جلوه‌های ایثار معلمی در فلاورجان

به گزارش روابط عمومی آموزش و پرورش فلاورجان، این روزها در کنار ایثار و فداکاری مدافعان سلامت، فداکاری و مهربانی معلمان نیز خبرساز شده است. معلمی که برای تدریس، خانه به خانه دانش‌آموزانش می‌رود، یا معلم دیگری که برای دانش آموزانش، موبایل، تبلت و تلویزیون می‌خرد یا معلم دیگری که برای رسیدن به وضعیت تحصیلی دانش‌آموزان خود کیلومترها طی طریق می‌کند و همه این‌ها نشان می‌دهد مهربانی مرز نمی‌شناسد، حتی در بحران کرونا.

معلمی فقط سر کلاس بودن و تدریس و آموزش کتاب‌ها و محتوای درسی نیست، معلم در هر مکان و زمان برای پیشرفت دانش آموزان خود فداکاری و خدمت می کند

ماجرای فداکاری طاهره توکلی، آموزگار پایه اول دبستان صفورا گارماسه در فلاورجان، یکی از همین جلوه‌های عشق و ایثار است که ۲۷ سالی می‌شود در مقطع ابتدایی پای تخته و کلاس درس، معلمی کرده است.

در روزهای ابتدایی که ویروس کرونا شیوع پیدا کرد و مدرسه ها تعطیل شد، خیلی نگران یکی از دانش آموزانش بود که مبادا از درس عقب بماند، چرا که به خوبی می‌دانست اگر از درس عقب بیفتد، کسی کمک حال او نخواهد بود تا عقب‌ماندگی‌هایش را جبران کند.

طاهره توکلی معلم پایه اول دبستان دخترانه صفورا گارماسه، با ۲۷ سال سابقه تدریس،گفت: از سال ۷۲ در دانشگاه تربیت معلم کاشان پذیرفته شدم. مدت ۳ سال در پیش دبستانی مشغول به کار بودم و از همان ابتدا خیلی ذوق و شوق داشتم در پایه اول تدریس کنم، چون بچه های کلاس اولی را خیلی دوست داشتم و به لطف خدا این امر میسر شد و با عشق و علاقه به تدریس در کلاس اول مشغول شدم.

وی افزود: امسال با وجود شیوع بیماری کرونا و تعطیلی مدارس و آموزش در فضای مجازی و مشکلات اقتصادی خانواده ها خیلی از دانش آموزان دچار آسیب شدند و نیاز به توجه بیشتر داشتند.

معلم پایه اول دبستان صفورا اظهار کرد: به شرایط زندگی و مشکلات همه دانش آموزانم واقف هستم. از این رو دانش آموزی داشتم که در این اوضاع به دلیل اینکه وضعیت اقتصادی خوبی نداشت و از طرفی از لحاظ خانوادگی دچار مشکلاتی بود، دانش آموز با مادر بزرگ خود زندگی می‌کرد و امکان دسترسی به فضای مجازی نداشت. نگران تحصیل این دانش آموز بودم که مبادا از درس عقب بماند و کسی هم کمک حالش نیست. از این رو با هماهنگی مدیر مدرسه و بخاطر اینکه دانش آموز از تحصیل بازنماند تصمیم گرفتم به صورت حضوری به دانش آموزم درس بدهم و هر روز از ساعت ۲:۳۰ تا ۴ بعداز ظهر در منزل خودم دانش آموز را آموزش دادم.

وی ادامه داد: به عنوان وظیفه انسانی و وظیفه ای که برعهده داشتم باید از وضعیت تحصیلی دانش آموزانم باخبر باشم تا در این شرایط کرونایی از تحصیل بازنمانند، به لطف خدا دانش آموزم پیشرفت قابل توجهی داشته است و این کار را فقط بخاطر رضای خدا و شادی روح پدر و مادرم و بدون هیچ چشم داشتی انجام دادم.

طاهره توکلی، معلم فداکار دبستان صفورا گارماسه در پایان خاطرنشان کرد: بچه ها یک موهبت الهی در دست ما هستند و وظیفه معلمی ایجاب می‌کند که به تک تک این بچه ها توجه کنیم و اگر معلم با عشق کار کند، از تدریس خودش لذت می‌برد. به طور کل هرکاری اگر با عشق و علاقه انجام شود تاثیرگذار است.