بازسازی سکانسی از «کاغذ بی خط» ناصر تقوایی در «سینما شهر قصه»

به گزارش ستاد خبری «تا جشنواره ۳۸»، در ابتدا کیوان علیمحمدی به همکاری مشترک کارگردانی و نگارش با علی اکبر حیدری اشاره کرد و در ادامه سیاوش مفیدی گفت: از زمانی که طرح اولیه را کیوان نوشت در جریان کار بودم و روند نگارش را می دیدم، خیلی خوب بود که توانستم با قصه از همان ابتدا همراه شوم.

پورخلیلی نیز بیان کرد: «سینما شهر قصه» فیلم خیلی سخت، اما در عین حال دوست داشتنی است و در زمینه تدوین، اگرچه همکاری زیادی پیش از این با کیوان علیمحمدی داشتیم، اما در این پروژه تجربه ای متفاوت برای من بود. چرا که احساس می کنم نسبت به همه فیلم های قبلی چالش های بیشتری داشتم. از همان ابتدا نام «سینما شهر قصه» مد نظرمان بود و این به همان سینمای معروفی برمی‌گردد که من و سیاوش مفیدی زمانی که در دوران نوجوانی هم محل بودیم با آن خاطرات بسیاری داشتیم. در واقع این فیلمنامه و این عنوان بهانه ای شد تا تاریخ معاصر را در دل این قصه روایت کنیم.

مفیدی درباره سبقه رفاقت با کارگردان و حضورش در این پروژه نیز گفت: رفاقت تاثیری در این همکاری نداشت و من هم هیچوقت از دوستانم چنین توقعی ندارم. من در این کار نقش یک آپاراتچی سینما را بازی می کنم که به نوعی آغازگر قصه است. کسی که اگرچه در سینما کار می کند، اما عشق سینما نیست و وابستگی به آن ندارد. این کاراکتر شیرینی هایی را به فضا تزریق می کند که شاید یکی از دلایل حضور من هم همین باشد البته تمرین های بسیاری داشتیم تا این نقش دربیاید و فراز و فرودهایش قبل از تولید در دورخوانی و در تست گریم نمود داشت.

کیوان علیمحمدی نیز بیان کرد: نقش سیاوش با کارهای قبلی اش خیلی متفاوت است اگرچه طنازی هایی در این اثر دارد اما او را در قالبی متفاوت خواهید دید. ضمن اینکه نسل ما فیلم های ویدیویی می دید و خاطرات فیلم پیدا کردن و سخت فیلم دیدن را دارد. شاید علاقه مان به سینما هم از همین سخت فیلم دیدن باشد. سیاوش پیشنهادهای زیادی حین کار داشت و این شناخت و روابط اینجا به کارمان آمد.

سیاوش پورخلیلی همچنین بیان کرد: من تدوین و مسیری که طی کردم را در همکاری با کیوان و امید بنکدار یاد گرفتم و خوشحالم که از اوایل کارم با این دو کارگردان آشنا شدم. شروع کار با کیوان سخت است چون حساسیت های خود را دارد و دقیقا می داند که چه می خواهد و فریم برایش از ثانیه مهم‌تر است ولی کنار این دشواری ها در طول کار وسواس‌شان باعث می شود که از نتیجه راضی باشیم.

در ادامه علیمحمدی به حضور جمشید مشایخی و هدیه تهرانی اشاره کرد و توضیح داد: سکانسی داشتیم منوط به حضور آقای مشایخی و هدیه تهرانی و اگر یکی از این دو نبودند کار شکل نمی گرفت. این سکانس را تنها استاد مشایخی و هدیه تهرانی می توانستند بازی کنند. روزی که قرار بود کار را ضبط کنیم تجربه عجیبی رقم خورد. آقای مشایخی با پرستارش آمده بود و پرستار به من گفت ایشان روزی ۲۷ قرص می خورد، اما از ۳ روز پیش به عشق این سکانس حالش خوب است. آن روز همه عوامل انرژی خوبی از حضور ایشان گرفتتد و تجربه جذابی برای همه شکل گرفت. این کار بازسازی سکانسی از «کاغذ بی خط» ناصر تقوایی است.

وی درباره سایر بازیگران نیز گفت: با حامد کمیلی در «گیلدا» کار کرده بودیم و می‌توانم بگویم این نقش از نظر شخصیتی بسیار بسیار با خودش فاصله دارد. با آناهیتا درگاهی اولین همکاری مان بود دوست داشتیم کاراکتری که از او می‌سازیم برای‌مان یادآور هنرپیشه های قبل از انقلاب مثل فروزان باشد و برای نقش هم بسیار زحمت کشید. حمیدرضا پگاه نیز یک حضور افتخاری موثر داشت. با بابک کریمی هم اولین همکاری مان بود که می توان گفت در این فیلم قطعا شخصیتی متفاوت از او خواهید دید. با فرخ نعمتی هم قبلا کار کرده بودم بازیگری که همیشه برایم آدم درجه یکی است. علی اوجی هم خیلی صمیمانه کنار ما حضور داشت و سیاوش پورخلیلی تدوینگر هم برای ما بازی کرده و درباره حضور افشین هاشمی هم ترجیح می‌دهم مخاطب او را در سینما ببیند.

ته سیگار، شیرابه و کلاه کاسکت سوالاتی بود که از حضار پرسیده شد و سیاوش مفیدی گفت: وقتی کلاه کاسکت سرمان است سیگار نکشیم که ته سیگارش را نیندازیم.