روز قدس؛ فریاد دل‌های شکسته برای آزادی فلسطین

قدس زخمی است بر پیکره امت اسلامی، زخمی نشات گرفته از اشغال، زخمی دردناک که بر جان همه نفوذ کرده است و ما هر سال برای مرهم گذاشتن بر این زخم قلب‌هایمان را مسیر می‌کنیم و مشت‌هایمان را ندایی که آوای قدس آزاد می‌گردد را فریاد می‌زند.

روز قدس روزی است که بغض های فروخورده امت اسلام در هیاهوی ظلم و ستم جهان، می شکند و سیلی از فریاد خیابان‌های ما را که میعادگاه همه کسانی است که در برابر این جهان ظالم تاب نیاوردند، در بر می‌گیرد.

هر یک از گام های استوار ما در روز قدس، پژواکی پرطنینی است از درد کودکی که شب‌ها را با صدای مهیب انفجار از خواب می پرد و هر مشت گره خورده، فریادی است از عمق جان مادری بر مزار فرزندش..

قدس زخم عظیمی است، لیک بی مرهم نخواهد ماند. هر سال با فرا رسیدن روز قدس، ملتی با ریشه ایمان بر دستان خود پرچم امید می‌گیرد و قسم می‌خورد؛ قسم می‌خورد که این ظلم، این اشغال، این درد بی‌پایان قدس را تاب نخواهد آورد.

روز قدس روزی است که بغضها می‌شکند و اشک‌ها فرو می‌ریزد به یاد عزیزانی که در سکوت عزیزانشان را به دست خاک سپردند و فریادها تبدیل به طوفانی می‌شود که از هر کوچه، از هر خیابان و از اعماق هر جانی بلند می‌شود و نام آزادی را بر دیوار تاریخ حک می‌کند.

روز قدس روز هم‌پیمان شدن دوباره با مردم فلسطین است؛ پیمانی که هیچگاه شکسته و گسسته نخواهد شد. روزی که ثابت می‌کند فلسطین تنها نیست، قدس در قلب‌های ما زنده و آباد است، که حتی اگر بخشی از دیوارهای آن فرو ریخت، قدرت و اراده آزادگی در آن فرو نمی‌ریزد.