فرزندانمان را متناسب با سن و درکشان نسبت به بیماری کرونا آگاه کنیم

محمد محمدپور در گفتگو با پانا اظهار کرد: امروزه شیوع بیماری کرونا و همراهی هموطنان برای ماندن در منزل باعث شده که اعضای خانواده زمان زیادی را به گذران وقت در کنار هم اختصاص دهند که این امر اگر به صورت صحیح مورد بهره برداری قرار گیرد، موجب توجه بیشتر اعضای خانواده به نیازهای یکدیگر و داشتن رابطه ای عمیق و صمیمی می‌شود.

او با اشاره به اهمیت شناسایی احساسات و تاثیر بیان آن در ارتقای بهداشت فردی گفت: یکی از ویژگی‌های فرد به‌هنجار به لحاظ بهداشت روان آن است که احساسات خود را بشناسد و بتواند در مورد آنها صحبت کند، اما امروزه با توجه به بازنشر برخی اخبار، ما با بروز ترس در خصوص شیوع بیماری کرونا مواجه شده ایم.

این روانشناس با تاکید بر اینکه فرزندانمان برای خروج از هر چالشی به مهر، محبت و احترام ما نیاز دارند، تصریح کرد: به هیچ وجه فرزندمان را به خاطر بروز احساساتشان مورد تمسخر قرار ندهیم و از عباراتی همچون "تو دیگه بزرگ شدی، ببین من از چیزی نمی ترسم" استفاده نکنیم.

محمدپور ارتباط موثر با کودکان و نوجوانان را منوط به شناخت دقیق زوایای شخصیتی، اطلاعات و آگاهی های آنان دانست و گفت: اجازه دهیم فرزندان به بروز احساسات خود بپردازند و شنونده فعال باشیم و به‌جای انکار احساسات فرزندان؛ به آنها این اطمینان را بدهیم که در کنارشان حضور داریم.

او ادامه داد: با توجه به اطلاع رسانی مکرر توسط رسانه های مختلف از میزان و تعداد بیماران، مرگ و میر مبتلایان و بهبود یافتگان بیماری کرونا، واقعیت را از فرزندان پنهان نکنیم و پاسخ فرزندان را متناسب با سطح درک کودک و نوجوان و... به ویژه منطبق با باورها و اعتقادات دینی و مذهبی او پاسخگو باشیم.

این روانشناس، ایجاد رابطه‌ای کیفی بین اعضای خانواده را در این موقعیت، مهم ارزیابی کرده و ادامه داد: انجام فعالیت های مشارکتی همچون بازی‌های گروهی، تماشای فیلم مورد علاقه و یا آماده کردن غذا و پرداختن به این گونه فعالیت ها باعث ایجاد روابط صمیمانه بین اعضای خانواده و افزایش کسب مهارت های فردی و بین فردی جدید در میان افراد خانواده می شود.

محمدپور ادامه داد: والدین توانمند به این نکته دقت نظر دارند که عدم برقراری ارتباط موثر در این ایام باعث ایجاد محیطی ناخوشایند برای اعضای خانواده می‌شود که در آینده‌ای نه چندان دور باعث تضعیف عملکرد و رفتار آن‌ها در خانه و یا در اجتماع نیز خواهد شد، بنابراین می بایست با مهربانی و عشق؛ پذیرنده اعضای خانواده باشیم؛ به ویژه با نوجوانان منطبق با ویژگیهای رشدی و عاطفی آنها برخورد کنیم.

او با بیان اینکه خانواده هایی که تلاش دارند تا زندگی شاد و پرنشاطی داشته باشند می‌کوشند اوقات خوشی را در کنار یکدیگر سپری کنند، تصریح کرد: در این ایام می‌توان با بهره گیری از قصه، بازی و نمایش به فرزندمان برای رشد، ارتقا و بروز احساساتش کمک کنیم. بدین ترتیب که از او بخواهیم خود را به جای یکی از شخصیت های قصه و نمایشی قرار داده و انتهای داستان را با میل و سلیقه خود تغییر دهد.

این روانشناس فرصت پیش آمده را وقت مغتنمی برای اصلاح و بازنگری برخی رفتارهای اعضای خانوده به ویژه فرزندان دانست و افزود: می‌توان در خصوص افزایش مشارکت و نظم‌آموزی برای فرزندان به صورت غیر مستقیم از آنها خواست تا اتاق شخصی و کتابخانه خود را مرتب کنند.

این متخصصی روانشناسی تربیتی، بهره‌گیری از سرگرمی‌ها و بازی‌های جمعی و مشارکتی همچون دوز، نقطه بازی، اسم و فامیل، جمله سازی و مشاعره را در افزایش سطح نشاط و جلوگیری از افسردگی بین اعضای خانواده مهم ارزیابی کرد و گفت: انجام حرکات ورزشی برای تخلیه هیجانی متناسب با محیط منزل، استفاده از بازی‌های فکری همچون معما، پازل، روبیک، شطرنج، منچ و جدول سودوکو باعث ارتقای سطح بهداشت روانی در بین افراد خانواده می شود.

محمدپور در خاتمه عنوان کرد: با توجه به موارد ارائه شده می‌توان بیماری کرونا و یا هر تهدید دیگر اجتماعی و فردی را با در کنار هم بودن به فرصتی مناسب برای توانمندتر شدن و گسترش مهارت‌های زندگی، فردی و اجتماعی منطبق با شرایط موجود تبدیل کرد.