیف و ترجمه داریم.»
وی درباره یکی از مهمترین مشکلات ادبیات حوزه کودک، افزود : «ترجمه خیلی زیاد شده و حتی گاهی برخی از ترجمه ها چندان خوب نیست، اما ظاهرا راحت ترین کار است زیرا ناشر کپی رایت پرداخت نمی کند. همچنین کتاب هم براحتی می توانند دانلود کنند و به شکل های مختلف داشته باشند و فکر می کنند چون کتاب آن طرف چاپ شده خوب است و البته گاهی خوب هم هستند اما متاسفانه توازنی میان ترجمه و تالیف وجود ندارد.»
وی خطرنشان کرد: «در زمینه های موضوعی ما ضعیف هستیم و شعر تا حدودی ضعیف است. وضعیت داستان تالیفی در مجموع بد نیست و هنوز مانده تا ما به یک وضعیت بهتر برسیم. اگرچه ما خیلی از نویسنده های عزیزمان را وقتی به بیرون از مرزها معرفی کردیم جای خوبی داشتند افرادی مثل مرادی کرمانی و حسن زاده وقتی جزو ۵ نفر اول برای دریافت جایزه هانس کریستین آندرسن بودند و این برای ما سرافرازی زیادی دارد.»

قدیرمحسنی: وضعیت ادبیات کودک خوب نیست
عباس قدیرمحسنی نیز در گفت و گو با پانا اظهار کرد : «وضعیت ادبیات کودک خوب نیست چون ناشرها به سختی کتاب چاپ می کنند و کتاب ها به سختی به دست بچه ها می رسد و در خواندن و نوشتن مشکل دارند و بنظرم چند برابر کتاب های تالیفی، ترجمه داریم. ترجمه ها اصلا خوب نیستند و از یک کتاب چندین ترجمه انجام می شود چون قانون کپی رایت نداریم. از نظر من چندان حال کتاب کودک خوب نیست، نه برای کودک که مخاطب است و نه برای فعالان حوزه کتاب کودک دلچسب نیست.»
وی همچنین درباره استقبال این نسل از کانون های فکری و پرورشی اظهار کرد: «من نزدیک ۲۵ سال در کانون پرورشی فکری کودک و نوجوان بودم و آنجا مربی بودم، هنری بودم تا الان که معاون و کارشناس تولید کانون فکری کودک و نوجوانان هستم و تجربه همه این سالها به من کمک می کند تا برای شیوه رویارویی و ارتباط با کودک که مخاطبم هست، چه کنم و چگونه بنویسم. در زمان گذشته که تعداد رسانه ها کمتر بود استقبال از کانون پرورشی فکری کودکان و نوجوان بسیار خوب بود اما به دلیل تنوع زیادی که امروز رسانه ها دارند، بچه ها کمتر به سراغ کتابخانه های کانون می روند. اکنون در کانون دوستان من تلاش خودشان را می کنند و امیدوارم نسل امروز را هم مانند گذشته بتوانند برای خودشان داشته باشند.»

اعظم پویان