در کنار دولت از رنج بیکاری مردم بکاهیم

شاید بیراه هم نباشد اگر گفته شود راه جلوگیری از اوج گرفتن این بیماری همان قرنطینه کامل است. اما اگر چنین سیاستی اتخاذ شود و در حقیقت همه کسب و کارها هم تعطیل شود به گفته رئیس جمهوری قریب به ۳۰ میلیون نفر ممکن است کسب و کارشان دچار وقفه و مشکل شود. در دیگر کشورها ممکن است دولت‌ها این توان اقتصادی را داشته باشند که برای ۳۰ میلیون یا بیشتر و کمتر تدبیر و ضررهای آنها را جبران کنند.

اما نباید از این واقعیت فرار کرد که به دلایل تحریم‌ها دولت چنین توانی ندارد که بخواهد همه آسیب‌ها را جبران کند. به‌گفته برخی نمایندگان مجلس قبل از کرونا هم ما با مشکل کسری بودجه برای سال ۹۹ روبه‌رو بودیم حالا مشکلات این ویروس قاعدتاً کار را دشوارتر هم کرده است. بنابراین به‌نظر می‌رسد دولت ایران بر اساس توانمندی‌های خود سعی کرده با این ویروس مقابله کند که آمارها در قیاس با دیگر کشورها حکایتگر آن است عملکرد می‌تواند قابل دفاع باشد هر چند می‌توان انتقادهایی را هم مطرح کرد.

بنابراین واقعیت این است که دولت مقدورات و امکاناتی دارد که چه بسا کفاف رسیدگی تام به همه نیازمندان و آسیب‌دیدگان را نداشته باشد بخصوص که اولویت آن بحث‌های درمانی و بهداشتی و محافظت از جان شهروندان هم باید باشد.

بنابراین راهکاری که می‌توان به آن اتکا کرد همان همت والایی است که همواره نزد ایرانیان و البته برخی چهره‌های خیر و سرشناس به صورت خاص‌تر وجود داشته و دارد. کمک‌های مردمی به نیازمندان تازگی ندارد و قطعاً پایانی هم نخواهد داشت و حالا زمانی است که به هر نحو ممکن برای دفاع از هموطنان باید پای به میدان بگذاریم.

این توصیه را در حالی مطرح می‪‎کنم که به شخصه تجربه خوشایندی از این‌گونه اقدامات انسان‪‎دوستانه پس از زلزله کرمانشاه ندارم.

اما همچنان معتقدم که سایرین قادرند در کنار دولت، از رنج ناشی از بیکاری مردم بکاهند. دعا می‎کنم که دیگران در این راه پا پیش بگذارند و بدون مشکل از سوی برخی نهادها، به مردم نیازمند کمک کنند. کمااینکه در فضای مجازی نیز شاهد تلاش‪‎هایی برای جمع آوری کمک به نیازمندان هستیم.

*استاد دانشگاه

منبع: ایران