نقد دوسویه افزایش حجم سفرها

البته در هفته‌های گذشته، بیشتر مردم خطر ابتلا به کووید-۱۹ را جدی گرفتند و نکات بهداشتی لازم برای پیشگیری از ابتلا به این بیماری را رعایت کردند. حتی خود دولت نیز در این خصوص بارها از مردم قدردانی کرده است. هر چند بودند افرادی که به دلیل مشکلات معیشتی این روزها حتما باید سر کارهایشان می‌رفتند و حتی در ایام نوروز نیز نتوانستند قرنطینه خانگی را رعایت کنند.

اما بحث افرادی که به سفر می‌روند، با افرادی که بر اثر سختی‌های زندگی از خانه خارج می‌شوند، کاملا جداست. مسافران این ایام کسانی هستند که هنوز مساله جدی بودن خطر ابتلا به این بیماری را جدی نگرفته‌اند و در این میان، حتی هنوز برخی افراد در سطح جامعه نکات ساده‌ای مثل استفاده از ماسک و دستکش را رعایت نمی‌کنند. این افراد دچار اعتماد به نفس کاذب هستند و با توجه به صحبت‌هایی که در روزهای اول شیوع کرونا درباره احتمال بیشتر ابتلای افراد مسن و اشخاص دارای ضعف سیستم ایمنی به این بیماری مطرح شد، آنها خیال می‌کنند احتمال ابتلایشان به بیماری کمتر است و به همین دلیل هنوز هم کرونا را جدی نمی‌گیرند. در این میان، حتی بودند افرادی که در روز اول اردیبهشت به محض باز شدن مسیرهای بین استانی در ساعت ۱۲ بامداد، پنج تا ده دقیقه بعد به دل جاده زدند.

اما با وجود همه نقدهایی که به رفتار بخشی از مردم در این زمینه وارد است، ریشه دیگر مشکل افزایش حجم سفرهای بین استانی در روزهای اخیر را باید در تصمیمات مسوولان دولتی جست‌وجو کرد، زیرا از سال‌ها پیش سابقه بیشتر شدن تعداد سفرها در هفته منتهی به ماه رمضان وجود داشت و سیاستگذاران ما نیز با وجود آگاهی از این مساله، دستور بازگشایی مسیرهای بین استانی را صادر کرده‌اند. به‌عبارتی دیگر، وقتی به‌صورت طبیعی عطش افزایش حجم سفرها در این هفته خاص در سطح جامعه وجود دارد، چرا مسوولان بعد از سه هفته جاده‌ها را باز می‌کنند؟ این اتفاق بدون شک نشان‌دهنده بی‌برنامگی و اتخاذ تصمیمات غیرکارشناسی در ستاد ملی مقابله با کروناست و این مساله قطعا می‌تواند به افزایش احتمال ابتلا به کرونا بینجامد. البته نمی‌توان باور کرد لزوما مسوولان بالادستی این ستاد از تبعات تصمیماتشان آگاه نباشند و از روی ناآگاهی این تصمیمات را بگیرند.

* جامعه‌شناس فرهنگی

منبع: جام‌جم