سوالاتی درباره اهدا جوایز جشنواره فیلم فجر
سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر در حالی به ایستگاه پایانی رسیده که سوالات بسیاری از خود به جا گذاشته است.
جشنواره فیلم فجر یکی از مهمترین رویدادهای فرهنگی پس از انقلاب است که همانطور که از نامش برمیآید باید جایی برای شکوفایی هنر و هنرمندان باشد و در فضایی به دور از وابستگی و تالمات شخصی قضاوت کند. قضاوت عادلانه یکی از فاکتورهای اعتبار چنین فستیوالهایی است که باعث افزایش علاقه هنرمندان به حضور در آن میشود و در ادامه رونق فرهنگ و هنر را به همراه خواهد داشت.
با این توضیحات انتخاب هیات داوری چنین جشنوارهای اهمیتی بیشتر پیدا میکند. قاضیانی که باید علاوه بر تسلط به فن هنر سینما، توان تصمیمگیری عادلانه فارغ از هر گونه وابستگی و دلبستگی داشته باشند.
طبیعتا هنر سلیقهای است. اما انتظار میرود که کسی درباره سلیقه هیات داوران مستند توضیح بدهد. چگونه میشود در بخش مستند جشنواره فیلم فجر، جایزه را به فیلمی داد که روابط فیلمساز و یکی از داوران مشهود است؟ همکاری کسی که فیلمش برگزیده بخش مستند شده است، با یکی از اعضای هیات داوران بخش مستند جشنواره روشن است.
همکاریهای این دو تا آنجاست که فیلمساز برگزیده در ستایش آن داور فیلمی ساخته و حتی میگویند وی کارمند دفترشان است.
سوال اینجا است که آیا جشنواره فیلم فجر اشرافی بر روابط داوران و فیلمسازان ندارد؟ چگونه میشود جایزه مهمترین رویداد سینمایی کشور را قربانی روابط کرد؟
ضمن اینکه اگر به لیست نامزدهای این بخش نگاه کنیم، هیچ کدام مستقل نیستند. گویا وابستگیها جایزهآور است. امسال برخی نهادها که اسپانسر جشنواره بودهاند و یکی از زیرمجموعههای سازمان سینمایی نیز حامی فیلمهای نامزد شده این بخش هستند.
چه بهتر بود که با توجه به فیلمهای منتخب از داورانی استفاده میشد که شائبههایی به جا نمیگذاشتند تا با چنین معماهایی رو به رو شویم.
ارسال دیدگاه