اخطارهای ویژه رئیس سابق چه هدفی را دنبال می‌‌کند؛ در انتظار برجام ورزشی برای پیشگیری از تعلیق
تهران(پانا) - رسول خادم بخشی از حرف‌هایش را طی دو بیانیه به گوش مسئولان رساند تا شاید تلاشی ویژه برای برجامی ورزشی صورت گیرد و ورزش ایران حکم تعلیق را پیش روی خود نبیند.
این روزها ورزش اول ایران پر از اتفاقات ریزودرشت شده است. ماجرا از جمله معروف «باید ببازی علیرضا» آغاز شد؛ جمله‌ای که توجیه‌اش پرهیز از رویارویی با حریف اسرائیلی بود. درست وقتی علیرضا کریمی حریف روس خود را با ضربات سهمگین او را فتیله‌پیچ می‌کرد، به یک‌باره با فریاد باید ببازی جمشیدی مواجه شد و این جوان کشتی برده را باخت تا در مرحله بعد رقیب کشتی‌گیر اسرائیلی نشود.
باخت عمدی علیرضا کریمی آغاز مشکلات و حواشی بزرگی بود که همچنان دست از سر کشتی ایران برنداشته است و این رشته ورزشی ایران روزبه‌روز بیشتر در این حواشی غرق می‌شود
پلان اول؛ رایزنی برای کاهش تبعات «باید ببازی علیرضا»
علیرضا کریمی برای رویارو نشدن با حریف اسرائیلی مسابقه را باخت اما ماجرا به همین آسانی تمام نشد. فیلم منتشرشده از صدای مربی تیم ملی ایران را که فریاد می‌زد شاگردش باید بازی را به عمد واگذار کند، حکایت می‌کرد و همین باعث شد تا کمیته بین‌المللی المپیک به موضوع ورود کرد و حتی سخن از محرومیت مادام‌العمر کشتی‌گیر تیم ملی ایران و تعلیق فدراسیون کشتی به میان آمد. اما چند ماه رایزنی‌های خادم و همراهانش درباره این موضوع از سنگینی حکم کاست و علیرضا کریمی صرفا شش ماه و جمشیدی مربی او دو سال محروم شدند.
پلان دوم؛ استعفای آقای رئیس
رایزنی‌ها و مذاکرات تمام شد و نتیجه هم اگرچه با محرومیت همراه شد، اهالی کشتی را خوشحال کرد که خطر تعلیق از بیخ گوش ایران گذشت، از نظر برخی ماجرا ختم به خیر شد اما از نظر رسول خادم، رئیس فدراسیون کشتی، محروم شدن کریمی و جمشیدی پایان راه نبود؛ بلکه آغاز راه پرمخاطره‌ای بود که هر لحظه و در هر تورنمنت بین‌المللی می‌توانست زمینه تعلیق سنگین را همراه داشته باشد.
برخی از منتقدان خادم پس از صدور حکم معتقد بودند آقای رئیس خطر تعلیق را بیش از اندازه بزرگ کرده است. با وجود این، وی در روزهای ابتدایی هفته گذشته، ابتدا از عضویت در اتحادیه جهانی کشتی انصراف داد و در روز چهارشنبه هم با صدور بیانیه‌ای از انتقادهایی که به او و فدراسیونش شده بود صحبت کرد. او با بیان اینکه دیگر نمی‌تواند پیش هر کس و ناکسی التماس کند و دروغ بگوید از دیگران خواست مردانه در مقابل همه‌چیز بایستند.
پلان سوم؛ جامعه کشتی پشت سر رسول خادم
بلافاصله پس از استعفای رسول خادم از ریاست فدراسیون کشتی، موج استعفا ورزش اول ایران را فراگرفت. هر چند وزارت ورزش رسماً با استعفای خادم مخالفت کرد، موج ایجادشده به راه خود ادامه داد. اعضای کمیته‌های فنی کشتی آزاد و کشتی فرنگی از سمت خود استعفا دادند و سخن از استعفای رئیس هیات‌های استانی در حمایت از خادم به میان آمد. تاریخ ورزش ایران چنین حمایت گسترده‌ای از استعفای رئیس فدراسیون را به یاد ندارد. در این میان، تیم ملی بدون حضور رسول خادم، سرمربی‌اش، راهی مسابقات آسیایی شد تا بحرانی بی‌سابقه یکی از فدراسیون‌ها را فراگرفته باشد.
پلان چهارم؛ بیایید با هم ببازیم
استعفای رسول خادم کم‌کم رنگ و بوی سیاسی به خود گرفت و برخی از چهره‌های سیاسی و حتی صاحب‌منصبان نظامی پس از استعفای وی از ریاست فدراسیون کشتی به او تاختند. این حملات منجر به بیانیه شماره دو رسول خادم شد؛ بیانیه‌ای که بی‌پرده‌تر از بیانیه اول اخطارهایی اساسی به کسانی داد که از استعفایش انتقاد کرده بودند.
بیانیه طولانی خادم دو جمله طلایی خطاب به این مقامات داشت؛ او از منتقدان خواست «پیشاپیش ورزشکاران ملی‌پوش حرکت کنید، نه اینکه قهرمانان ملی را سپر بلای خود قرار دهید» و در جایی دیگر گفت « اگر قرار به باختن است، با هم ببازیم»
برای آنها که بیانیه را نخوانده‌اند با ذکر دو جمله نمی‌توان تمام موارد را ذکر کرد؛ اما چیزی که می‌توان گفت اخطارهای رسول خادم فردی که حداقل از نظر سیاسی در تاریخ نشان داده اصولگراست می‌تواند زنگ خطری جدی برای ورزش ایران باشد که به فکر راه‌حلی برای برخورد ورزشکاران ایران و اسرائیل پیدا کند. دیگر زمان علیرضا بباز و یا بیمار شدن‌های مصلحتی گذشته است و شاید ورزش ایران برای فرار از تعلیقی که با روش فعلی دیر یا زود گریبانش را خواهد گرفت نیاز به برجام ورزشی داشته باشد تا کلید دولت تدبیر و امید همان‌طور که قفل تحریم‌های هسته‌ای را باز کرد، بتواند این معمای پیچیده را حل کند تا بیش از این قهرمانان ملی صدمه نبینند.
پلان آخر
این بخشی از ماجراهای رسول خادم و فدراسیونش است، فدراسیونی که ورزش اول کشور است و در مسابقات المپیک و جهانی افتخارآفرینی برای ایران و ایرانی کم افتخارآفرینی نکرده و از قبال همین افتخارات بارها مایه فخر ایرانیان شده است. اما همین رشته ورزش پرافتخار و کهن این روزها نفسش به شماره افتاده است و مرد اول کشتی ایران هم پس از بیان هشدارهایش صندلی ریاست را رها کرد تا شاید به باور خود در پیشگاه تاریخ سربلند باشد که آنچه شرط بلاغ است گفته است.
هرچند وزیر ورزش با استعفای خادم مخالف است، شاید رسول خادم خود را قربانی جلوگیری از فاجعه تعلیق کرد تا مسعود سلطانی‌فر بتواند تلاشی ویژه کند که بلندپایگان کشور راه برون‌رفت ورزش ایران از معضلی چند دهه‌ای را فرارویش قرار دهند.
ارسال دیدگاه