ساعت بدن توانایی ما را برای حفظ بدن در هنگام فعالیت بیشتر تقویت می‌کند

این مطالعه که در مرکز Nature Cell Biology روی موش‌ها انجام شده است، نشان می‌دهد که چگونه مکانیسم ساعت بدن توانایی ما را برای حفظ بدن در هنگام فعالیت بیشتر تقویت می‌کند.

همانطوری که می‌دانیم که ساعت بدن با افزایش سن دقت خود را از دست می‌دهد. پروفسور کارل کادلر در این خصوص می‌گوید: شاید این مطالعه روزی به کشف برخی از اسرار پیری کمک کند.

در این پژوهش نوری را به ماتریکس خارج سلولی بدن می‌اندازند - که از لحاظ ساختاری و بیو شیمیایی سلول‌ها را به شکل بافت همبند مانند استخوان، پوست، تاندون و غضروف فراهم می‌کند.

بیش از نیمی از وزن بدن ماتریس و نیمی از آن کلاژن است. دانشمندان مدتها پیش کشف کردند تا سن ۱۷ سالگی این بافت‌ها به طور کامل شکل می‌گیرد.

اکنون محققان دریافته‌اند که در بدن ما دو نوع فیبر وجود دارد - ساختارهای طناب مانند کلاژن که توسط سلول‌ها برای تشکیل بافت‌ها ایجاد می‌شوند. فیبرهای ضخیم‌تر با قطر حدود ۲۰۰ نانومتر قطر- یک میلیون میلیون برابر کوچکتر از یک سنجاقک که دائمی هستند و در طول زندگی، بعد از سن ۱۷ سالگی دربدن بدون تغییر می‌مانند.

به نظر می‌رسد فیبرهای نازک‌تر با اندازه‌ی ۵۰ نانومتر، شکننده هستند و وقتی بدن را در معرض کارهای سخت روزانه قرار می‌دهیم می‌شکنند و دوباره هنگام استراحت در شب بازسازی می‌شوند.

با استفاده از طیف سنجی جرمی میزان کلاژن و با استفاده از میکروسکوپ الکترونی، الکترون حجمی فیبرهای موش هر ۴ ساعت یکبار در مدت بیش از ۲ روز مشاهده شدند. هنگامی که ژن‌های ساعت بدن موش‌ها تحریک می‌شدند، فیبرهای نازک و ضخیم به طور تصادفی با هم آمیخته می‌شدند.

پروفسور کادلر گفت: "کلاژن در ساخت بدن استفاده می‌شود و فراوان‌ترین پروتئین بدن است، که یکپارچگی، خاصیت ارتجاعی و استحکام بافت همبندی بدن را فراهم می‌کند."

تصور می‌شد که ماتریس باید با ساییدگی از بین برود، اما اینطور نیست و اکنون می دانیم که چرا؟: چون ساعت بدن ما عناصر شکننده را قابل ترمیم و پرکردن می‌سازد تا از قسمت‌های دائمی ماتریس محافظت کند.

کادلر افزود: " اگر شما آجرهای موجود در دیوارهای یک اتاق را به عنوان قسمت دائمی تصور کنید، می‌توانید رنگ روی دیوارها را بخشی از ترمیم و بازسازی بدانید که هر چند وقت یکبار مجدداً تجدید رنگ می‌شوند. درست همانطور که لازم است به ماشین به اندازه کافی روغن بریزید و رادیاتور آن را پر از آب نگه دارید، این فیبرهای نازک به حفظ ماتریس بدن کمک می‌کنند."

کادلر در ادامه گفت: "دانستن این امر می‌تواند باعث درک عمیق‌تر زیست‌شناسی شود. برای مثال ، ممکن است کمک کند اطلاعات بیشتری در مورد بهبودی زخم ها یا چگونگی پیری بدست آوریم."

مترجمان: مسعود رستمی، فاطمه رضایی

منبع: science daily