در گفتوگو با پانا مطرح شد:
رابعه مدنی: تاثیری که فیلم بر بچهها میگذارد امروز بسیار سریعتر و عمیقتر از کلاسهای درس است
اگر انرژی داشتم به کودکستان برمیگشتم
تهران (پانا) - رابعه مدنی، بازیگری که سابقه آموزگاری را نیز در کارنامه دارد، معتقد است نباید قدرت فیلم را دست کم گرفت و در عوض به جاست که از آن در آموزش افکار و رفتار مثبت و ریشهکنی رفتارهای مضر و مخرب بهره گیری شود.
رابعه مدنی بازیگری است که سالها پیش از ورود به دنیای سینما و تلویزیون، به عنوان معلمِ پیشدبستانی در پرورش کودکان این مرزوبوم نقشآفرینی کرده است؛ سپس در آغاز دوران بازنشستگی با حضور در فیلمهای فرزندش امیرشهاب رضویان، فیلمنامهنویس و کارگردان، بازیگری را آغاز کرد.
این مادر مهربان فیلمهای ایرانی که در ایام جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان در اصفهان حضور داشت در گفتوگو با خبرنگار پانا درباره پیوند عمیقی که طی سالها معلمی با کودکان برقرار کرده و در ادامه آن را در حرفه بازیگری به نمایش گذاشته است، میگوید: «بچهها موجوداتی هستند که ذرهای خلل در وجودشان نیست. اگر هم مشکلی هست، قطعا از جانب منِ معلم یا والدین است. این وظیفه ماست که با در پیشگرفتن رفتاری صحیح آنها را در مسیر زندگی هدایت کنیم.»
وی ادامه داد: «به نظر من قصه و قصهگویی یکی از بهترین راههای ایجاد ارتباط با بچههاست و اگر معلمهای ما نحوه قصهگویی را بلد باشند میتوانند از آن به بهترین وجه در تربیت و آموزش بچهها استفاده کنند. خود من هر وقت برای بچههایم (شاگردان) قصه میگفتم همه ماجرا را برایشان بازی میکردم. اینطور بود که هم من و هم بچهها هیچ وقت احساس خستگی نمیکردیم.»
این معلم بازنشسته سالهای خدمت معلمی را بهترین دوران زندگی حرفهای خود توصیف میکند و ادامه می دهد: «اگر انرژی داشتم به کودکستان برمیگشتم. در کنار بچهها هیچوقت احساس پیری نمیکنم. امروز هم که در سینما کار میکنم به اندازه روزهای معلمی از کارم لذت میبرم.»
رابعه مدنی درباره نقش سینما در آموزش رفتارهای اجتماعی به کودکان و نوجوانان میگوید: «تاثیری که فیلم با همه جذابیتهای خود بر بچهها میگذارد امروز چه بسا بسیار سریعتر و عمیقتر از کلاسهای درس است. باید قدرت فیلم را دست کم نگیریم و از آن در آموزش افکار و رفتار مثبت و ریشهکنی رفتارهای مضر و مخرب بهره بگیریم. بچهها با دیدن یک رفتار مثبت یا منفی در قهرمان موردعلاقهشان در فیلمها آن رفتار را میپذیرند و آن را وارد دایره عادات خود میکنند.»
بازیگر فیلمهای «ارغوان» و «مینای شهر خاموش» در پایان به اهمیت تفکیک میان فیلمهای کودک و نوجوان اشاره و خاطرنشان می کند: «همانطور که کتابها برای مخاطبان گروههای سنی الف و ب و ج و د و.. درجه بندی میشوند، درباره فیلمها هم باید همین تفکیک اعمال شود. همانطور که کتاب آقای دولتآبادی را نمیتوانیم به دانشآموز کلاس دوم ابتدایی توصیه کنیم؛ در سینما هم بهتر است همه نوع فیلمی را در اختیار بچهها نگذاریم. کودکان و نوجوانان باید تماشاگر آثار سینمایی و تلویزیونی متناسب با گروه سنی خود باشند.»
گفتوگو: عاطفه بزرگنیا
ارسال دیدگاه