راضیه حسینی
آقای فراستی باز هم حماسه آفرید
فیلم شبی که ماه کاملا شد را ندیدم. داستان واقعی شهادت فائزه و برادرش را که خواندم متوجه شدم دل دیدن فیلم را ندارم. ولی جسارت و دغدغه نرگس آبیار برای ساخت چنین فیلمی و پرداختن به چنین موضوعی را تحسین کردم.
این خواهر و برادر بسیار مظلومانه شهید شدند و در مظلومیت ماندند. ولی حالا تقریباً میتوان گفت تمام ایران فائزه را شناختند و درد و رنجش را دیدند.
البته تمام ایران که نه، ولی بعد از صحبتهای آقای فراستی به احتمال زیاد تعداد بیشتری از مردم این فیلم را خواهند دید.
آقای فراستی در قسمتی از نقد تندی که در برنامه هفت به فیلم «شبی که ماه کامل شد» و خانم آبیار کردند، از طایفه ریگی با عنوان «خاندان لعنتی ریگی» نام بردند.
همینجا از آقای فراستی تشکر ویژه داریم که باز هم اسم فیلم را برسر زبانها آوردند و باعث شدند چند نفری هم که اطلاعی از داستان نداشتند، مطلع شوند. مخصوصاً طایفه ریگی که بعد از شنیدن صحبتهای آقای فراستی ماندهاند چه بگویند؟ البته این از لطفشان است که ماندهاند و نیامدهاند سر وقت جناب منتقد.
گویا آقای فراستی اصلاً حواسش نیست که طایفه ریگی چندصد هزار نفر را تشکیل میدهد و اگر یکی، دو نفر وسطشان تو زرد از آب در آمدند به بقیه خاندان مربوط نمیشود.
آقای فراستی عزیز به این مثال توجه کنید تا حساب کار دستتان بیاید.
فرض کنید شما از یک طایفه بزرگ به نام فراستی هستید. بعد یکی این وسط به عالم وآدم گیر میدهد و هرجور که دلش میخواهد در مورد فیلمسازان صحبت میکند. به یکی بدوبیراه میگوید، یکی را عشق خشونت میداند و به یک طایفه بزرگ هم لعنتی میگوید.
آیا مردم تمام خاندان شما را مورد ملامت قرا میدهند و به هر فراستی که رسیدند چشمغرهای نثارش میکنند؟
نه. آنها فقط با مسعود فراستی کار دارند. مردی که احترام به قومیتها را هم فراموش کرده است.
آقای فراستی، شاید وقتش رسیده یک عذرخواهی مفصل از خاندان ریگی انجام بدهید و از این به بعد کمی روی حرفهایی که میزنید دقت کنید.
شاید بد نباشد قبل از اینکه با گوشتکوب به سراغ فیلمها بروید و عین گوشت کوبیده آبگوشت لهشان کنید، چند نفس عمیق بکشید، گوشتکوب را کنار بگذارید و قلم در دست بگیرید.
ارسال دیدگاه